Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy się stało, żeśmy odjechali rozstawszy się z nimi, przypłynęliśmy prosto do Choum, a drugiego dnia do Rodos, a stamtąd do Patary.
[2] »A znalazłszy tam okręt, który szedł do Fenicyi, wsiedliśmy weń i puściliśmy się na morze.
[3] »A gdyśmy się ukazali Cyprowi, zostawiwszy go po lewej ręce, wieźliśmy się do Syryi i przypłynęliśmy do Tyru, bo tu miano składać towar z okrętu.
[4] »A znalazłszy tam uczniów, mieszkaliśmy z nimi siedem dni. A oni też mówili Pawłowi przez Ducha, aby nie wstępował do Jeruzalem.
[5] »A gdy się wypełniły te dni, wyszedłszy szliśmy, i odprowadzali nas wszyscy z żonami i synami aż precz za miasto, i uklęknąwszy na kolana na brzegu, modliliśmy się.
[6] »A gdyśmy się społecznie pożegnali, wsiedliśmy na okręt, a oni wrócili się do swego.
[7] »A my kończąc podróż morską, od Tyru przypłynęliśmy do Ptolomaidy, i przywitawszy się z braćmi, mieszkaliśmy u nich jeden dzień.
[8] »A drugiego dnia Paweł i my, którzyśmy z nim byli, wyszedłszy, przyszliśmy do Cezarei, i wszedłszy w dom Filipa Ewangelisty, który był jednym z siedmiu, mieszkaliśmy u niego.
[9] »A ten miał cztery córki panny, prorokinie.
[10] »A gdyśmy mieszkali przez kilka dni, nadszedł z Judei niektóry mąż prorok, imieniem Agabus.
[11] »Ten przyszedłszy do nas, wziął pas Pawłów i związał sobie nogi i ręce, mówiąc: To mówi Duch Święty, że tego męża, którego jest oto ten pas, tak zwiążą Żydzi w Jeruzalem i wydadzą go w ręce poganom.
[12] »Co gdyśmy usłyszeli, prosiliśmy go, a także i ci, którzy w onem miejscu byli, aby nie chodził do Jeruzalem.
[13] »Wtedy odpowiedział Paweł i rzekł: Co to czynicie, płacząc i trapiąc serce moje? Bo ja nietylko być związanym, ale i umrzeć jestem gotów w Jeruzalem dla Imienia Pana Jezusowego.
[14] »A gdyśmy go namówić nie mogli, przestaliśmy, mówiąc: Stań się wola Pańska.
[15] »A po onych dniach przygotowawszy się, wstępowaliśmy do Jeruzalem.
[16] »A szli też z nami niektórzy uczniowie z Cezarei, prowadząc z sobą niejakiego Mnazona, Cypryjczyka rodem, starego ucznia, u którego mieliśmy stanąć gospodą (w Jerozolimie).
[17] »A gdyśmy przyszli do Jeruzalem, Bracia przyjęli nas radzi.
[18] »A nazajutrz szedł z nami Paweł do Jakóba. I zebrali się tam wszyscy Starsi,
[19] »których gdy (Paweł) pozdrowił, opowiedział im to wszystko, co Bóg uczynił między poganami przez jego posługowanie.
[20] »A oni gdy tego wysłuchali, wielbili Boga i rzekli Pawłowi: Widzisz, bracie, jako wiele jest tysięcy Żydów, którzy uwierzyli, a wszyscy są gorliwymi zwolennikami Zakonu.
[21] »Ale o tobie słyszeli, jakobyś ty odwodził od Zakonu Mojżeszowego tych Żydów, którzy są między poganami, mówiąc, że nie są obowiązani obrzezywać synów swoich, ani według obyczaju Żydowskiego żyć.
[22] »Cóż tedy należy uczynić? Oczywiście musi się zebrać mnóstwo ludu, bo jednak usłyszą, żeś tu przyszedł;
[23] »uczyńże tedy to, co ci powiemy. Mamy tu czterech mężów, którzy uczynili ślub (nazareatu).
[24] »Tych tedy przyjąwszy, poświęć się z nimi i zapłać za nich, aby ostrzygli sobie głowy, a wtedy będą wiedzieli wszyscy, że to, co o tobie słyszeli, fałsz jest, ale że i ty wiernie żyjesz, przestrzegając Zakonu.
[25] »A o tych, którzy z pogan uwierzyli, myśmy pisali osądziwszy, aby się powstrzymywali od tego, co ofiarowano bałwanom, i od krwi, i od dławionego, i od nieczystości.
[26] »Wtedy Paweł, wziąwszy z sobą onych mężów i nazajutrz oczyściwszy się z nimi, wszedł do Kościoła zapowiadając wypełnienie dni oczyszczenia, ażeby za każdego z nich była złożona ofiara.
[27] »A gdy się wypełniało siedem dni, ci Żydzi, którzy byli z Azyi, gdy go ujrzeli w Kościele, wzburzyli wszystek lud i pochwycili go,
[28] »wołając: Mężowie izraelscy, na pomoc! Owoć jest ten człowiek, który przeciwko ludowi temu i Zakonowi, i miejscu temu wszystkich i wszędzie naucza; nadto i pogan wprowadził do Kościoła i zgwałcił to święte miejsce.
[29] »– Albowiem widzieli z nim w mieście Trofima z Efezu, o którym też mniemali, że go wwiódł Paweł do Kościoła.
[30] »I wzruszyło się całe miasto, i stało się zbiegowisko ludu. I pojmawszy Pawła, wywlekli go z Kościoła, i natychmiast zamkniono bramy.
[31] »A gdy go usiłowali zabić, dano znać tysiącznikowi, że się burzy cale Jeruzalem;
[32] »który też natychmiast wziąwszy żołnierzy i setników, przybiegł do nich; a oni, gdy ujrzeli tysiącznika i żołnierzy, przestali bić Pawła.
[33] »Wtedy przystąpiwszy tysiącznik, pojmał go i kazał go związać dwoma łańcuchami i pytał go, ktoby był i coby uczynił.
[34] »Ale drudzy co innego wołali w tłuszczy. A gdy się nie mógł nic pewnego dowiedzieć dla zgiełku, kazał go prowadzić na zamek.
[35] »A gdy przyszedł do schodów Kościelnych (Paweł), stało się, że był niesiony od żołnierzy dla gwałtu wszystkiego ludu.
[36] »Albowiem szło za nim mnóstwo ludu, krzycząc: Strać go.
[37] »A gdy poczynano wprowadzać Pawła na zamek, rzekł do tysiącznika: Godzili mi się mówić nieco do ciebie? A on odpowiedział: Umieszli po grecku?
[38] »Izaliś ty nie jest on Egipcyanin, któryś przed tymi dniami uczynił rozruch i wywiodłeś na puszczę cztery tysiące mężobójców?
[39] »A Paweł rzekł do niego: Ja jestem człowiek Żyd z Tarsu, obywatel znacznego miasta w Cylicyi; ale proszę cię, dopuść mi mówić do ludu.
[40] »A gdy mu dopuścił, Paweł stojąc na stopniach, skinął ręką na lud; a gdy się stało wielkie milczenie, mówił do nich po żydowsku, mówiąc: