Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Tedy rzekł najwyższy kapłan: Takli się to ma?
[2] »A on rzekł: Mężowie bracia i ojcowie, posłuchajcie: Bóg chwały ukazał się ojcu naszemu Abrahamowi, gdy był w Mezopotamii, przedtem nim mieszkał w Charan,
[3] »i rzekł do niego: Wynijdź z ziemi twej i od rodziny twojej, a idź do ziemi, którą Ja ukażę tobie.
[4] »Wtedy wyszedł z ziemi Chaldejskiej i mieszkał w Charan; a potem, gdy umarł ojciec jego, przeprowadził go (Bóg) do tej ziemi, w której wy teraz mieszkacie,
[5] »ale nie dał mu dziedzictwa w niej ani na jeden krok, ale obiecał mu ją dać w osiadłość, jemu i potomstwu jego po nim, gdy jeszcze nie miał syna.
[6] »I mówił do niego Bóg: Że będzie potomstwo jego obcem w cudzej ziemi, i w niewolę je podbiją i uciskać je będą przez czterysta lat;
[7] »a naród, któremu będą służyć, Ja będę sądził, mówi Pan; i potem wynijdą i będą Mi służyć na tem miejscu.
[8] »I dał mu testament obrzezania i tak zrodził Izaaka i obrzezał go ósmego dnia, a Izaak Jakóba, a Jakób dwunastu patryarchów.
[9] »A patryarchowie zazdroszcząc, sprzedali Józefa do Egiptu; ale był z nim Bóg
[10] »i wybawił go ze wszystkich ucisków jego, i dał mu łaskę i mądrość przed obliczem Faraona, króla Egipskiego, i uczynił go pierwszym urzędnikiem nad Egiptem i nad wszystkim domem swoim.
[11] »Przyszedł potem głód na cały Egipt i na ziemię Chanaan, i ucisk bardzo wielki. I nie mieli pokarmów ojcowie nasi.
[12] »A gdy usłyszał Jakób, że było zboże w Egipcie, posłał tam pierwszy raz ojców naszych.
[13] »A za wtórem przyjściem poznany był Józef od braci swojej, i objawiony był Faraonowi ród jego.
[14] »Posławszy potem Józef, przyzwał Jakóba ojca swego i całą rodzinę swoją z siedemdziesięciu pięciu osób.
[15] »Zstąpił tedy Jakób do Egiptu i umarł tam, on sam i ojcowie nasi.
[16] »I przeniesieni zostali do Sychem i położeni w grobie, który kupił Abraham za srebro u synów Hemora, syna Sychemowego.
[17] »A gdy się przybliżał czas obietnicy, którą był poprzysiągł Bóg Abrahamowi, rósł lud i rozmnożył się w Egipcie
[18] »aż do czasu, gdy nastał inny król w Egipcie, który nie wiedział o Józefie.
[19] »Ten podchodząc naród nasz, uciskał ojców naszych, aby wyrzucali dzieci swe, aby nie żyły.
[20] »W tym czasie narodził się Mojżesz, który był miłym Bogu i którego chowano trzy miesiące w domu ojca jego.
[21] »A gdy go wyrzucono, wzięła go córka Faraonowa i chowała go sobie za syna.
[22] »I nauczony był Mojżesz wszelkiej mądrości Egipskiej i był możny w słowach i w uczynkach swoich.
[23] »A gdy mu dochodziło czterdzieści lat, przyszło do serca jego, aby nawiedził braci swoich, synów Izraelskich.
[24] »A gdy ujrzał jednego cierpiącego krzywdę, obronił go i pomścił się za onego, który krzywdę cierpiał, zabiwszy Egipcyanina.
[25] »I mniemał, iż rozumieli bracia, że Bóg przez ręce jego dawał im wybawienie, ale oni nie rozumieli.
[26] »Potem i na drugi dzień ukazał się im, gdy się wadzili, i jednał ich w pokoju, mówiąc: Mężowie, jesteście bracia sobie, czemu jeden drugiemu krzywdę czynicie?
[27] »Ale ten, który krzywdę czynił bliźnieniu, odpędził go, mówiąc: Któż cię postawił książęciem i sędzią nad nami?
[28] »Czy też i mnie chcesz zabić, jakoś wczoraj zabił Egipcyanina?
[29] »Na to słowo Mojżesz uciekł i był przychodniem w ziemi Madyańskiej, gdzie zrodził dwóch synów.
[30] »A gdy się wypełniło czterdzieści lat, ukazał mu się na puszczy góry Synai Anioł w ogniu płomiennym, w krzaku.
[31] »Mojżesz widząc to, dziwił się temu widzeniu. A gdy przystępował, chcąc obaczyć, stał się do niego głos Pański, mówiąc:
[32] »Jam jest Bóg ojców twoich, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakóba. Zadrżawszy Mojżesz, nie śmiał oglądać.
