Teksty » Psalmy Dawida - Paweł Byczewski » Księga Psalmów » Rozdział 119
«  Księga Psalmów 118 Księga Psalmów 119 Księga Psalmów 120  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Szczęśliwi, nieskażeni nałogiem, ci,-idący, za-ustawą Pana. [2] »Szczęśliwi, zachowujący świadectwa-Jego, co, z-całego serca, szukają-Go. [3] »Także, nie robią bezprawia, w-drogach-Jego, postępujący. [4] »Tyś postanowił przykazania-Twe, dla-zachowywania ich ściśle. [5] »Oby nakierowane-były, drogi-me, ku-dochowaniu praw-Twoich. [6] »Wtedy nie zarumienię-się, przy-rozpatrywaniu-się-mojém, we wszech przykazaniach-Twoich. [7] »Będę-chwalił-Cię, z-prawością serca, przy-nauczaniu-się-mém, wyroków sprawiedliwości-Twojéj. [8] »Praw-Twych będę dochowywał; nie opuszczaj-mię, aż-do ostatku. [9] »Z-czémże czystą-zachowa młodzian drogę-swoję? z-zachowaniem-się, według słowa-Twego. [10] »Z-całego serca-mego, szukam-Cię; nie dozwalaj-błądzić-mi, od-przykazań-Twoich. [11] »W-sercu-mém chowam przyrzeczenié-Twoje, ażebym nie zgrzeszył przeciw-Tobie. [12] »Błogosławionyś Ty, o-Panie! naucz-mię praw-Twoich. [13] »Z-wargami-mojemi, opowiadałem wsze wyroki ust-Twoich. [14] »W-drodze świadectw-Twych, cieszę-się, jakby-nad całém świata bogactwem. [15] »W-przykazaniach-Twych rozmyślam, i-przypatruję-się drogom-Twoim. [16] »W-ustawach-Twych rozweselam-się; nie zapomnę słowa-Twojego. [17] »Nagródź mię, żem sługą-Twym, a będę-żył, i-będę-pilnował słowa-Twojego. [18] »Odkryj, oczy-moje, ażebym oglądał cuda, z-ustawy-Twojéj. [19] »Cudzoziemcem ja, na-ziemi; nie ukrywaj, przede mną, przykazań-Twoich. [20] »Mdleje dusza-moja, od-pożądania, do rozporządzeń-Twych, w-każdym czasie. [21] »Zgromiłeś dumnych; przeklęci, ci-zbaczający, od-przykazań-Twoich. [22] »Zdejm, z-ponademnie, hańbę i-wzgardę; bo świadectw-Twoich się-trzymam. [23] »Chociaż zasiadają książęta, i, na-mnie, zmawiają-się; jednak, sługa-Twój, rozmyśla, w-ustawach-Twoich. [24] »Nadto, świadectwa-Twoje, rozkoszami-memi, i doradcami-moimi. [25] »Przylgnęło, do-prochu, ciało-mojé; wskrześ-mię, według-słowa-Twego. [26] »Drogi-me opowiadałem, i-odpowiadałeś-mi; naucz-mię praw-Twoich. [27] »Drogę przykazań-Twych, daj-pojąć-mi, a,-przemawiać-będę, za-cudami-Twojemi. [28] »Rozpływa-się, dusza-moja, od-smutku; podnieś-mię, według-słowa-Twego. [29] »Drogę zwodniczą odwróć odemnie; a,-ustawą-Twą, ułaskaw-mię. [30] »Drogę prawdziwości wybrałem; rozporządzenia-Twe, przedłożyłem sobie. [31] »Przylgnąłem do-świadectw-Twoich; Panie, nie zawstydzaj-mię. [32] »Drogą przykazań-Twych pobiegnę; gdy rozprzestrzenisz sercé-mojé. [33] »Pokaż-mi, Panie, drogę praw-Twoich, a,-zachowam-ją, zawsze. [34] »Pojętnym-uczyń-mię, a-będę-strzegł ustawy-Twojéj, i-zachowam-ją, z-całego serca. [35] »Zaprowadź-mię do-ścieszki przykazań-Twoich; bo w-niéj, podobam-się. [36] »Nakłoń sercé-mé, do świadectw-Twoich, a-nie do chciwości. [37] »Odwróć oczy-me, od-ujrzenia próżności; w-drodze-Twojéj, pokrzepiaj-mię. [38] »Potwiérdź, słudze-Twemu, przyrzeczenié-Twojé, który poświecił się, bojaźni-Twojéj. [39] »Odwróć hańbę-mę, której się-lękam; albowiem, wyroki-Twe, dobre. [40] »Oto, zamiłowałem-się, w-przykazaniach-Twoich; w-sprawiedliwości-Twéj, ożywiaj-mię. [41] »Więc,-niech-dochodzą-mię dobrodziejstwa-Twe, o-Panie! a, pomoc-Twoja, według-przyrzeczenia-Twego; [42] »Abym-oświadczył potwarcy-memu, powód, że dufam w-słowo-Twojé. [43] »Lecz-nie