Teksty » Biblia Gdańska » 2 Księga Mojżeszowa » Rozdział 1
«  1 Księga Mojżeszowa 50 2 Księga Mojżeszowa 1 2 Księga Mojżeszowa 2  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Teć są imiona synów Izraelskich, którzy weszli do Egiptu z Jakóbem; każdy z domem swym weszli: [2] »Ruben, Symeon, Lewi, i Judas. [3] »Isaszar, Zabulon, i Benjamin. [4] »Dan, i Neftali, Gad, i Aser. [5] »A było wszystkich dusz, które wyszły z biódr Jakóbowych, siedmdziesiąt dusz; a Józef był przedtem w Egipcie. [6] »I umarł Józef, i wszyscy bracia jego, i wszystek on rodzaj. [7] »A synowie Izraelscy rozrodzili się, i rozpłodzili się, i rozmnożyli się, i zmocnili się bardzo wielce, a napełniona jest ziemia nimi. [8] »Między tem powstał król nowy nad Egiptem, który nie znał Józefa; [9] »I rzekł do ludu swego: Oto lud synów Izraelskich wielki, i możniejszy nad nas. [10] »Przetoż mądrze sobie pocznijmy z nimi, by się snać nie rozmnożył, a jeźliby przypadła wojna, aby się nie przyłączył i on do nieprzyjaciół naszych, i nie walczył przeciwko nam, i nie uszedł z ziemi. [11] »A tak ustawili nad nimi poborcę, aby go dręczyli ciężarami swemi; i zbudował lud Izraelski miasta składu Faraonowi: Pytom i Rameses. [12] »Ale im więcej go trapili, tem więcej się rozmnażał, i tem więcej rósł, tak, iż ściśnieni byli dla synów Izraelskich. [13] »I podbili Egipczanie syny Izraelskie w niewolą ciężką. [14] »I przykrzyli im żywot ich robotą ciężką około gliny, i około cegieł, i około każdej roboty na polu, mimo wszelaką robotę swą, do której ich używali bez litości. [15] »I rozkazał król Egipski babom Hebrejskim, z których imię jednej Zefora, a imię drugiej Fua; [16] »A rzekł: Gdy będziecie babić niewiastom Hebrejskim, a ujrzycie że rodzą, byłliby syn, zabijcież go, a jeźli córka, niech żywa zostanie. [17] »Ale baby one bały się Boga, i nie czyniły, jako im rozkazał król Egipski, ale żywo zachowywały chłopiątka. [18] »Zaczem wezwawszy król Egipski onych bab, mówił do nich: Czemuście to uczyniły, żeście żywo zachowały chłopiątka? [19] »I odpowiedziały baby Faraonowi: Iż nie są jako niewiasty Egipskie, niewiasty Hebrejskie; bo są duże, pierwej niż przyjdzie do nich baba, rodzą. [20] »I czynił dobrze Bóg onym babom; i krzewił się lud, i zmocnili się bardzo. [21] »I stało się, przeto że się bały one baby Boga, pobudował im domy. [22] »Tedy rozkazał Farao wszystkiemu ludowi swemu, mówiąc: Każdego syna, który się urodzi, w rzekę go wrzućcie, a każdą córkę żywo zachowajcie. 
«  1 Księga Mojżeszowa 50 2 Księga Mojżeszowa 1 2 Księga Mojżeszowa 2  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.