Teksty » Biblia Gdańska » Księga Przysłów » Rozdział 11
«  Księga Przysłów 10 Księga Przysłów 11 Księga Przysłów 12  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się. [2] »Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość. [3] »Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich. [4] »Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci. [5] »Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada. [6] »Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają. [7] »Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje. [8] »Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego. [9] »Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają. [10] »Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość. [11] »Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone. [12] »Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy. [13] »Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy. [14] »Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie. [15] »Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest. [16] »Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa. [17] »Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje. [18] »Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą. [19] »Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci. [20] »Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy. [21] »Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie. [22] »Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni. [23] »Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość. [24] »Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje. [25] »Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony. [26] »Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje. [27] »Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań. [28] »Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą. [29] »Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu. [30] »Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest. [31] »Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi. 
«  Księga Przysłów 10 Księga Przysłów 11 Księga Przysłów 12  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.