Teksty » Przekład Mariawitów - Nowy Testament » Dzieje Apostolskie » Rozdział 10
«  Dzieje Apostolskie 9 Dzieje Apostolskie 10 Dzieje Apostolskie 11  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A był w Cezarei niektóry mąż, imieniem Korneliusz, setnik roty zwanej Włoską, [2] »który był nabożny i bojący się Boga z całym domem swoim, i który rozdawał wiele jałmużn ludowi [3] »i zawsze się do Boga modlił. Ten widział w widzeniu jawnie, jakby o dziewiątej godzinie dnia, Anioła Bożego do siebie wchodzącego i mówiącego do niego: Korneliuszu. [4] »A on pilnie nań patrząc, zdjęty strachem, rzekł: Ktoś jest, Panie? A on rzekł: Modlitwy twoje i jałmużny twoje wstąpiły na pamięć przed Obliczem Bożem, [5] »a tak teraz poślij mężów do Jaffy i przyzwij niejakiego Szymona, którego nazywają Piotrem: [6] »ten stoi gospodą u niejakiego Szymona garbarza, którego dom jest nad morzem: on ci powie, co masz czynić. [7] »A gdy odszedł Anioł, który mówił do niego, wezwał dwóch domowników swoich i żołnierza bogobojnego z pośród tych, którzy pod jego władzą byli, [8] »i opowiedziawszy im wszystko, posłał ich do Jaffy. [9] »A nazajutrz, gdy oni byli w drodze i przybliżali się do miasta, wszedł Piotr na wierzchnie mieszkanie, aby się modlił około godziny szóstej. [10] »A gdy łaknął, zażądał jeść. A gdy oni gotowali, przypadło nań zachwycenie umysłu, [11] »i ujrzał niebo otworzone i zstępujące jakieś naczynie, jakoby obrus wielki, za cztery końce spuszczany z nieba na ziemię, [12] »w którym były wszystkie czworonogie, i ziemiopłazy, i ptactwo niebieskie. [13] »I stał się głos do niego: Wstań, Piotrze, zabijaj i jedz. [14] »Tedy Piotr rzekł: Zachowaj mię, Panie, bociem nigdy nie jadł nic pospolitego albo nieczystego. [15] »A Głos znowu powtóre do niego: Co Bóg oczyścił, tego ty pospolitem nie nazywaj. [16] »A to się stało po trzykroć, i potem natychmiast wzięte zostało naczynie do nieba. [17] »A gdy Piotr rozbierał sam w sobie, coby to było za widzenie, które widział, oto ci mężowie, którzy byli posłani od Korneliusza, szukając domu Szymonowego, stanęli u drzwi. [18] »I zawoławszy pytali, czy Szymon, którego zowią Piotrem, ma tam gospodę. [19] »A gdy Piotr rozmyślał o widzeniu, rzekł do niego Duch: Oto cię szukają trzej mężowie; [20] »wstań tedy i zejdź, a idź z nimi, nie wątpiąc o tem, żem Ja ich posłał. [21] »Zszedłszy tedy Piotr do mężów, rzekł: Otom ja jest ten, którego szukacie: co za przyczyna jest, dla którejeście przyszli? [22] »Wtedy oni rzekli: Korneliusz setnik, mąż sprawiedliwy i bogobojny, i dobre świadectwo mający od całego narodu Żydowskiego, odpowiedź wziął od Anioła świętego, aby cię przyzwał do swojego domu i słuchał słowa od ciebie. [23] »Tedy ich wwiódł do siebie i przyjął do gospody. A nazajutrz wstawszy, poszedł z nimi. I niektórzy z braci z Jaffy poszli z nim. [24] »I drugiego dnia wszedł do Cezarei. A Korneliusz czekał ich, wezwawszy do siebie krewnych swych i bliższych przyjaciół. [25] »I stało się, gdy wszedł Piotr, wyszedł naprzeciw niemu Korneliusz i padłszy u nóg jego, pokłonił się. [26] »Ale Piotr podniósł go, mówiąc: Wstań, i jać sam jestem człowiekiem. [27] »I rozmawiając z nim, wszedł i znalazł ich wielu, którzy się byli zeszli, [28] »i rzekł do nich: Wy wiecie, jako obrzydła