Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;
[2] »Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,
[3] »A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.
[4] »Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.
[5] »Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.
[6] »Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.
[7] »Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
[8] »Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.
[9] »Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.
[10] »Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.
[11] »Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.
[12] »Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.
[13] »Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.
[14] »Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
[15] »Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,
[16] »Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.
[17] »Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.
[18] »A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.
[19] »Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.
[20] »Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.
[21] »Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.
[22] »Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.
[23] »Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.
[24] »Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.
[25] »Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.
[26] »Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,
[27] »Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.
[28] »Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.
[29] »Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.
[30] »Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.
[31] »Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.