Teksty » Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 10
«  Księga Hioba 9 Księga Hioba 10 Księga Hioba 11  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej. [2] »Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz? [3] »Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz? [4] »Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz? [5] »Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie? [6] »Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się? [7] »Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich. [8] »Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz. [9] »Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz. [10] »Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię? [11] »Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię. [12] »Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego. [13] »A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej. [14] »Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi. [15] »Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem, i widząc utrapienie moje, [16] »Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz. [17] »Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie. [18] »Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało! [19] »Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono! [20] »Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił, [21] »Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci; [22] »Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność. 
«  Księga Hioba 9 Księga Hioba 10 Księga Hioba 11  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.