Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A w pięć dni potem zjechał najwyższy kapłan Ananiasz z niektórymi ze starszych i z niejakim Tertullusem rzecznikiem, którzy przyszli do starosty przeciwko Pawłowi.
[2] »(24:2) I pozwawszy Pawła, począł na niego skarżyć Tertullus, mówiąc:
(24:3a) Ponieważ, o najlepszy Feliksie, dzięki tobie żyjemy w wielkim pokoju i wiele się rzeczy poprawia opatrznością twoją,
[3] »(24:3b) przeto zawsze i wszędzie przyjmujemy to z wszelkiem dziękowaniem.
[4] »Ale abym cię dłużej nie trudził, proszę cię, abyś nas pokrótce wysłuchał podług zwykłej twej dobroci.
[5] »Znaleźliśmy tego człowieka zaraźliwego i wzbudzającego rozruchy między wszystkimi Żydami po wszystkim świecie, oraz jako wodza buntu sekty Nazarejczyków,
[6] »który też i Kościół usiłował zgwałcić. Tego tedy pojmawszy, chcieliśmy go podług Zakonu naszego sądzić.
[7] »Ale wpadłszy na nas tysiącznik Lizyasz, wielkim gwałtem wyrwał go z rąk naszych,
[8] »rozkazując, aby ci, którzy nań skarżyli, szli do ciebie, i ty sam go tu sądząc możesz się dowiedzieć tego wszystkiego, o co my go oskarżamy.
[9] »A Żydzi dodali mówiąc, że się tak rzecz ma.
[10] »Odpowiedział tedy Paweł, gdy starosta nań skinął, żeby mówił: Wiedząc ja, że od wielu lat jesteś ty sędzią tego ludu, z dobrą myślą sam siebie będę bronił.
[11] »Albowiem możesz się o tem dobrze dowiedzieć, że niema temu więcej jedno dwanaście dni, jakom przyszedł modły czynić do Jeruzalem
[12] »i że mię ani w Kościele nie zeszli, żebym miał z kim tam rozprawiać, albo żebym miał czynić zebrania ludu, ani w bożnicach, ani w mieście;
[13] »ani też i tego nie mogą dowieść, o co teraz na mnie skarżą.
[14] »Ale do tego się sam przyznaję, że według tej sekty, którą nazywają Kacerską, służę ojcowskiemu Bogu mojemu, wierząc wszystkiemu, co w Zakonie i u Proroków jest napisane,
[15] »mając nadzieję w Bogu, której i ci sami oczekują, odnośnie do zmartwychwstania sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
[16] »W tem też i sam się staram, abym zawsze miał sumienie bez obrazy przed Bogiem i przed ludźmi.
[17] »I po wielu latach przyszedłem między lud swój, abym mu przyniósł jałmużny i ofiary i śluby.
[18] »I w czynieniu tych rzeczy znaleźli mię w Kościele, gdym się oczyszczał, a nie z tłuszczą, ani też w rozruchu. I pojmali mię, krzycząc i mówiąc: Zgładź nieprzyjaciela naszego. Byli tam też niektórzy Żydzi z Azyi,
[19] »którzy powinni byli też tu stanąć przed tobą i skarżyć, jeśliby co mieli przeciwko mnie.
[20] »Albo też i ci sami niech powiedzą, czy jaką nieprawość znaleźli we mnie, gdym stał przed Radą;
[21] »chyba tylko to jedno słowo, którem zawołał między nimi stojąc: Że mię wy dziś sądzicie o powstanie z umarłych.
[22] »Wtedy Feliks, najpewniej wiedząc o tej drodze, odłożył im (sprawę), mówiąc: Kiedy tysiącznik Lizyasz przyjedzie, będę was słuchał.
[23] »I rozkazał setnikowi, aby go strzegł, i żeby miał pokój, i żeby też nie bronił żadnemu z przyjaciół jego posłużyć mu i odwiedzać go.
[24] »A po kilku dniach przyszedłszy Feliks z Druzyllą, żoną swoją, która była Żydówką, przyzwał Pawła i słuchał od niego wiary, która jest w Chrystusa Jezusa.
[25] »A gdy rozprawiał o sprawiedliwości i czystości i o sądzie przyszłym, zadrżawszy Feliks, odpowiedział: Na teraz dosyć już, idź, a gdy będzie czas po temu, przyzwę cię.
[26] »Przytem spodziewał się, że mu od Pawła dadzą pieniądze, dlatego też często wzywając go, rozmawiał z nim.
[27] »A gdy wyszło dwa lata, otrzymał Feliks następcę Porcyusza Festusa. A chcąc Feliks okazać łaskę Żydom, zostawił Pawła w więzieniu.