Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I stało się, gdy Jezus był na niektórem miejscu na modlitwie, gdy przestał, rzekł jeden z uczniów Jego do Niego: Panie, naucz nas modlić się, jako i Jan nauczył uczniów swych.
[2] »I rzekł im: Gdy się modlić będziecie, mówcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się Imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje. Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi.
[3] »Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.
[4] »I odpuść nam grzechy nasze, boć też i my odpuszczamy wszelkiemu winowajcy naszemu. I nie wwódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego.
[5] »I rzekł do nich: Któż z was, jeśliby miał przyjaciela i poszedłby do niego o północy i rzekłby mu: Przyjacielu, pożycz mi trojga chleba,
[6] »albowiem przyjaciel mój przyszedł z drogi do mnie i nie mam co przed niego położyć;
[7] »a tenby będąc wewnątrz, odpowiedział mówiąc: Nie kołac na mnie, już drzwi są zamknięte i dziatki moje są w łożnicy ze mną, nie mogę teraz wstać i dać ci;
[8] »a onby jednak trwał, kołacąc na niego, powiadam wam, że chociaż wstawszy, nie da mu, dlatego że jest przyjacielem jego, ale dla natarczywego nalegania jego wstanie i da mu tyle, ile mu go potrzeba.
[9] »I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane, szukajcie a znajdziecie, kołaccie a będzie wam otworzone.
[10] »Albowiem każdy kto prosi, bierze; a kto szuka, znajduje; a kołacącemu będzie otworzone.
[11] »A któryż z was jest taki ojciec, którego jeśliby syn prosił o chleb, izali mu poda kamień? Albo o rybę, izali zamiast ryby poda mu węża?
[12] »Albo jeśliby prosił o jaje, izali mu poda skorpiona?
[13] »Jeśli tedy wy, będąc złymi, umiecie dobre datki dawać synom waszym, to jakoż daleko więcej Ojciec wasz niebieski da Ducha dobrego tym, którzy Go proszą.
[14] »A wyrzucał dyabelstwo, które było nieme. A gdy wyrzucił dyabelstwo, przemówił niemy, i dziwowały się rzesze.
[15] »A niektórzy z nich mówili: Ten przez Beelzebuba, księcia dyabelskiego, wyrzuca dyabelstwa.
[16] »A drudzy kusząc, domagali się od Niego znaku z nieba.
[17] »Ale On skoro ujrzał myśli ich, rzekł im: Wszelkie królestwo samo w sobie rozdzielone, spustoszeje, tak że dom na dom upadnie.
[18] »Jeśliż tedy i szatan rozdzielony jest przeciwko sobie, to jakoż ostoi się królestwo jego? Ponieważ powiadacie, że Ja przez Beelzebuba wyrzucam dyabelstwa.
[19] »A jeśli Ja przez Beelzebuba wyrzucam dyabelstwa, to synowie wasi przez kogo wyrzucają? Dlatego oni będą waszymi sędziami.
[20] »Ale jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam dyabelstwa, tedy iście przyszło na was Królestwo Boże.
[21] »Gdy mocarz zbrojny strzeże dworu swego, wtedy w pokoju są wszystkie rzeczy, które ma.
[22] »Ale jeśliby mocniejszy od niego nadszedłszy, zwyciężył go, wszystek oręż jego, w którym ufał, odbierze mu i łupy jego rozda.
[23] »Kto nie jest ze Mną, przeciwko Mnie jest; i kto ze Mną nie zbiera, ten rozprasza.
[24] »Gdy nieczysty duch wynijdzie od człowieka, chodzi po miejscach suchych, szukając odpoczynku. A nie znalazłszy, mówi: Wrócę się ja do domu mego, skądem wyszedł.
[25] »A gdy przyjdzie, znajduje go umiecionym miotłami i ozdobionym.
[26] »Wtedy idzie i bierze z sobą siedmiu innych duchów, gorszych niż sam, i wszedłszy mieszkają tam. I stawają się pośledniejsze rzeczy onego człowieka gorsze, niźli pierwsze.
[27] »I stało się, gdy to mówił, podniósłszy głos niektóra niewiasta z rzeszy, rzekła Mu: Błogosławiony żywot, który Cię nosił, i piersi, któreś ssał.
[28] »A On rzekł: I owszem, błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go.
