Teksty » Biblia Gdańska » Księga Psalmów » Rozdział 144
«  Księga Psalmów 143 Księga Psalmów 144 Księga Psalmów 145  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Pieśń Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny. [2] »Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój. [3] »Panie! cóż jest człowiek, że nań masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz? [4] »Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cień pomijający. [5] »Panie! nakłoń niebios twoich, a zstąp; dotknij się gór, a zakurzą się. [6] »Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich; puść strzały twoje, a poraź ich. [7] »Ściągnij rękę swą z wysokości; wybaw mię, a wyrwij mię z wód wielkich, z ręki cudzoziemców. [8] »Których usta kłamstwo mówią, a prawica ich, prawica omylna. [9] »Boże! pieśń nową tobie zaśpiewam; na lutni, i na instrumencie o dziesięciu stronach śpiewać ci będę. [10] »Bóg daje zwycięstwo królom, a Dawida, sługę swego, wybawia od miecza srogiego. [11] »Wybawże mię, a wyrwij mię z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich prawica omylna; [12] »Aby synowie nasi byli jako szczepy rosnące w młodości swojej, a córki nasze, jako kamienie węgielne, wyciosane w budynku kościelnym. [13] »Szpiżarnie nasze pełne niech wydawają wszelakie potrzeby; trzody nasze niech rodzą tysiące, niech rodzą dziesięć tysięcy w oborach naszych. [14] »Woły nasze niech będą tłuste; niech nie będzie wtargnienia, ani zajęcia, ani narzekania po ulicach naszych. [15] »Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan. 
«  Księga Psalmów 143 Księga Psalmów 144 Księga Psalmów 145  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.