jest rzecz mężowi Żydowskiemu przyłączyć się, albo przyjść do cudzoziemca; ale mi ukazał Bóg, abym żadnego człowieka pospolitym albo nieczystym nie nazywał. [29] »Dlatego, będąc wezwany, bez żadnego wątpienia przyszedłem. Pytam tedy, dla której przyczyny wezwałeś mię? [30] »A Korneliusz rzekł: Dziś czwarty dzień aż do tej godziny, jako modliłem się o dziewiątej godzinie w moim domu, a oto mąż stanął przedemną w jasnem odzieniu [31] »i rzekł: Korneliuszu, wysłuchana jest modlitwa twoja i jałmużny twoje wspomniane są przed Obliczem Boga: [32] »przeto poślij do Jaffy i przyzwij Szymona, którego nazywają Piotrem: ten ma gospodę w domu Szymona garbarza nad morzem. [33] »Wtedy ja wnet posłałem do ciebie, a tyś dobrze uczynił, żeś przyszedł. Oto teraz my wszyscy przed obliczem twojem jesteśmy gotowi słuchać wszystkiego, cokolwiek tobie jest rozkazane od Pana. [34] »Otworzywszy Piotr usta swe, rzekł: Prawdziwiem tego doznał, że Bóg na osoby się nie ogląda, [35] »ale w każdym narodzie, kto się Go boi i czyni sprawiedliwość, jest Mu miłym. [36] »Bóg posłał słowo synom Izraelskim, opowiadając pokój przez Jezusa Chrystusa: Ten jest wszystkiego stworzenia Panem. [37] »Wy wiecie o tem słowie, które się stało po wszystkiem Żydowstwie począwszy od Galilei, po chrzcie, który opowiadał Jan, [38] »o Jezusie z Nazareth, jako Bóg Go pomazał Duchem Świętym i mocą, i jako chodził dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich opętanych od dyabła, albowiem był Bóg z Nim; [39] »a my jesteśmy świadkami tego wszystkiego, co czynił w krainie Żydowskiej i w Jeruzalem; Którego oni zabili, zawiesiwszy na drzewie (krzyża), [40] »Tego Bóg wskrzesił trzeciego dnia i dał, żeby był objawiony, [41] »nie wszystkiemu ludowi, ale świadkom na to przedtem zgotowanym od Boga, nam, którzyśmy z Nim jedli i pili, potem gdy zmartwychwstał. [42] »I rozkazał nam opowiadać to ludowi i świadczyć, że On jest postanowiony od Boga sędzią żywych i umarłych. [43] »Temu wszyscy prorocy świadectwo wydają, że odpuszczenie grzechów biorą przez Imię Jego wszyscy, którzy w Niego wierzą. [44] »A gdy jeszcze Piotr tych słów domawiał, zstąpił Duch Święty na wszystkich, którzy słuchali słowa. [45] »I zdumieli się wierni z obrzezania, którzy byli przyszli z Piotrem, że i na pogan łaska Ducha Świętego była wylana. [46] »Albowiem słyszeli ich mówiących językami i wielbiących Boga. Wtedy odpowiedział Piotr: [47] »Izali kto może zabronić wody, aby nie byli ochrzczeni ci, którzy Ducha Świętego wzięli, jako i my? [48] »I kazał ich ochrzcić w Imię Pana Jezusa Chrystusa. Wtedy go prosili, aby mieszkał u nich przez kilka dni. 
«  Dzieje Apostolskie 9 Dzieje Apostolskie 10 Dzieje Apostolskie 11  »


 Źródło tekstu: Polona - Skany Nowego Testamentu z 1921 rokuOpis prezentowanego tekstu: "Nowy Testament po polsku, czyli święta Pana Naszego Jezusa Chrystusa Ewangelia, tł. bp. Jan M. Michał Kowalski, Płock 1921". Tłumaczenie z łacińskiej Wulgaty z uwzględnieniem tekstu greckiego. Pierwsze wydanie Pisma św. Nowego Testamentu, przetłumaczone przez bpa Kowalskiego. Do tekstu Nowego Testamentu wprowadzono poprawki wymienione na końcu wydania drukowanego/skanów. Opracowanie tekstu i przygotowanie modułu: BibliePolskie.pl w roku 100-tnej rocznicy wydania.