Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I wyszła Dina, córka Lei, którą urodziła była Jakóbowi, aby rozejrzeć się między córkami tego kraju.
[2] »I widział ją Szchem, syn Chamora, Chiwejczyka, księcia kraju, i porwał ją i leżał przy niej i znieważył ją.
[3] »A przylgnął duszą swą do Diny, córki Jakóba, i pokochał tę dziewicę i przemawiał do serca dziewicy.
[4] »I rzekł Szchem do Chamora, ojca swego, mówiąc: – Weź mi dziewicę tę za żonę.
[5] »Ale Jakób usłyszał, że shańbił Dinę, córkę jego, ale synowie jego byli z trzodą na polu, więc zamilczał Jakób aż do przybycia ich.
[6] »Tedy wyszedł Chamor, ojciec Szchema, do Jakóba, aby rozmówić się z nim.
[7] »A synowie Jakóba przybyli z pola, gdy usłyszeli o tym, i zmartwili się mężowie ci i zawrzało w nich bardzo, że hańbę wyrządził w Izraelu, leżąc przy córce Jakóba, a tak nie godzi się czynić.
[8] »I rozmawiał Chamor z nimi, rzekłszy: – Szchem, syn mój, przywiązała się dusza jego do córki waszej, dajcie, proszę, ją mu za żonę.
[9] »I spowinowaćcie się z nami, córki wasze dajcie nam, a córki nasze weźmiecie sobie.
[10] »I z nami zamieszkajcie, a kraj będzie wobec was otwarty, zamieszkajcie i koczować możecie i usadowicie się w nim.
[11] »A rzekł Szchem do ojca jej i do braci jej: – Obym znalazł łaskę w oczach waszych, a cokolwiek powiecie, ja dam.
[12] »Nałóżcie na mnie bardzo wielki okup i dar, a dam, jak powiecie, ale dajcie mi tę dziewicę za żonę.
[13] »Ale odpowiedzieli synowie Jakóba Szchemowi i Chamorowi, ojcu jego, zwodniczo, a mówili tak dlatego, ponieważ shańbił Dinę, siostrę ich.
[14] »Więc rzekli do nich: – Nie możemy uczynić rzeczy takiej, byśmy wydali siostrę naszą za męża, który ma napletek, gdyż hańbą byłoby to dla nas.
[15] »Tylko wtedy uczynimy zadość wam, jeżeli staniecie się, jak my, aby był obrzezany u was każdy mężczyzna.
[16] »A oddamy córki nasze wam, a córki wasze pojmiemy sobie i zamieszkamy z wami i staniemy się narodem jednym.
[17] »A jeśli nie usłuchacie nas, by się dać obrzezać, tedy weźmiemy córkę naszą i pójdziemy.
[18] »I spodobały się słowa ich w oczach Chamora i w oczach Szchema, syna Chamora.
[19] »I nie zwlekał młodzieniec uczynić tę rzecz, gdyż pragnął córki Jakóba, a był on poważany przez cały dom ojca swego.
[20] »Więc przyszedł Chamor i Szchem, syn jego, do bramy miasta ich i przemówili do mężów miasta ich, mówiąc:
[21] »– Ludzie ci przyjaźni są wobec nas, więc zamieszkają w kraju i niech koczują w nim, a kraj, oto obszerny dość jest przed nimi; ich córki weźmiemy sobie za żony a córki nasze oddamy im.
[22] »Tylko wtedy zgodzą się mężowie ci, aby zamieszkać przy nas, aby stać się narodem jednym, jeśli obrzezany będzie u nas każdy mężczyzna, jak oni są obrzezani.
[23] »Stada ich i dobytek ich i wszystko bydło ich, czyż nie będą nasze one? Tylko uczyńmy zadość im i zamieszkają przy nas.
[24] »Więc usłuchali Chamora i Szchema, syna jego, wszyscy, przechodzący przez bramę miasta jego, i obrzezali każdego mężczyznę, przechodzącego przez bramę miasta jego.
[25] »I stało się w dniu trzecim, gdy byli w boleściach, wtedy wzięli dwaj synowie Jakóba, Szymon i Lewi, bracia Diny, każdy miecz swój i przybyli do miasta pewni siebie i zabili wszystkich mężczyzn.
[26] »I Chamora i Szchema, syna jego, zabili ostrzem miecza i zabrali Dinę z domu Szchema i odeszli.
[27] »Synowie Jakóba naszli na zabitych i splądrowali miasto, w którym shańbiono siostrę ich.
[28] »Trzody ich i rogaciznę ich i osły ich i co było w mieście i co było na polu, zabrali.
[29] »I całe mienie ich i wszystkie dzieci ich i kobiety ich uprowadzili i splądrowali wszystko, co było w domach.
[30] »Tedy rzekł Jakób do Szymona i Lewiego: – Zmartwiliście mnie, żeście znienawidzonym uczynili mnie wśród mieszkańców tego kraju, u Kanaanity i Perezyty, a ja jestem garstką co do ilości, więc skoro zgromadzą się przeciw mnie, to pobiją mnie, i będę wytępiony ja i dom mój!
[31] »Wtedy rzekli: – Czyż jak z nierządnicą postąpić można z siostrą naszą?