Teksty » Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 37
«  Księga Hioba 36 Księga Hioba 37 Księga Hioba 38  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »(36:34) A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego. [2] »(37:1) Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego. [3] »(37:2) Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi. [4] »(37:3) Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego. [5] »(37:4) Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy. [6] »(37:5) Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego. [7] »(37:6) Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej. [8] »(37:7) Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje. [9] »(37:8) Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych. [10] »(37:9) Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska. [11] »(37:10) Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem. [12] »(37:11) A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego. [13] »(37:12) A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności. [14] »(37:13) Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże. [15] »(37:14) Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego? [16] »(37:15) Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności? [17] »(37:16) Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa? [18] »(37:17) Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne? [19] »(37:18) Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności. [20] »(37:19) Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty. [21] »(37:20) Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je. [22] »(37:21) Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała. [23] »(37:22) Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi. [24] »(37:23) Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy. 
«  Księga Hioba 36 Księga Hioba 37 Księga Hioba 38  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.