Teksty » Przekład Mariawitów - Nowy Testament » Ewangelia Jana » Rozdział 10
«  Ewangelia Jana 9 Ewangelia Jana 10 Ewangelia Jana 11  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wara, kto nie wchodzi drzwiami do owczarni owiec, ale wchodzi inędy, ten jest złodziej i zbójca. [2] »Ale kto wchodzi drzwiami, ten jest pasterzem owiec, [3] »temu Odźwierny otwiera, a owce głosu Jego słuchają; i własne Swe owce wzywa po imieniu, i wywodzi je. [4] »A gdy własne Swe owce wypuści, idzie przed niemi, a owce idą za Nim, ponieważ znają głos Jego. [5] »Ale za obcym nie idą, i owszem, uciekają od niego, albowiem nie znają głosu obcych. [6] »Tę przypowieść powiedział im Jezus, ale oni nie zrozumieli, co im mówił. [7] »Przeto powiedział im powtóre Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, wam powiadam, że Ja jestem drzwiami do owiec. [8] »Wszyscy, ilukolwiek ich przyszło, złodzieje są i zbójcy, i nie słuchały ich owce. [9] »Ja jestem drzwiami: przeze Mnie jeśli kto wnijdzie, będzie zbawiony, i wnijdzie i wynijdzie, i pastwiska znajdzie. [10] »Złodziej nie przychodzi, jedno aby kradł, a zabijał i tracił, – Jam przyszedł, aby żywot miały i obficiej miały. [11] »Jam jest Pasterz dobry. Dobry pasterz duszę swą daje za owce swoje. [12] »A najemnik i ten, który nie jest pasterzem, którego nie są owce własne, widzi wilka przychodzącego, i opuszcza owce, i ucieka; a wilk porywa i rozprasza owce. [13] »A najemnik ucieka, ponieważ najemnikiem jest, i nie idzie mu o owce. [14] »Jam jest Pasterz dobry, i znam owce Moje, i znają Mię Moje, [15] »tak jako Mię zna Ojciec, i Ja znam Ojca, i duszę Moją kładę za owce Moje. [16] »A inne też owce mam, które nie są z tej owczarni; i tamte też muszę przywieść, i będą głosu Mego słuchać; i będzie jedna owczarnia i jeden Pasterz. [17] »Dlatego Mię Ojciec miłuje, że Ja kładę duszę Moją, abym ją znowu wziął. [18] »Nikt jej nie bierze ode Mnie, ale ja kładę ją Sam od Siebie, i mam moc położyć ją, i mam moc znowu wziąć ją. To rozkazanie wziąłem od Ojca Mojego. [19] »– Stał się tedy znowu rozdział między starszymi Żydowskimi z powodu tych słów. [20] »I mówiło wielu z nich: Dyabelstwo ma i szaleje, czemu go słuchacie? [21] »Drudzy mówili: Te słowa nie są takiego, któryby miał dyabelstwo. Izali może dyabelstwo oczy ślepym otwierać? [22] »A było Poświęcenie Kościoła w Jeruzalem, i była zima. [23] »I chodził Jezus w Kościele, w krużganku Salomonowym. [24] »Obstąpili Go tedy Żydzi i mówili Mu: Dokądże dusze nasze w niepewności trzymasz? Jeśli żeś ty jest Chrystus, powiedz nam jawnie. [25] »Odpowiedział im Jezus: Mówię wam, a nie wierzycie. Uczynki, które Ja czynię w Imię Ojca Mojego, – teć wam świadectwo dają o Mnie. [26] »Ale wy nie wierzycie, ponieważ nie jesteście z owiec Moich, jakom wam powiedział. [27] »Owce Moje głosu Mojego słuchają, i Ja znam je, i chodzą za Mną, [28] »a Ja im żywot wieczny daję. I nie zginą na wieki, i nie wydrze ich nikt z ręki Mojej. [29] »Ojciec Mój, Który Mi je dał, większy jest nade wszystko, i nikt nie może wydrzeć z ręki Ojca Mego: [30] »Ja i Ojciec jedno jesteśmy. [31] »Porwali tedy starsi Żydowscy kamienie, aby Go ukamienować. [32] »Odpowiedział im Jezus: Wiele dobrych uczynków ukazałem wam od Ojca Mojego: dla którego z tych uczynków kamienujecie Mię? [33] »Odpowiedzieli Mu Żydzi: Dla dobrego uczynku nie kamienujemy cię, ale za bluźnierstwo, że ty będąc człowiekiem, czynisz się sam Bogiem. [34] »Odpowiedział im Jezus: Izali nie napisane jest w Zakonie waszym: Że Jam rzekł: jesteście bogowie? [35] »Jeśli tedy nazwał bogami tych, do których się mowa Boża stała, i nie może być Pismo skażone, [36] »to czemu wy powiadacie o Mnie, Którego Ojciec poświęcił i posłał na świat: Że bluźnisz, dlatego żem rzekł: Jestem Synem Bożym? [37] »Jeśli nie czynię uczynków Ojca Mojego, nie wierzcie Mi; [38] »ale jeśli czynię, to jeśli nie chcecie Mnie wierzyć, wierzcież wżdy uczynkom, abyście poznali i uwierzyli, że Ojciec we Mnie jest, a Ja w Ojcu. [39] »Chcieli Go tedy pojmać, ale wyszedł z rąk ich. [40] »I odszedł znowu za Jordan, na to miejsce, gdzie pierwej Jan chrzcił, i tam mieszkał. [41] »I wielu ich przychodziło do Niego i mówili: Że Jan żadnego znaku nie uczynił, ale wszystko, cokolwiek Jan powiadał o Tym, było prawdziwe. [42] »I wielu ich uwierzyło w Niego. 
«  Ewangelia Jana 9 Ewangelia Jana 10 Ewangelia Jana 11  »


 Źródło tekstu: Polona - Skany Nowego Testamentu z 1921 rokuOpis prezentowanego tekstu: "Nowy Testament po polsku, czyli święta Pana Naszego Jezusa Chrystusa Ewangelia, tł. bp. Jan M. Michał Kowalski, Płock 1921". Tłumaczenie z łacińskiej Wulgaty z uwzględnieniem tekstu greckiego. Pierwsze wydanie Pisma św. Nowego Testamentu, przetłumaczone przez bpa Kowalskiego. Do tekstu Nowego Testamentu wprowadzono poprawki wymienione na końcu wydania drukowanego/skanów. Opracowanie tekstu i przygotowanie modułu: BibliePolskie.pl w roku 100-tnej rocznicy wydania.