Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I natychmiast rano uczyniwszy naradę najwyżsi kapłani ze starszymi i z nauczycielami Zakonnymi i całą Radą, związawszy Jezusa, zawiedli i podali Piłatowi.
[2] »I pytał Go Piłat: Tyżeś jest królem Żydowskim? A On odpowiadając, rzekł mu: Ty powiadasz.
[3] »I skarżyli na Niego najwyżsi kapłani o wiele rzeczy.
[4] »A Piłat znowu Go spytał, mówiąc: Nic nie odpowiadasz? Patrz, w jako wielkich rzeczach cię winują.
[5] »Ale Jezus nic więcej nie odpowiedział, tak że się Piłat dziwował.
[6] »A na dzień święty zwykł był im wypuszczać jednego więźnia, któregobykolwiek żądali.
[7] »A był, którego zwano Barabbaszem, który był uwięziony z buntownikami i który był w rozruchu popełnił mężobójstwo.
[8] »I gdy wstąpiła rzesza, poczęła prosić, aby im jako zawsze uczynił.
[9] »A Piłat odpowiedział im i rzekł: Chcecie, wypuszczę wam króla Żydowskiego?
[10] »Albowiem wiedział, że Go z zazdrości byli wydali najwyżsi kapłani.
[11] »Ale oni Biskupi podburzyli tłuszczę, aby raczej wypuścił im Barabbasza.
[12] »I znowu odpowiadając Piłat, rzekł im: Cóż tedy chcecie, że uczynię królowi Żydowskiemu?
[13] »A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go.
[14] »A Piłat mówił do nich: Cóż tedy złego uczynił? A oni tem więcej wołali: Ukrzyżuj go.
[15] »Piłat tedy, chcąc ludowi zadosyćuczynić, wypuścił im Barabbasza, a Jezusa ubiczowanego podał, aby był ukrzyżowany.
[16] »A żołnierze wprowadzili Go na dziedziniec ratusza, i zwołali wszystką kohortę,
[17] »i oblekli Go w purpurę, i włożyli Mu splatając cierniową koronę.
[18] »I poczęli Go pozdrawiać: Bądź pozdrowiony, królu Żydowski.
[19] »I bili głowę Jego trzciną, i plwali na Niego, i upadając na kolana, kłaniali się Mu.
[20] »A gdy się z Niego naigrali, zwlekli Go z purpury, i oblekli Go w odzienie Jego, i wywiedli Go, aby Go ukrzyżowali.
[21] »I przymusili jednego, który mimo przechodził, Szymona Cyrenejczyka idącego ze wsi, ojca Aleksandra i Rufa, aby wziął krzyż Jego.
[22] »I przywiedli Go na miejsce Golgotha, co się wykłada miejsce Kalwaryi (czyli Trupiej głowy).
[23] »I dawali Mu pić wino z mirrą zmieszane, ale nie przyjął go.
[24] »A ci którzy Go ukrzyżowali, rozdzielili sobie szaty Jego, miotając los o nie, co kto miał wziąć.
[25] »A była trzecia godzina, i ukrzyżowali Go.
[26] »I był napis winy Jego napisany: Król Żydowski.
[27] »I ukrzyżowali z Nim dwóch łotrów, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy Jego.
[28] »I wypełniło się Pismo, które mówi: I ze złoczyńcami jest policzony.
[29] »A przechodzący mimo bluźnili Mu, chwiejąc głowami swojemi i mówiąc: Ach, ty który rozwalasz Kościół i we trzech dniach znowu go budujesz,
[30] »wybaw samego siebie, zstąpiwszy z krzyża.
[31] »Podobnie też, i najwyżsi kapłani, szydząc, jeden do drugiego z nauczycielami Zakonnymi mówili: Innych wybawiał, a samego siebie wybawić nie może.
[32] »Chrystus, Król Izraelski! Niechże teraz zstąpi z krzyża, abyśmy ujrzeli i uwierzyli. I ci, którzy byli z Nim ukrzyżowani, urągali Mu.
[33] »A gdy była godzina szósta, stały się ciemności po wszystkiej ziemi aż do dziewiątej godziny.
[34] »A o dziewiątej godzinie zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc: Eloi, Eloi, lamma sabachtani. Co znaczy wyłożywszy: Boże Mój, Boże Mój, czemuś Mię opuścił!
[35] »A słysząc to niektórzy, co tam około stali mówili: Oto Eliasza woła.
[36] »I pobiegłszy jeden i napoiwszy gąbkę octem, i włożywszy ją na trzcinę, podał Mu pić, mówiąc: Zaniechajcie. Zobaczmy, czy przyjdzie Eliasz zdejmować Go.
[37] »A Jezus wydawszy głos wielki, oddał ducha.
[38] »I rozdarła się na dwoje zasłona Kościelna, od wierzchu aż do dołu.
[39] »A widząc setnik, który stał naprzeciwko Niego, że tak wołając oddał ducha, rzekł: Prawdziwie ten człowiek był Synem Bożym.
[40] »Były też i niewiasty zdaleka patrząc, między któremi była Marya Magdalena, i Marya Jakóba Mniejszego, i Józefa matka, i Salome;
[41] »które i gdy był w Galilei, chodziły za Nim i służyły Mu; i wiele innych, które były z Nim pospołu, weszły do Jeruzalem.
[42] »A gdy już był wieczór, ponieważ był dzień Przygotowania, który jest przed Szabatem,
[43] »– przyszedł Józef z Arymathei, zacny senator, który też oczekiwał Królestwa Bożego; ten tedy śmiało wszedł do Piłata i prosił o Ciało Jezusowe.
[44] »A Piłat się dziwował temu, by już miał umrzeć. I wezwawszy setnika, pytał go, czyby już umarł.
[45] »I gdy się dowiedział od setnika, darował Ciało Józefowi.
[46] »A Józef kupiwszy prześcieradło, zdjąwszy Go uwinął w prześcieradło i położył Go w grobie, który był wykowany w opoce i przywalił kamień do drzwi grobowych.
[47] »A Marya Magdalena i Marya Józefowa patrzyły, gdzie Go położono.