Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem widziałem czterech Aniołów, stojących na czterech węgłach ziemi, trzymających cztery wiatry ziemi, aby nie wiały na ziemię, ani na morze, ani na żadne drzewo.
[2] »I widziałem drugiego Anioła, wstępującego od Wschodu słońca i mającego pieczęć Boga żywego. I zawołał głosem wielkim do czterech Aniołów, którym było poruczone, aby szkodzili ziemi i morzu,
[3] »mówiąc: Nie szkodźcie ziemi i morzu, ani drzewom, aż popieczętujemy sług Boga naszego na czołach ich.
[4] »I słyszałem liczbę pieczętowanych – sto czterdzieści cztery tysiące pieczętowanych ze wszech pokoleń synów Izraelskich:
[5] »Z pokolenia Judy dwanaście tysięcy pieczętowanych, z pokolenia Ruben dwanaście tysięcy pieczętowanych, z pokolenia Gad dwanaście tysięcy pieczętowanych,
[6] »z pokolenia Asser dwanaście tysięcy pieczętowanych, z pokolenia Neftalim dwanaście tysięcy pieczętowanych, z pokolenia Manassesa dwanaście tysięcy pieczętowanych,
[7] »z pokolenia Symeona dwanaście tysięcy pieczętowanych, z pokolenia Lewi dwanaście tysięcy pieczętowanych, z pokolenia Issachar dwanaście tysięcy pieczętowanych,
[8] »z pokolenia Zabulon dwanaście tysięcy pieczętowanych, z pokolenia Józefa dwanaście tysięcy pieczętowanych, z pokolenia Benjamina dwanaście tysięcy pieczętowanych.
[9] »Potymem widział rzeszę wielką, której nie mógł nikt przeliczyć, ze wszech narodów, i pokoleń, i ludów, i języków, – stojącą przed Stolicą i przed Oblicznością Baranka: przyobleczeni w szaty białe, a palmy w ręku ich;
[10] »i wołali głosem wielkim, mówiąc: Zbawienie Bogu naszemu, Który siedzi na Stolicy, i Barankowi!
[11] »A wszyscy Aniołowie stali wokoło Stolicy i Starszych, i czworga zwierząt; i padli przed Stolicą na oblicza swe, i kłaniali się Bogu,
[12] »mówiąc: Amen! Błogosławienie, i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen!
[13] »I odpowiedział jeden ze Starszych, i rzekł mi: Ci, którzy są obleczeni w szaty białe, co zacz są i skąd przyszli?
[14] »I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. I rzekł mi: To są ci, którzy przyszli z wielkiego ucisku, i omyli szaty swoje i wybielili je we Krwi Barankowej;
[15] »przeto są przed Stolicą Boga i służą Mu we dnie i w nocy w Świątyni Jego; i Ten, Który siedzi na Stolicy będzie mieszkał nad nimi.
[16] »Już nie będą więcej ani łaknąć, ani pragnąć, ani nie będzie na nich biło słońce, ani żadne gorąco,
[17] »albowiem Baranek, Który w pośrodku Majestatu jest, będzie ich pasł i doprowadzi ich do zdrojów żywych wód; i otrze Bóg wszelką łzę z oczu ich.