Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Tegoż dnia Jezus wyszedłszy z domu, siedział nad morzem.
[2] »I zgromadziły się do Niego wielkie rzesze, tak że wstąpiwszy w łódź siedziała wszystka rzesza stała na brzegu.
[3] »I mówił im wiele przez podobieństwa, rzekąc: Oto wyszedł ten który sieje, siać.
[4] »I gdy siał, niektóre padły przy drodze: i przyleciały ptaki niebieskie i pozjadały je.
[5] »A drugie padły na miejsca opoczyste, gdzie nie miały wiele ziemi: i wnet wzeszły, ponieważ nie miały głębokiej ziemi,
[6] »ale gdy słońce wzeszło, wygorzały i ponieważ nie miały korzenia, uschły.
[7] »A drugie padły w ciernie, i ciernie wyrosły i zadusiły je.
[8] »A insze padły na ziemię dobrą i dały owoc: jedne stokrotny, inne sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny.
[9] »Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.
[10] »– I przystąpiwszy uczniowie, rzekli Mu: Czemu w podobieństwach im mówisz?
[11] »A On odpowiadając rzekł im: Ponieważ wam dane jest wiedzieć tajemnice Królestwa Niebieskiego, a im nie jest dane.
[12] »Albowiem ktokolwiek ma, będzie mu dane i obfitować będzie; a temu kto niema, i to co ma, będzie odjęte od niego.
[13] »Dlatego im w podobieństwach mówię, że patrząc nie widzą i słuchając nie słyszą, ani nie rozumieją;
[14] »i spełnia się w nich proroctwo Izaijasza mówiącego: Słyszeniem słuchać będziecie, a nie zrozumiecie; a patrząc widzieć będziecie, a nie ujrzycie;
[15] »albowiem zatyło serce ludu tego, i uszami z ciężkością słuchali, i oczy swe zamrużyli, ażeby kiedy oczyma nie widzieli i uszami nie słyszeli, i sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, i żebym nie uzdrowił ich.
[16] »Ale wasze oczy błogosławione, że widzą, i uszy wasze, że słyszą.
[17] »Albowiem zaprawdę powiadam wam, że wielu proroków i sprawiedliwych żądali widzieć, co wy widzicie, a nie widzieli, i słyszeć, co wy słyszycie, a nie słyszeli.
[18] »Wy tedy posłuchajcie podobieństwa o siewcy:
[19] »Wszelki kto słucha słowa Królestwa, a nie rozumie, przychodzi zły i porywa co było wsiane w serce jego: to jest ten, który przy drodze jest posiany.
[20] »A na opoczystych miejscach posiany jest ten, który wprawdzie słucha słowa i zaraz z radością je przyjmuje,
[21] »ale nie ma korzenia w sobie, gdyż doczesny jest; i kiedy przypadnie ucisk i prześladowanie dla słowa, zaraz się gorszy.
[22] »A posianym między ciernie jest ten, który słowa Bożego słucha, ale pieczołowanie tego świata i omamienie bogactw zadusza słowo, i staje się bez pożytku.
[23] »A wsianym w dobrą ziemię jest ten, który słucha słowa i rozumie, i owoc przynosi: i czyni jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, a inny trzydziestokrotny.
[24] »Inne jeszcze przedłożył im podobieństwo, mówiąc: Podobne się stało Królestwo Niebieskie człowiekowi, który posiał dobre nasienie na roli swojej.
[25] »A gdy ludzie spali, przyszedł nieprzyjaciel jego, i nasiał kąkolu między pszenicą, i odszedł.
[26] »A gdy urosła trawa i uczyniła owoc, wtedy pokazał się i kąkol.
[27] »A przystąpiwszy słudzy onego gospodarza, rzekli mu: Panie, izaliś nie posiał dobrego nasienia na roli twojej? Skąd tedy kąkol ma?
[28] »I rzekł im: Nieprzyjazny człowiek to uczynił. A słudzy rzekli mu: Chcesz, że pójdziemy i zbierzemy go?
[29] »A on rzekł: Nie, byście snać zbierając kąkol, nie wykorzenili wraz z nim i pszenicy.
