Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Śpiéw Asafa. Czemuż, o-Boże! opuściłeś
nas całkiem?
czemu dymi-się, gniéw-Twój, przeciw-trzodzie pastwiska-Twego?
[2] »Pamiętaj
o rzeszy-Twéj,
którąś nabył niegdyś, i odkupił;
o rodzinie dziedzictwa-Twego,
o górze Syonu owego,
coś mieszkał-był na-niéj.
[3] »Wznieś kroki-Twe, ku-zwaliskom wieczystem; wszystko złé-wyrządził nieprzyjaciel w-świątyni.
[4] »Ryczały, wrogi-Twe, w-pośród soborów-Twoich;
oni-ustawiali znaki-swe,
za godła.
[5] »Wiadomoć-
to, jak zanoszenié-się w-górę, na-zaplątané drzewo, toporów.
[6] »Tak-teraz rzeźby-jéj, wraz z-siekiérą, i-młotami, wytłukli.
[7] »Zniszczyli ogniem, świątynię-Twoję;
oni, aż do-ziemi, splamili mieszkanié Imienia-Twego.
[8] »Mówili, w-sercu-swojém: uczyńmy-gwałt razem;
oni-spalili wszystkie sobory Boże, w-kraju.
[9] »Znaków-naszych, nie widzimy
więcéj; nie-
ma już proroka, i-nie-
ma z-nami, wiedzącego, do póki
to potrwa. [10] »Do-pókiż, o-Boże! będzie-znieważał przeciwnik? będzieli-wzgardzał wróg, Imieniem-Twojém, na-zawsze?
[11] »Czemu odwracasz rękę-Twę, i-prawicę-Twoję? z-wnętrza zanadrza-Twego, dobądźże
jéj. [12] »Przecież-Bóg królem-moim, od-dawnego-czasu, zjednywającym zbawienia, w-pośród téj-ziemi.
[13] »Tyś rozerwał, z-mocą-Twą, morzé; skruszyłeś łby wielorybów, w wodach.
[14] »Tyś zgruchotał łby krokodyla; dałeś-je,
na pokarm ludowi, mieszkańcom-pustyń.
[15] »Tyś przecinał źródła, i-potoki; Tyś wysuszał rzéki wielkie.
[16] »Twoim dzień, także Twoją noc;
Tyś-postanowił światło, i-słońce.
[17] »Tyś oznaczył wsze granice ziemi; lato, i-zimę, Ty, utworzyłeś-je.
[18] »Pamiętaj to,
że nieprzyjaciel znieważył Pana; a,-lud szalony, pogardził Imieniem-Twojém.
[19] »Nie wydajże zwierzowi, życia turkawki-Twojéj;
o gromadzie ubogich-Twych, nie zapominaj całkiem.
[20] »Spojrzyj na przymierzé; bo napchane miejsca-ciemne, kraju, siedliskami łupieży.
[21] »Niech-nie wraca strapiony, zawstydzon; biédny i-żebrak, niech-chwalą Imię-Twojé.
[22] »Wstań, o-Boże! broń sprawy-Twojéj; pamiętaj zniewagę-Twę, od szalonych
doznawaną co-dziennie.
[23] »Niezapominaj krzyku wrogów-Twych; wrzawy przeciwników-Twoich, wznoszącéj-się ciągle.