Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Starajcie się osiągnąć miłość, ubiegajcie się o duchowne rzeczy, a zwłaszcza o to, abyście prorokowali.
[2] »Albowiem kto mówi (obcym) językiem, nie ludziom mówi, ale Bogu: bo nikt go nie rozumie, ale sam Duch mówi tajemnice.
[3] »Lecz kto prorokuje, ten dla ludzi mówi ku zbudowaniu i napomnieniu i pocieszeniu.
[4] »Kto mówi (obcym) językiem, sam siebie buduje, ale kto prorokuje, Kościół Boży buduje.
[5] »Przeto ja chcę, abyście mówili językami, ale więcej jeszcze, abyście prorokowali. Bo większy jest ten, który prorokuje, niż ten, który mówi językami; chybaby zaraz tłomaczył, aby Kościół brał zbudowanie.
[6] »A tak, bracia, jeślibym przyszedł do was i mówił językami, to w czem byłbym wam pożytecznym? Chybabym wam to wyłożył albo przez objawienie, albo przez umiejętność, albo przez proroctwo, albo przez naukę.
[7] »Wszak i te rzeczy, które duszy nie mają, a wydają głos, czy to piszczałka, czy też lutnia, jeśliby nie wydawały różnych głosów, to jakżeby było rozumiane to, co się gra na piszczałce, albo na lutni?
[8] »Albowiem jeśliby trąba niepewny głos wydawała, to któżby się do bitwy gotował?
[9] »Tak też i wy: jeśli językiem pewnej mowy nie wyrazicie, to jakim sposobem będzie kto wiedział, co się mówi? Będziecie bowiem na wiatr mówić.
[10] »Tak wiele różnych języków jest na świecie, a żaden bez głosu (mającego znaczenie) nie jest.
[11] »Jeślibym zaś tego głosu nie rozumiał, to będę dla tego, który mówi, cudzoziemcem; a i ten, który do mnie mówi, tak samo będzie dla mnie cudzoziemcem.
[12] »Tak też i wy, ponieważ ubiegacie się o dary duchowne, starajcie się przeto, abyście obfitowali w te, które ku zbudowaniu Kościoła są.
[13] »Dlatego, kto mówi obcym językiem, niechaj się modli, aby to mógł wykładać.
[14] »Bo jeślibym się modlił w (obcym) języku, duch mój wprawdzie będzie się modlił, ale to, co ja rozumię, jest bez pożytku (dla innych).
[15] »Cóż tedy mam czynić? Będę się modlił w duchu, będę się modlił i zrozumiale. Będę śpiewał pieśń w duchu, będę śpiewał i zrozumiale.
[16] »Bo jeślibyś ty błogosławił w duchu (tylko), to jakim sposobem ten, który jest z prostego ludu, może ci odpowiedzieć: Amen, – na twoje błogosławieństwo? Ponieważ nie rozumie, co ty mówisz.
[17] »Bo chociaż ty dobrze dziękujesz, ale się tem drugi nie buduje.
[18] »Dziękuję Bogu mojemu, że wszystkich was językiem mówię,
[19] »ale w Kościele wolę pięć słów powiedzieć zrozumiale, abym też innych nauczył, niżeli dziesięć tysięcy słów językiem (obcym).
[20] »Bracia, nie stawajcie się dziećmi rozumem, ale w złości bądźcie małymi, a rozumem bądźcie dojrzałymi.
[21] »Bo tak napisane jest w Zakonie: Że innymi językami i innemi ustami będę mówił do tego ludu, ale ani tak Mię nie usłuchają, mówi Pan.
[22] »A tak języki nie są znakiem dla ludzi wiernych, ale dla niewiernych; proroctwa zaś nie są dla niewiernych, ale dla wiernych.
[23] »Jeśliby się tedy zszedł wszystek Kościół pospołu i wszyscyby (obcymi) językami mówili, a weszliby też nieuczeni, albo niewierni, to izali nie rzeką, że od rozumu odeszliście?
[24] »Lecz jeśliby wszyscy prorokowali, a wszedłby kto niewierny albo nieuczony, tedy bywa przekonany od wszystkich i rozsądzony od wszystkich;
[25] »i skrytości serca jego jawne się stają, tak że upadłszy na oblicze swe, pokłoni się Bogu, wyznając, że prawdziwie Bóg jest w was.
[26] »Cóż tedy, bracia? Gdy się schodzicie i jedni z was mają śpiew, drudzy naukę, inni objawienie, inni obce języki, inni dar wykładu, to niech wszystko się odbywa ku zbudowaniu.
[27] »Jeśli są, którzy (obcym) językiem mówią, to niech tylko po dwóch, albo najwięcej po trzech mówią, i to jeden po drugim, a jeden niechaj tłomaczy.
[28] »A jeśliby nie było tłomacza, to niech w Kościele milczą i niech sobie mówią i Bogu.
[29] »Prorocy zaś niech dwaj, albo trzej mówią, a drudzy niechaj rozsądzają.
[30] »A jeśliby komu innemu, który tam siedzi, było co objawione, to pierwszy niechaj milczy.
[31] »Albowiem możecie wszyscy po jednemu prorokować, aby się wszyscy uczyli i wszyscy byli napominani.
[32] »Duch bowiem proroków poddany jest prorokom.
[33] »Bo nie jestci Bóg Bogiem rozterek, ale pokoju, tak jako we wszystkich Kościołach świętych nauczam.
[34] »– Niewiasty w Kościołach niech milczą, bo im nie dopuszczone jest mówić, ale żeby były poddane, jako i Zakon mówi.
[35] »A jeśli się chcą czego nauczyć, to niech w domu swych mężów pytają. Bo nie przystoi niewieście w Kościele mówić.
[36] »Izali od was wyszło słowo Boże, albo do was samych tylko przyszło?
[37] »Jeśli się kto ma za proroka, albo duchownego, to niech uzna, że co wam piszę, są przykazania Pańskie.
[38] »A jeśli kto nie wie, niech też o nim nie wiedzą.
[39] »A tak, bracia, starajcie się usilnie o to, żebyście prorokowali, i mówić (obcymi) językami nie brońcie.
[40] »A wszystko uczciwie i porządnie niech się dzieje między wami.