[30] »Dopuśćcie obojgu rość aż do żniwa; a w czasie żniwa rzekę żeńcom: Zbierzcie pierwej kąkol i zwiążcie go w snopki ku spaleniu, a pszenicę zgromadźcie do gumna mojego.
[31] »Insze też podobieństwo powiedział im, mówiąc: Podobne jest Królestwo Niebieskie ziarnu gorczycznemu, które człowiek wziąwszy, posiał na roli swojej;
[32] »które choć najmniejsze jest ze wszelkiego nasienia, ale kiedy urośnie, większe jest od wszystkich jarzyn i staje się drzewem, tak że przychodzą ptaki niebieskie i mieszkają na gałęziach jego.
[33] »Insze jeszcze podobieństwo powiedział im: Podobne jest Królestwo Niebieskie kwasowi, który wziąwszy niewiasta, zakryła we trzy miary mąki, aż wszystka skwaśniała.
[34] »To wszystko mówił Jezus w podobieństwach do rzeszy, a okrom podobieństwa nie mówił im;
[35] »aby się wypełniło to co jest powiedziane przez proroka mówiącego: Otworzę usta Moje w przypowieściach, będę wypowiadał skryte rzeczy od założenia świata.
[36] »Wtedy rozpuściwszy rzesze, przyszedł do domu. I przystąpili do Niego uczniowie Jego, mówiąc: Wyłóż nam podobieństwo o kąkolu na roli.
[37] »A On odpowiadając, rzekł im: Ten który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy.
[38] »A rolą jest świat. A dobrem nasieniem są synowie Królestwa. A kąkolem są synowie złego.
[39] »A nieprzyjacielem, który go nasiał, jest dyabeł, A żniwem jest dokonanie świata. A żeńcami są Aniołowie.
[40] »Jako tedy kąkol zbierają i palą ogniem, tak będzie i w dokonaniu świata:
[41] »pośle Syn Człowieczy Aniołów Swoich, i zbiorą z Królestwa Jego wszystkie zgorszenia i tych którzy czynią nieprawość,
[42] »i wrzucą ich w piec ognisty: tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
[43] »Wtedy sprawiedliwi świecić będą jako słońce w Królestwie Ojca ich. Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.
[44] »Podobne jest Królestwo Niebieskie skarbowi ukrytemu w roli, który znalazłszy człowiek, skrył i z radości, którą ma z niego, odchodzi i wszystko co ma, sprzedaje i kupuje oną rolę.
[45] »Znowu podobne jest Królestwo Niebieskie człowiekowi kupcowi, szukającemu dobrych pereł.
[46] »A znalazłszy jedną drogą perłę, odszedł i sprzedał wszystko co miał, i kupił ją.
[47] »Znowu podobne jest Królestwo Niebieskie niewodowi zapuszczonemu w morze i zgromadzającemu ze wszelkiego rodzaju ryb,
[48] »który gdy się napełnił, wyciągnąwszy na brzeg i usiadłszy, wybrali dobre ryby w naczynia, a złe precz wyrzucili.
[49] »Tak będzie w dokonaniu świata: wynijdą Aniołowie i wyłączą złych z pośrodku sprawiedliwych
[50] »i wrzucą ich w piec ognisty: tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
[51] »Zrozumieliście to wszystko? Odpowiedzieli Mu: Tak, Panie.
[52] »I rzekł im: Przeto każdy nauczyciel Zakonu nauczony o Królestwie Niebieskiem podobny jest człowiekowi gospodarzowi, który wyjmuje ze skarbnicy swojej nowe i stare rzeczy.
[53] »I stało się, gdy Jezus dokończył tych przypowieści, odszedł stamtąd.
[54] »I przyszedłszy do ojczyzny Swojej, nauczał ich w bożnicach ich, tak że się zdumiewali i mówili: Skądże u tego ta mądrość i cuda?
[55] »Izali ten nie jest synem rzemieślnika? Izali matki jego nie zowią Maryą, a braci jego Jakóbem i Józefem, i Szymonem i Judą?
[56] »A siostry jego izali nie wszystkie są u nas? Skądże tedy u tego to wszystko?
[57] »I gorszyli się z Niego. A Jezus rzekł im: Nie jest prorok bez czci, jedno w ojczyźnie swojej i w domu swoim.
[58] »I nie uczynił tam cudów wiele z przyczyny niedowiarstwa ich.