Teksty » Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 17
«  Księga Hioba 16 Księga Hioba 17 Księga Hioba 18  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają. [2] »Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje. [3] »Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę. [4] »Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz. [5] »Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną. [6] »Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi. [7] »Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień. [8] »Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie. [9] »Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy. [10] »Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego. [11] »Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego. [12] »Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości. [13] »Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. [14] »Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją. [15] »Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda? [16] »W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich. 
«  Księga Hioba 16 Księga Hioba 17 Księga Hioba 18  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.