[29] »A gdy się rzesze zbiegały, począł mówić: Ten naród jest naród zły, domaga się znaku, ale nie będzie mu znak dany, jedno znak Jonasza proroka.
[30] »Albowiem jako Jonasz był znakiem dla Niniwitów, tak też będzie i Syn Człowieczy dla narodu tego.
[31] »Królowa z południa stanie na sądzie z mężami narodu tego i potępi ich, ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomonowej, a oto tu większy jest niźli Salomon.
[32] »Mężowie Niniwici powstaną na sądzie z tym narodem i potępią go, ponieważ oni pokutę czynili na kazanie Jonaszowe: a oto tu większy jest niźli Jonasz.
[33] »Nikt nie zapala świecy i nie stawia jej w ukryciu, ani pod korzec, ale na świeczniku, aby ci, którzy wchodzą, widzieli światłość.
[34] »Świecą ciała twego jest oko twoje. Jeśli oko twoje będzie szczere, wtedy i wszystko ciało twoje będzie światłe, ale jeśli będzie złośliwe, wtedy i ciało twoje będzie ciemne.
[35] »Patrzajże tedy, aby światłość, która jest w tobie, nie była ciemnością.
[36] »A tak jeśli wszystko dało twoje będzie światłe, nie mając żadnej cząstki ciemności, wtedy będzie światłe wszystko, i jako jasność błyskawicy oświeci cię.
[37] »A gdy On to mówił, prosił Go niektóry Faryzeusz, aby obiadował u niego. Wszedłszy tedy, spoczął u stołu.
[38] »A Faryzeusz począł sam w sobie rozbierać i myślić: Czemu się był nie umył przed obiadem?
[39] »I rzekł Pan do niego: Teraz wy Faryzeusze, co na wierzchu jest kielicha i misy, to omywacie; ale to, co wewnątrz jest w was, pełne jest zdzierstwa i nieprawości.
[40] »Głupi, izali nie Ten, Który uczynił to, co jest zewnątrz, uczynił też i to, co jest wewnątrz?
[41] »Wszakoż z tego, co wam zbywa, dawajcie jałmużnę, a oto wszystko stanie się wam czyste.
[42] »Ale biada wam Faryzeuszom, że dajecie dziesięcinę z miętki, i z ruty, i z wszelkiej jarzyny, a opuszczacie sąd i miłość Bożą: a te rzeczy trzeba było czynić i tamtych nie opuszczać.
[43] »Biada wam Faryzeuszom, że miłujecie pierwsze stolice w bożnicach i pozdrawiania na rynku.
[44] »Biada wam, że jesteście jako groby, których (wewnątrz) nie widać, i ludzie, którzy po wierzchu chodzą, nie wiedzą.
[45] »A odpowiadając jeden z biegłych w Zakonie, rzekł: Nauczycielu, to mówiąc, także i nas hańbisz.
[46] »A On rzekł: I wam w Zakonie biegłym biada, albowiem obciążacie ludzi brzemionami, których unieść nie mogą, a wy sami i jednym palcem waszym, nie dotykacie się tych brzemion.
[47] »Biada wam, którzy budujecie groby prorokom, a wasi ojcowie ich pozabijali.
[48] »Zaiste poświadczacie, że przyzwalacie na uczynki ojców waszych, albowiem oni ich pozabijali, a wy budujecie groby im.
[49] »Dlatego i Mądrość Boża rzekła: Poślę do nich proroków i Apostołów, a oni jednych z nich pozabijają, a drugich prześladować będą,
[50] »aby była poszukiwana na nich krew wszystkich proroków, która wylana jest przez ten naród od założenia świata,
[51] »od krwi Abla aż do krwi Zacharyasza, który zginął między ołtarzem a kościołem. Tak, powiadam wam, będą się jej domagać od tego narodu.
[52] »Biada wam biegłym w Zakonie, żeście wzięli klucz zrozumienia, a samiście nie weszli i tym, którzy wchodzili, zabroniliście.
[53] »A gdy On to do nich mówił, poczęli Faryzeusze i biegli w Zakonie bardzo na Niego nacierać, i wielu pytaniami Go zarzucać,
[54] »czyhając na Niego i starając się podchwycić co z ust Jego, aby Go oskarżyć mogli.