Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I znowu wszedł do Kafarnaum po dniach. I usłyszano, że był w domu,
[2] »i wielu się ich zebrało, tak że się zmieścić nie mogli ani u drzwi. I mówił do nich słowo.
[3] »I przyszli do Niego niosąc paraliżem rażonego, którego nieśli czterej.
[4] »A gdy go nie mogli przed Niego przynieść dla ciżby, odarli dach gdzie był, i uczyniwszy otwór, spuścili łóżko, na którem leżał paraliżem rażony.
[5] »A Jezus obaczywszy wiarę ich, rzekł paraliżem rażonemu: Synu, odpuszczają ci się grzechy twoje.
[6] »A byli tam niektórzy z nauczycieli Zakonnych siedzący i myślący w sercach swoich:
[7] »Czemu ten tak mówi? Bluźni. Któż grzechy odpuścić może, jeśli nie sam Bóg?
[8] »Co zaraz poznawszy Jezus duchem Swym, że tak w sobie myśleli, rzekł im: Czemu to myślicie w sercach waszych?
[9] »Cóż łatwiej jest rzec paraliżem rażonemu: Odpuszczają ci się grzechy twoje, – czy też rzec: Wstań, weźmij łóżko twoje i chodź?
[10] »A iżbyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma moc odpuszczać grzechy na ziemi, – rzekł do rażonego paraliżem:
[11] »Tobie mówię: wstań, weźmij łóżko twoje i idź do domu twego.
[12] »A on natychmiast wstał i wziąwszy łóżko, wyszedł wobec wszystkich, tak że się wszyscy zdziwili i chwalili Boga, mówiąc: Żeśmy nigdy tak nie widzieli.
[13] »I wyszedł znowu do morza, i wszystka rzesza przychodziła do Niego, i nauczał ich.
[14] »A gdy przechodził, ujrzał Lewiego Alfeuszowego siedzącego przy cle, i rzekł mu: Pójdź za Mną. I wstawszy poszedł za Nim.
[15] »I stało się, gdy spoczywał u stołu w domu jego, wielu celników i grzeszników razem spoczywali u stołu z Jezusem i z uczniami Jego. Bo ich wielu było, którzy chodzili za Nim.
[16] »A widząc nauczyciele Zakonni i Faryzeusze, że jadł z celnikami i grzesznikami, mówili uczniom Jego: Czemu z celnikami i grzesznikami je i pije mistrz wasz?
[17] »Usłyszawszy to Jezus, rzekł im: Zdrowi nie potrzebują lekarza, ale ci którzy się źle mają. Albowiem nie przyszedłem wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych do pokuty.
[18] »A uczniowie Jana i Faryzeusze pościli: i przyszli i mówili Mu: Czemu uczniowie Jana i Faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?
[19] »I rzekł im Jezus: Izali mogą synowie godów małżeńskich pościć, póki z nimi jest Oblubieniec? Jak długo mają z sobą Oblubieńca, nie mogą pościć.
[20] »Ale przyjdą dni, kiedy będzie odjęty od nich Oblubieniec, i wtedy będą pościć w one dni.
[21] »Nikt nie przyszywa łaty surowego sukna do starej szaty, bo inaczej sztuka nowa odedrze od starej, i staje się jeszcze większe rozdarcie.
[22] »I nikt nie wlewa wina nowego w stare miechy, bo inaczej wino rozedrze miechy, i rozleje się wino, i miechy się zepsują. Ale wino nowe ma być wlewane w miechy nowe.
[23] »I stało się znowu, gdy Pan przechodził w szabaty przez zboża, i uczniowie Jego poczęli iść i rwać kłosy.
[24] »A Faryzeusze mówili Mu: Oto co czynią w szabaty, czego się nie godzi.
[25] »I rzekł im: Nigdyście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy potrzebował i łaknął on sam i ci co z nim byli?
[26] »Jako wszedł do domu Bożego za Abiathara, najwyższego kapłana, i jadł chleb pokładny, którego się nie godziło jeść, jedno kapłanom, i dał tym, którzy z nim byli?
[27] »I mówił im: Szabat jest uczyniony dla człowieka, a nie człowiek dla Szabatu.
[28] »A tak Syn Człowieczy Panem jest także i Szabatu.