Teksty » Biblia Gdańska » Księga Przysłów » Rozdział 12
«  Księga Przysłów 11 Księga Przysłów 12 Księga Przysłów 13  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest. [2] »Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi. [3] »Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony. [4] »Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego. [5] »Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe. [6] »Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich. [7] »Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje. [8] »Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie. [9] »Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba. [10] »Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest. [11] »Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest. [12] »Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją. [13] »W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi. [14] »Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda. [15] »Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest. [16] »Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję. [17] »Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę. [18] »Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem. [19] »Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy. [20] »Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele. [21] »Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego. [22] »Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się. [23] »Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo. [24] »Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała. [25] »Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je. [26] »Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich. [27] »Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie. [28] »Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci. 
«  Księga Przysłów 11 Księga Przysłów 12 Księga Przysłów 13  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.