Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Do-Ciebie, o-Panie! uciékam-się, niechże-nie będę-zawstydzon na-wieki.
[2] »Przez-sprawiedliwość-Twę, oswobódź-mię, i,-ucieczką-ocal-mię; nakłoń ku-mnie ucha-Twego, i-wybaw-mię.
[3] »Bądź mi, jak-skała,
mocném mieszkaniem, do-wchodzenia zawsze;
Tyś-rozporządził, do-ocalenia-mię; boś skałą-mą, i-twiérdząś-moją, Ty.
[4] »O-Boże-mój! wydobądź-mię z-ręki bezbożnego, z-dłoni niegodziwcy, i-gnębiciela.
[5] »Wszakeś Ty nadzieją-mą, o-Panie! Panie,
Tyś ufnością-moją, od-młodości-mojéj.
[6] »Na-Tobie oparty-byłem, od żywota-
matki; z-wnętrzości matki-méj, Tyś wydobywcą-moim; o-Tobie, wysławianié-mé, ciągle.
[7] »Jako-dziwo, byłem u-wielu; aleś-Ty przytułkiem-mym mocnym.
[8] »Niech-będą-napełnione, usta-me, chwałą-Twą, każdego dnia zaszczytem-Twoim.
[9] »Nie odrzucaj-mię, w-czasie starości; przy-ustawaniu siły-méj, nie opuszczaj-mię.
[10] »Bo mówią, wrogi-me, o-mnie; a,-upatrywacze życia-mojego, naradzają-się razem.
[11] »Mówiąc: Bóg opuścił-go; gońcie, i-złapcie-go; bo nie
-ma oswobodziciela.
[12] »O-Boże! nie oddalaj-się odemnie; Boże-mój, ku-pomocy-méj, pospiesz.
[13] »Niechże-zawstydzeni-będą, niech-zginą przeciwnicy życia-mego; niech-będą-okryci hańbą, i-sromotą żądający nieszczęścia-mojego.
[14] »Ale-ja,
ja ciągle będę-się-karmił-nadzieją; i-będę-pomnażał, nade wszystko, chwałę-Twoję.
[15] »Usta-me, opowiadać-będą sprawiedliwość-Twoję, każdego dnia, zbawienié-Twé; chociaż nie wiém ilości.
[16] »Będę-chodził,
ufny, w-siły Pana; Panie,
ja-będę pamiętał sprawiedliwość-Twę, jedynie-Twoję.
[17] »O-Boże! nauczałeś-mię od-młodości-mojéj; a-
ja,-aż-dotąd, opowiadam cuda-Twoje.
[18] »Przeto-też, aż-do starości, i-siwizny, nie opuszczaj-mię; aż opowiém ramię-Twé pokoleniu
temu, i wszem, przyjść
mającym, potęgę-Twoję.
[19] »Atoli,-sprawiedliwość-Twa, o Boże!
sięga, aż-do najwyższości; przetoś dokazał wielkich-
rzeczy o-Boże! któż rówien-Tobie?
[20] »Bo, dałeś-doznać-mi, ucisków wiele, i-nieszczęść:
Ty-znowu wskrzesisz-mię, i-z-przepaści téj;-ziemi, znowu podniesiesz-mię.
[21] »Ty-powiększysz wielkość-moję; gdy-obrócisz-się, będziesz-pocieszał-mię.
[22] »Takci-też ja, będę-chwalił-Cię, z-narzędziem harfy, i-prawdę-Twę, o-Boże-mój!
ja-będę-grał Tobie, na-lutni, o-Swięty Izraela!
[23] »Będą-śpiéwać wargi-me, gdy na-strunach-zagram Tobie; nawet-dusza-moja, którąś odkupił.
[24] »Nadto, język-mój, każdego dnia będzie opowiadał sprawiedliwość-Twoję; bo zawstydzeni, bo znieważyni-byli, żądający nieszczęścia-mojego.