Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »(40:1) Naczelnikowi-muzyki,
dany do grania Psalm Dawida.
(40:2) Wyglądając, czekałem Pana, a-On-zwrócił-się do-mnie, i wysłuchał wołanié-mojé.
[2] »(40:3) Tedy-wyniósł-mię, z-dołu hałasu, z-błota lgnącego; i-postawił, na skale, nogi-me, utwiérdziwszy kroki-moje;
[3] »(40:4) Oraz-umieścił, w-ustach-mych, śpiéw nowy, chwałę Bogu-naszemu; obaczy wielu, i-bać-się-będą, oraz-ufać w-Panu.
[4] »(40:5) Szczęśliw, ten-człowiek, który czyni Pana bezpieczeństwem-swojém; a-nieogląda-się na dumnych, i-skłonnych
do kłamstwa.
[5] »(40:6) Mnogie, poczyniłeś Ty, o-Panie, Boże-mój! cuda Twoje; a-
w-myślach-Twych, ku-nam, nie-
ma mogącego-zastosować-się do-Ciebie; opowiedziałlibym
je, i-wyraził?
one-liczniejsze nad-
możność-obliczenia.
[6] »(40:7) Ty, ofiary-zabicia i-daru, nie żądasz;
Ty, uszy przekłułeś mi;
Ty, ofiary-palenia, i-
za-grzéch, nie pragniesz.
[7] »(40:8) Wtedy rzekłem: Otóż, przychodzę, w-zwoju księgi, napisanoć o-mnie.
[8] »(40:9) Ja, w-wykonywaniu woli-Twéj, o-Boże-mój! podobam-się; bo, ustawa-Twa, wśród wnętrzności-moich.
[9] »(40:10) Jam-ogłaszał sprawiedliwość, w-zgromadzeniu wielkiém; oto, warg-moich, nie wstrzymywałem; Panie, Tyć wiész.
[10] »(40:11) Sprawiedliwości-Twéj nie ukrywałem, w sercu-mojém; prawdę-Twę, i-zbawienié-Twojé opowiadałem; nie taiłem dobroci-Twéj, i-prawdy-Twojéj, w-zgromadzeniu wielkiém.
[11] »(40:12) Ty
zaś, o-Panie! nie zamykaj politowań-Twych przedemną; łaskawość-Twa, i-prawdziwość-Twoja, ciągle niech-strzegą-mię.
[12] »(40:13) Bo otoczyły mię-zewsząd nieszczęścia, aż-do nie zliczenia; dosiągły-mię nieprawości-moje, że-nie mogę przejrzeć;
one-liczniejsze, niż-włosy głowy-méj więc,-sercé-mojé, opuściło-mię.
[13] »(40:14) Racz, Panie, oswobodzić-mię; o-Panie! ku-pomocy-méj-pośpiesz.
[14] »(40:15) Niech-będą-zawstydzeni, i-zhańbieni razem, żądający życia-mego, dla-zniszczenia-go; niech-cofną-się wstecz, i,-niech rumienią-się, chcący klęski-mojéj.
[15] »(40:16) Niech-spustoszeni-będą, w nagrodę, hańbą-swą, ci,-mówiący na-mnie: Ura, Ura!
[16] »(40:17) Niech-cieszą-się, i-radują, w-Tobie, wszyscy szukający-Cię; niech-mówią ciągle: „Niech-będzie-uwielbion Pan” miłujący zbawienié-Twojé.
[17] »(40:18) Chociaż-ja biednym, i-ubogim,
wszelako Pan zajmuje-się mną; pomocąś-mą, i-ucieczkąś-moją, Ty; o-Boże mój! nie opóźniaj-się.