Teksty » Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 6
«  Księga Hioba 5 Księga Hioba 6 Księga Hioba 7  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I odpowiedział Ijob, a rzekł: [2] »O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono, [3] »Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje. [4] »Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie. [5] »Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją? [6] »Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym? [7] »Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego. [8] »Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję! [9] »Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję! [10] »Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego. [11] »Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego? [12] »Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane? [13] »Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie? [14] »Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił? [15] »Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki, [16] »Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa; [17] »Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego. [18] »Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną. [19] »Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję. [20] »Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się. [21] »Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się. [22] »Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary? [23] »I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię? [24] »Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi. [25] »O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze? [26] »Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego? [27] »I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim. [28] »Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem. [29] »Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie. [30] »A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego? 
«  Księga Hioba 5 Księga Hioba 6 Księga Hioba 7  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.