Teksty » Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 19
«  Księga Hioba 18 Księga Hioba 19 Księga Hioba 20  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A odpowiadając Ijob rzekł: [2] »Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi? [3] »Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie? [4] »A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój. [5] »A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem, [6] »Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię. [7] »Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu. [8] »Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył. [9] »Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej. [10] »Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję. [11] »Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich. [12] »Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój. [13] »Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie. [14] »Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię. [15] »Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich. [16] »Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi. [17] »Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego. [18] »I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi. [19] »Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi. [20] »Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich. [21] »Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię. [22] »Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić? [23] »Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano! [24] »Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były! [25] »Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie. [26] »A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga; [27] »Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich. [28] »Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy. [29] »Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd. 
«  Księga Hioba 18 Księga Hioba 19 Księga Hioba 20  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.