Teksty » Przekład Mariawitów - Nowy Testament » 1 List do Koryntian » Rozdział 14
«  1 List do Koryntian 13 1 List do Koryntian 14 1 List do Koryntian 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Starajcie się osiągnąć miłość, ubiegajcie się o duchowne rzeczy, a zwłaszcza o to, abyście prorokowali. [2] »Albowiem kto mówi (obcym) językiem, nie ludziom mówi, ale Bogu: bo nikt go nie rozumie, ale sam Duch mówi tajemnice. [3] »Lecz kto prorokuje, ten dla ludzi mówi ku zbudowaniu i napomnieniu i pocieszeniu. [4] »Kto mówi (obcym) językiem, sam siebie buduje, ale kto prorokuje, Kościół Boży buduje. [5] »Przeto ja chcę, abyście mówili językami, ale więcej jeszcze, abyście prorokowali. Bo większy jest ten, który prorokuje, niż ten, który mówi językami; chybaby zaraz tłomaczył, aby Kościół brał zbudowanie. [6] »A tak, bracia, jeślibym przyszedł do was i mówił językami, to w czem byłbym wam pożytecznym? Chybabym wam to wyłożył albo przez objawienie, albo przez umiejętność, albo przez proroctwo, albo przez naukę. [7] »Wszak i te rzeczy, które duszy nie mają, a wydają głos, czy to piszczałka, czy też lutnia, jeśliby nie wydawały różnych głosów, to jakżeby było rozumiane to, co się gra na piszczałce, albo na lutni? [8] »Albowiem jeśliby trąba niepewny głos wydawała, to któżby się do bitwy gotował? [9] »Tak też i wy: jeśli językiem pewnej mowy nie wyrazicie, to jakim sposobem będzie kto wiedział, co się mówi? Będziecie bowiem na wiatr mówić. [10] »Tak wiele różnych języków jest na świecie, a żaden bez głosu (mającego znaczenie) nie jest. [11] »Jeślibym zaś tego głosu nie rozumiał, to będę dla tego, który mówi, cudzoziemcem; a i ten, który do mnie mówi, tak samo będzie dla mnie cudzoziemcem. [12] »Tak też i wy, ponieważ ubiegacie się o dary duchowne, starajcie się przeto, abyście obfitowali w te, które ku zbudowaniu Kościoła są. [13] »Dlatego, kto mówi obcym językiem, niechaj się modli, aby to mógł wykładać. [14] »Bo jeślibym się modlił w (obcym) języku, duch mój wprawdzie będzie się modlił, ale to, co ja rozumię, jest bez pożytku (dla innych). [15] »Cóż tedy mam czynić? Będę się modlił w duchu, będę się modlił i zrozumiale. Będę śpiewał pieśń w duchu, będę śpiewał i zrozumiale. [16] »Bo jeślibyś ty błogosławił w duchu (tylko), to jakim sposobem ten, który jest z prostego ludu, może ci odpowiedzieć: Amen, – na twoje błogosławieństwo? Ponieważ nie rozumie, co ty mówisz. [17] »Bo chociaż ty dobrze dziękujesz, ale się tem drugi nie buduje. [18] »Dziękuję Bogu mojemu, że wszystkich was językiem mówię, [19] »ale w Kościele wolę pięć słów powiedzieć zrozumiale, abym też innych nauczył, niżeli dziesięć tysięcy słów językiem (obcym). [20] »Bracia, nie stawajcie się dziećmi rozumem, ale w złości bądźcie małymi, a rozumem bądźcie dojrzałymi. [21] »Bo tak napisane jest w Zakonie: Że innymi językami i innemi ustami będę mówił do tego ludu, ale ani tak Mię nie usłuchają, mówi Pan. [22] »A tak języki nie są znakiem dla ludzi wiernych, ale dla niewiernych; proroctwa zaś nie są dla niewiernych, ale dla wiernych. [23] »Jeśliby się tedy zszedł wszystek Kościół pospołu i wszyscyby (obcymi) językami mówili, a weszliby też nieuczeni, albo niewierni, to izali nie rzeką, że od rozumu odeszliście? [24] »Lecz jeśliby wszyscy prorokowali, a wszedłby kto niewierny albo nieuczony, tedy bywa przekonany od wszystkich i rozsądzony od wszystkich; [25] »i skrytości serca jego jawne się stają, tak że upadłszy na oblicze swe, pokłoni się Bogu, wyznając, że prawdziwie Bóg jest w was. [26] »Cóż tedy, bracia? Gdy się schodzicie i jedni z was mają śpiew, drudzy naukę, inni objawienie, inni obce języki, inni dar wykładu, to niech wszystko się odbywa ku zbudowaniu. [27] »Jeśli są, którzy (obcym) językiem mówią, to niech tylko po dwóch, albo najwięcej po trzech mówią, i to jeden po drugim, a jeden niechaj tłomaczy. [28] »A jeśliby nie było tłomacza, to niech w Kościele milczą i niech sobie mówią i Bogu. [29] »Prorocy zaś niech dwaj, albo trzej mówią, a drudzy niechaj rozsądzają. [30] »A jeśliby komu innemu, który tam siedzi, było co objawione, to pierwszy niechaj milczy. [31] »Albowiem możecie wszyscy po jednemu prorokować, aby się wszyscy uczyli i wszyscy byli napominani. [32] »Duch bowiem proroków poddany jest prorokom. [33] »Bo nie jestci Bóg Bogiem rozterek, ale pokoju, tak jako we wszystkich Kościołach świętych nauczam. [34] »– Niewiasty w Kościołach niech milczą, bo im nie dopuszczone jest mówić, ale żeby były poddane, jako i Zakon mówi. [35] »A jeśli się chcą czego nauczyć, to niech w domu swych mężów pytają. Bo nie przystoi niewieście w Kościele mówić. [36] »Izali od was wyszło słowo Boże, albo do was samych tylko przyszło? [37] »Jeśli się kto ma za proroka, albo duchownego, to niech uzna, że co wam piszę, są przykazania Pańskie. [38] »A jeśli kto nie wie, niech też o nim nie wiedzą. [39] »A tak, bracia, starajcie się usilnie o to, żebyście prorokowali, i mówić (obcymi) językami nie brońcie. [40] »A wszystko uczciwie i porządnie niech się dzieje między wami. 
«  1 List do Koryntian 13 1 List do Koryntian 14 1 List do Koryntian 15  »


 Źródło tekstu: Polona - Skany Nowego Testamentu z 1921 rokuOpis prezentowanego tekstu: "Nowy Testament po polsku, czyli święta Pana Naszego Jezusa Chrystusa Ewangelia, tł. bp. Jan M. Michał Kowalski, Płock 1921". Tłumaczenie z łacińskiej Wulgaty z uwzględnieniem tekstu greckiego. Pierwsze wydanie Pisma św. Nowego Testamentu, przetłumaczone przez bpa Kowalskiego. Do tekstu Nowego Testamentu wprowadzono poprawki wymienione na końcu wydania drukowanego/skanów. Opracowanie tekstu i przygotowanie modułu: BibliePolskie.pl w roku 100-tnej rocznicy wydania.