Teksty » Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 36
«  Księga Hioba 35 Księga Hioba 36 Księga Hioba 37  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Do tego przydał Elihu, i rzekł: [2] »Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił. [3] »Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość. [4] »Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą. [5] »Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca. [6] »Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga. [7] »Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni. [8] »A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia: [9] »Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły; [10] »I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości. [11] »Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach. [12] »Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności. [13] »Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże. [14] »Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami. [15] »Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego. [16] »Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości. [17] »Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać. [18] »Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup. [19] »Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej. [20] »Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje. [21] »Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia. [22] »Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on? [23] »Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość? [24] »Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie. [25] »Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka. [26] »Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może. [27] »Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz, [28] »Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi. [29] »(Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego. [30] »Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa? [31] »Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności. [32] »Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.) [33] »Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca. 
«  Księga Hioba 35 Księga Hioba 36 Księga Hioba 37  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.