Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I widziałem drugiego Anioła, mocnego, zstępującego z nieba, obleczonego w obłok, a tęcza była na głowie jego, – a oblicze jego było jako słońce, a nogi jego – jako dwa słupy ognia.
[2] »I miał w ręce swej książeczkę otwartą. I postawił nogę swoją prawą na morzu, a lewą na ziemi;
[3] »i zawołał głosem wielkim, jako kiedy lew ryczy. A gdy zawołał, wtedy wypowiedziały siedem gromów głosy swoje.
[4] »A gdy wypowiedziały siedem gromów głosy swoje, jam chciał pisać, ale usłyszałem głos z nieba, który do mnie mówił: Zapieczętuj co mówiły siedem gromów, a nie pisz tych rzeczy.
[5] »Tedy on Anioł, któregom widział stojącego na morzu i na ziemi, podniósł rękę swoją do nieba;
[6] »i przysiągł na Tego, Który Żyje na wieki wieków, i Który stworzył niebo i to, co w niem jest, i ziemię i te rzeczy, które są na niej, i morze i to, co w niem jest, – że już więcej czasu nie będzie,
[7] »ale że we dni głosu Anioła siódmego, kiedy pocznie w trąbę trąbić, dokona się tajemnica Boga, jako ją oznajmił przez sług Swoich, Proroków.
[8] »Potem słyszałem znowu głos z nieba, który do mnie mówił, i rzekł: Idź i weźmij tę książkę otworzoną z ręki onego Anioła, który stoi na morzu i na ziemi!
[9] »I poszedłem do Anioła, mówiąc mu, żeby mi dał książkę. A on rzekł mi: Weźmij tę książkę i zjedz ją, i uczyni ci gorzkość w brzuchu twoim, ale w ustach twoich będzie słodka jako miód.
[10] »Tedym wziął książkę z ręki Anioła i zjadłem ją: i była mi w ustach moich słodka jakby miód, a gdym ją zjadł, zgorzkniał brzuch mój.
[11] »Potem rzekł mi Anioł: Musisz znowu prorokować narodom, i ludom, i językom, i wielu królom.