[33] »I rzekł mu Bóg: Zdejmij obuwie z nóg twoich, bo miejsce, na którem stoisz, ziemia święta jest.
[34] »Widząc widziałem utrapienie ludu Mego, który jest w Egipcie, i słyszałem łkanie i wzdychanie ich, i zstąpiłem, abym ich wybawił. A tak teraz pójdź, poślę cię do Egiptu.
[35] »Tego to Mojżesza, którego się zaparli, mówiąc: Któż cię postanowił księciem i wodzem? – Bóg księciem i wybawicielem posłał wraz z ręką Anioła, Który mu się ukazał w krzaku.
[36] »Ten ich wywiódł, czyniąc cuda i znaki w ziemi Egipskiej, i w morzu Czerwonem, i na puszczy przez czterdzieści lat.
[37] »Ten to Mojżesz powiedział synom Izraela: Proroka wzbudzi wam Bóg z braci waszej, podobnego mnie: Tego słuchać będziecie.
[38] »– Ten to jest, który był w Kościele na puszczy z Aniołem, Który mówił do niego na górze Synai, z ojcami naszymi i który otrzymał słowa Żywota, aby je nam dał,
[39] »któremu nie byli posłuszni ojcowie nasi, ale wzgardzili nim i zwrócili się sercem swojem do Egiptu,
[40] »mówiąc do Aarona: Uczyń nam bogów, którzyby szli przed nami, bo Mojżeszowi temu, który nas wywiódł z Egiptu, nie wiemy, co się stało.
[41] »I uczynili cielca w one dni, i ofiarowali ofiarę bałwanowi, i kochali się w uczynkach rąk swoich.
[42] »I odwrócił się od nich Bóg i podał ich, aby służyli zastępom niebieskim, tak jako napisane jest w księgach Prorockich: Izaliście ofiarowali mi (krwawe) ofiary i obiaty przez czterdzieści lat na puszczy, domie Izraelski?
[43] »Owszem, wziąwszy nieśliście namiot bałwana Molocha i gwiazdę bożka waszego Remfam i bałwany, których naczyniliście, abyście się im kłaniali. I (dlatego) przeniosę was za Babilon.
[44] »Przybytek świadectwa był z ojcami naszymi na puszczy, jako sprawił im Bóg, mówiąc do Mojżesza, aby go uczynił podług kształtu, który widział;
[45] »który też wziąwszy nasi ojcowie, wnieśli go z Jezusem w osiadłość pogan, których Bóg wygnał od oblicza ojców naszych, aż do dni Dawida,
[46] »który znalazł łaskę przed Bogiem i prosił, aby znalazł przybytek Bogu Jakóbowemu;
[47] »a Salomon zbudował Mu dom.
[48] »Ale Najwyższy nie mieszka w budowanych ręką, jako prorok powiada:
[49] »Niebo Mi jest stolicą, a ziemia podnóżkiem nóg Moich. Cóż Mi za dom zbudujecie, mówi Pan, albo które jest miejsce odpocznienia Mojego?
[50] »Izali nie ręka Moja to wszystko uczyniła?
[51] »Twardego karku i nieobrzezanych serc i uszu, wyście się zawsze sprzeciwiali Duchowi Świętemu, jako ojcowie wasi, tak też i wy.
[52] »A którego proroka nie prześladowali ojcowie wasi? I pozabijali tych, którzy mówili o przyjściu Sprawiedliwego, Któregoście wy teraz zdrajcami i mężobójcami byli.
[53] »Wzięliście Zakon z rządzeniem Anielskiem, a nie strzegliście go.
[54] »Słysząc to, krajały się im serca i zgrzytali nań zębami.
[55] »(7:55a) A on, będąc pełen Ducha Świętego, pilnie patrząc w Niebo, widział chwałę Bożą i Jezusa stojącego na prawicy Bożej.
[56] »(7:55b) I rzekł: Oto widzę niebiosa otworzone i Syna Człowieczego stojącego na prawicy Bożej.
[57] »(7:56) Wtedy oni krzyknąwszy głosem wielkim, zatkali sobie uszy i jednomyślnie rzucili się na niego,
[58] »(7:57) i wyrzuciwszy go z miasta, kamienowali. A świadkowie złożyli byli szaty swe u nóg młodzieńca, którego zwano Szawłem.
[59] »(7:58) I kamienowali Szczepana, wzywającego Boga i mówiącego: Panie Jezu, przyjmij ducha mojego.
[60] »(7:59a) A uklęknąwszy na kolana, zawołał głosem wielkim, mówiąc: Panie, nie poczytaj im tego za grzech. A to rzekłszy, zasnął w Panu.