Teksty » Przekład Mariawitów - Nowy Testament » Apokalipsa Jana » Rozdział 13
«  Apokalipsa Jana 12 Apokalipsa Jana 13 Apokalipsa Jana 14  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »(12:17b) I stanął na piasku morskim. (13:1) I ujrzałem bestyę z morza wychodzącą, mającą siedem głów i dziesięć rogów, a na rogach jej dziesięć koron, a na koronach imiona bluźnierstwa. [2] »A bestya, którąm widział, podobna była do rysia, a nogi jej, jako nogi niedźwiedzia, a gęba jej jako gęba lwia. I dał jej smok moc swoją i stolicę swoją i władzę wielką. [3] »I widziałem jedną z głów jej, jakoby na śmierć zabitą, wszakoż śmiertelna jej rana została uleczona. I dziwowała się wszystka ziemia, (i szła) za ona bestyą. [4] »I kłaniali się smokowi, który dał władzę bestyi, i kłaniali się bestyi, mówiąc: Któż podobny bestyi, i któż będzie mógł z nią walczyć? [5] »I dane są jej usta, mówiące wyniosłe rzeczy i bluźnierstwa; i dana jest jej moc czynić przez czterdzieści i dwa miesiące. [6] »I otworzyła usta swoje na bluźnierstwa przeciwko Bogu, aby bluźniła Imieniowi Jego, i Przybytkowi Jego, i tym, którzy mieszkają na niebie. [7] »I dano jej walkę czynić ze Świętymi i zwyciężać ich. I dano jej władzę nad wszelkiem pokoleniem, i ludem, i językiem, i narodem; [8] »i kłaniali się jej wszyscy, którzy mieszkają na ziemi, których imiona nie są napisane w księgach żywota Baranka, Który zabity jest od założenia świata. [9] »Kto ma ucho, niechaj słucha: [10] »Ktoby zawiódł kogo do niewoli, sam do niewoli pójdzie; ktoby mieczem zabił, sam musi być mieczem zabity. Tać jest cierpliwość i wiara Świętych. [11] »I widziałem drugą bestyę, występującą z ziemi; i miała dwa rogi podobne Barankowym, a mówiła jako smok. [12] »I używała wobec niego wszystkiej władzy onej pierwszej bestyi; i uczyniła, żeby ziemia i wszyscy, którzy mieszkają na niej, kłaniali się pierwszej bestyi, której śmiertelna rana się uleczyła. [13] »I czyniła wielkie znaki tak, że sprawiała, żeby i ogień zstępował z nieba na ziemię przed oczyma ludzi. [14] »I zwiodła mieszkających na ziemi znakami, które jej dano czynić przed obliczem bestyi, rozkazując mieszkającym na ziemi, aby sobie uczynili obraz bestyi, która ma ranę od miecza, a żyła. [15] »I dano jej, aby dawała ducha obrazowi bestyi, ażeby mówił obraz bestyi. I uczyni, że ktobykolwiek się nie kłaniał obrazowi bestyi, aby był zabity. [16] »I uczyni, żeby wszyscy mali i wielcy, bogaci i ubodzy, wolni i niewolnicy, mieli piętno na prawej ręce swojej, albo na czołach swoich. [17] »I żeby nikt nie mógł kupić, ani sprzedać, jedno ten, ktoby miał piętno albo imię bestyi, albo liczbę imienia jej. [18] »A tu jest mądrość. Kto ma rozum, niech zrachuje liczbę bestyi. Albowiem liczba jest człowieka, a liczba jego: sześćset sześćdziesiąt i sześć. 
«  Apokalipsa Jana 12 Apokalipsa Jana 13 Apokalipsa Jana 14  »


 Źródło tekstu: Polona - Skany Nowego Testamentu z 1921 rokuOpis prezentowanego tekstu: "Nowy Testament po polsku, czyli święta Pana Naszego Jezusa Chrystusa Ewangelia, tł. bp. Jan M. Michał Kowalski, Płock 1921". Tłumaczenie z łacińskiej Wulgaty z uwzględnieniem tekstu greckiego. Pierwsze wydanie Pisma św. Nowego Testamentu, przetłumaczone przez bpa Kowalskiego. Do tekstu Nowego Testamentu wprowadzono poprawki wymienione na końcu wydania drukowanego/skanów. Opracowanie tekstu i przygotowanie modułu: BibliePolskie.pl w roku 100-tnej rocznicy wydania.