Teksty » Biblia Gdańska » Księga Psalmów » Rozdział 139
«  Księga Psalmów 138 Księga Psalmów 139 Księga Psalmów 140  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię. [2] »Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka. [3] »Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich. [4] »Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz. [5] »Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję. [6] »Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć. [7] »Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę? [8] »Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. [9] »Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza, [10] »I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja. [11] »Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie, [12] »Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość. [13] »Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej. [14] »Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie. [15] »Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi. [16] »Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było. [17] »Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba. [18] »Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą. [19] »Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie; [20] »Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich. [21] »Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli? [22] »Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół. [23] »Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje, [24] »I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną. 
«  Księga Psalmów 138 Księga Psalmów 139 Księga Psalmów 140  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.