Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Po zdarzeniach tych stało się słowo Wiekuistego do Abrama w widzeniu, rzekłszy: – Nie bój się, Abramie! Jam tarczą tobie, nagroda twoja będzie mnoga bardzo.
[2] »I rzekł Abram: – Panie, Wiekuisty! Cóż dajesz mi, skoro ja schodzę bezdzietnie? A posiadaczem domu mego będzie Damasceńczyk Eliezer.
[3] »I rzekł Abram: – Otóż mnie nie dałeś potomka, tak więc domownik mój odziedziczy po mnie.
[4] »Ale oto słowo Wiekuistego doszło go, rzekłszy: – Nie będzie dziedziczył po tobie ten, ale tylko który wyjdzie z łona twego, ten odziedziczy cię.
[5] »I wyprowadził nazewnątrz (namiotu) i rzekł: – Spojrzyjże ku niebu i zlicz gwiazdy. Czy zdołasz zliczyć je? I rzekł do niego: – Takie będzie potomstwo twe.
[6] »Więc zawierzył Wiekuistemu i poczytał Bóg mu to za cnotę.
[7] »I rzekł do niego: – Jam Wiekuisty, który wyprowadził cię z Ur-Kasdim, aby oddać ci ziemię tę w dziedzictwo.
[8] »Tedy rzekł: – Panie, Wiekuisty, po czem poznam, że ją dziedziczyć będę.
[9] »Więc rzekł do niego: – Weź dla mnie jałowicę trzyletnią i kozę trzyletnią i barana trzyletniego i synogarlicę i gołąbka.
[10] »Tedy przyniósł mu to wszystko i rozciął je na połowy i ułożył każdą część naprzeciw drugiej, ale ptaków nie rozcinał.
[11] »I spuściło się drapieżne ptactwo na martwe ciała, lecz spłoszył je Abram.
[12] »A miało się słońce ku zachodowi, gdy sen twardy padł na Abrama, a oto trwoga, ciemność wielka opadła go.
[13] »I rzekł do Abrama: – Wiedz-że (dokładnie), iż obcem będzie potomstwo twe w kraju nie ich (własnym) i będzie ujarzmione i uciemiężone przez czterysta lat.
[14] »Lecz także naród, któremu służyć będą, osądzę Ja, a potem wyjdą z dobytkiem wielkim.
[15] »A ty przejdziesz do ojców swoich w spokoju, pogrzebiony będziesz w sędziwości szczęśliwej.
[16] »A pokolenie czwarte powróci tu, gdyż nie pełna jest wina Emorejczyka do tedy.
[17] »I stało się, gdy słońce zaszło a mrok nastał, a oto ognisko dymiące i pochodnia płonąca, które przeszły między kawały owe.
[18] »W dniu owym zawarł Wiekuisty z Abramem przymierze, rzekłszy: – Potomstwu twemu oddam ziemię tę, od strumienia Micraimu, aż do strumienia wielkiego, do strumienia Frat,
[19] »Kenejczyka i Kenizejczyka i Kadmonejczyka,
[20] »i Chitejczyka i Peryzejczyka i Refaów,
[21] »i Emorejczyka i Kanaanejczyka i Girgaszytę i Jebuzytę.