Teksty » Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 41
«  Księga Hioba 40 Księga Hioba 41 Księga Hioba 42  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »(40:20) Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego? [2] »(40:21) Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego? [3] »(40:22) Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie? [4] »(40:23) Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego? [5] »(40:24) Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim? [6] »(40:25) Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców? [7] »(40:26) Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego? [8] »(40:27) Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę. [9] »(40:28) Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada? [10] »(41:1) Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją? [11] »(41:2) Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest. [12] »(41:3) Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego. [13] »(41:4) Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego? [14] »(41:5) Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego. [15] »(41:6) Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone. [16] »(41:7) Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie. [17] »(41:8) Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się. [18] »(41:9) Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy. [19] »(41:10) Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się. [20] »(41:11) Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła. [21] »(41:12) Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi. [22] »(41:13) W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka. [23] »(41:14) Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza. [24] »(41:15) Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego. [25] »(41:16) Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się. [26] »(41:17) Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz. [27] »(41:18) Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe. [28] »(41:19) Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy. [29] »(41:20) Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią. [30] »(41:21) Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie. [31] »(41:22) Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu. [32] »(41:23) Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę. [33] »(41:24) Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi. [34] »(41:25) Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami. 
«  Księga Hioba 40 Księga Hioba 41 Księga Hioba 42  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.