Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I dano mi trzcinę, podobną rózdze, i rzeczono mi: Wstań i zmierz Kościół Boży, i Ołtarz i tych, którzy adorują w nim;
[2] »ale tę sień, która jest przed Kościołem, odrzuć precz i nie mierz jej, albowiem dana jest poganom, i będą deptać i tłoczyć Miasto święte przez czterdzieści i dwa miesiące;
[3] »i Ja dam dwom Świadkom Moim, że będą prorokować przez tysiąc dwieście i sześćdziesiąt dni, będąc obleczeni w wory.
[4] »Ci są dwie oliwy i dwa lichtarze, które stoją przed Obliczem Pana ziemi.
[5] »A jeśliby im kto chciał szkodzić, ogień wynijdzie z ich ust i pożre nieprzyjaciół ich; a jeśliby ich kto chciał uderzyć, tak też musi być zabity.
[6] »Ci mają moc zamknąć niebo, żeby deszcz nie padał we dni proroctwa ich; także mają moc nad wodami przemieniać je w krew i porazić ziemię wszelką plagą, ilekroćby chcieli.
[7] »A gdy dokończą świadectwa swego, bestya, która wychodzi z przepaści, stoczy z nimi bitwę, i zwycięży ich, i zabije ich.
[8] »A ciała ich będą leżeć na ulicach wielkiego Miasta, które duchownie nazywają Sodomą i Egiptem, gdzie też i Pan ich ukrzyżowany został.
[9] »I ujrzą pokolenia i ludy, i języki, i poganie ciała ich przez trzy dni i pół dnia, i nie dopuszczą ciał ich pochować w grobach.
[10] »I ci, którzy mieszkają na ziemi, będą się nad nimi radować, i będą dobrej myśli; i będą sobie nawzajem dary posyłać, bo ci dwaj prorocy trapili tych, którzy mieszkali na ziemi.
[11] »A po trzech dniach i po pół dnia Duch żywota od Boga wszedł w nich. Tedy stanęli na nogi swoje; a na tych, którzy ich widzieli, przypadł strach wielki.
[12] »Usłyszeli też głos wielki z Nieba, który do nich mówił: Wstąpcie tu! I wstąpili do Nieba w obłoku, i widzieli ich nieprzyjaciele ich.
[13] »Wtedy onejże godziny stało się wielkie trzęsienie ziemi, i upadła dziesiąta część Miasta; i zabite zostało w onem trzęsieniu ziemi siedem tysięcy imion ludzi; a ostatek, uląkłszy się, dali chwałę Bogu Niebieskiemu.
[14] »Biada wtóra przeszła, a oto biada trzecia przyjdzie rychło.
[15] »I zatrąbił potem w trąbę Anioł siódmy. Tedy się stały wielkie głosy na niebie, tak mówiące: Królestwo tego świata stało się Królestwem Pana naszego i Chrystusa Jego, i będzie królował na wieki wieków. Amen!
[16] »Tedy oni czterej i dwadzieścia Starszych, którzy siedzą na stolicach swoich przed Obliczem Boga, upadli na oblicza swoje i oddawali cześć i chwałę Bogu, mówiąc:
[17] »Dziękujemy Tobie, Panie Boże Wszechmogący, Który jesteś, i Któryś był, i Który masz przyjść: iżeś wziął moc Twoją wielką i królujesz.
[18] »I rozgniewali się poganie, i przyszedł gniew Twój i czas sądzenia umarłych, ażeby oddana była zapłata sługom Twoim, Prorokom i Świętym, i tym, którzy się boją Imienia Twego, małym i wielkim, i żeby byli wykorzenieni ci, którzy popsuli ziemię.
[19] »I otworzoną została Świątynia Boża w Niebie: i ukazała się Arka Testamentu Jego w Świątyni. I stały się błyskawice, i głosy, i grzmoty i trzęsienia ziemi, i grad wielki.