wydziéraj, z-ust-mych, słowa prawdy, aż gwałtem; bo, w-wyrokach-Twoich, nadzieją-się-karmię. [44] »Zatém-będę-strzegł ustawy-Twéj ciągle, na-wieki, i-wiekuiście. [45] »I-będę-się-przechadzał, w-obszerności; bo, przykazań-Twych, poszukiwam-troskliwie; [46] »Oraz-będę-mawiał, o-świadectwach-Twoich, przed królami, a-nie będę-się-rumienił. [47] »Owszem,-będę-się-rozweselał, w-przykazaniach-Twych, które miłuję. [48] »I-będę-podnosił ręce-me, do przykazań-Twoich, które umiłowałem; oraz-będę-rozmyślał, w-ustawach-Twoich. [49] »Pamiętaj słowo, dané słudze-Twemu, wedle którego, żywię-się-nadzieją; [50] »Owoć, pociechą-mą, w-nędzy-mojéj; bo, przyrzeczenié-Twé, ożywia-mię. [51] »Nadęci-pychą, wyszydzili-mię do ostatniego; ale, od-ustawy-Twojéj, nie zbaczam. [52] »Pamiętam wyroki-Twe, przedwieczne, o-Panie! więc-nimi-pocieszam-się. [53] »Okropność ogarnęła-mię, od-bezbożnych, porzucających ustawę-Twoję. [54] »Dźwiękami-strun, były-mi, ustawy-Twe, w-domu pielgrzymek-moich. [55] »Wspominam w-nocy, Imię-Twé, o-Panie! i-strzegę ustawy-Twojéj. [56] »To, zdarzało-się mi; bo, przykazania-Twe, zachowywałem. [57] »Udziałemeś-moim, o-Panie! przyznaję-się do zachowywania rozkazów-Twoich. [58] »Błagam, przed obliczem-Twém, z-całego serca; zmiłuj-się-nademną, według-przyrzeczenia-Twego. [59] »Zajmowałem-się drogami-mojemi; lecz znowu-zwróciłem, nogi-me, do-świadectw-Twoich. [60] »Pospieszam-się, a-nie zwlékam, do-strzeżenia przykazań-Twoich. [61] »Tłumy bezbożnych otoczyły-mię; a, ustawy-Twéj, nie zapomniałem. [62] »O północy wstawam, dla-składania-dzięków Tobie, za wyroki sprawiedliwości-Twojéj. [63] »Towarzyszem ja, wszystkich, którzy boją-się-Ciebie, a,-zachowujących, przykazania-Twoje. [64] »Dobrocią-Twą, Panie, napełniona ta-ziemia; ustaw-Twoich, naucz-mię. [65] »Dobrześ zrobił, z sługą-Twym, Panie, według-słowa-Twojego. [66] »Dobrego rozsądku, i-pojętności, naucz-mię; bo, w-przykazania-Twe, wierzę. [67] »Nim upokorzon-byłem, jam był-błądzącym; lecz-się-teraz przyrzeczenia-Twego pilnuję. [68] »Dobrymeś Ty, i-dobroczynnym; naucz-mię praw-Twoich. [69] »Zmyślili, na-mnie, fałsz, dumni; ale ja, z-całego serca, zachowuję przykazania-Twoje. [70] »Utyło, jak-sadło, sercé-ich; lecz ja, ustawą-Twoją, rozweselam-się. [71] »Dobrze mi, żem był-upokorzony; ażebym się-nauczył praw-Twoich. [72] »Lepszą mi, ustawa ust-Twoich, niżeli-tysiące złota, i-srebra. [73] »Ręce-Twe zrobiły-mię, i-ustawiły-mię; roztropnym-uczyń-mię, a-nauczę-się przykazań-Twoich. [74] »Bojący-się-Ciebie, obaczą-mię, i-cieszyć-się-będą, że, w-słowie-Twém, karmiłem-się-nadzieją. [75] »Wiém, o-Panie! że, sprawiedliwością, wyroki-Twoje; że,-prawdziwością, upokorzyłeś-mię. [76] »Niechże-będzie, proszę, łaska-Twa, ku-pocieszaniu-mię, według-przyrzeczenia-Twego, słudze-Twojemu. [77] »Niechże-dojdą-mię politowania-Twe, ażebym-żył; bo, ustawa-Twoja, rozkoszą-moją. [78] »Niech-będą-zawstydzeni dumni, że darmo skrzywdzili-mię; ja zaś będę-rozmyślał, w-przykazaniach-Twoich. [79] »Niech-powrócą do-mnie, bojący-sią-Ciebie, i-znający świadectwa-Twoje. [80] »Niech-się-stanie sercé-mé, nieskażoném w-ustawach-Twoich; abym nie był-zawstydzon. [81] »Mdleje pragnąca, do-zbawienia-Twego, dusza-moja; więc, w-słowie-Twém, nadzieją-się-karmię. [82] »Tęskną, oczy-me, do-przyrzeczenia-Twego, mówiąc: Kiedyż pocieszysz-mię? [83] »Chociaż się-stałem, jako-łagiew, w-dymie; wszélako, ustaw-Twoich, nie zapomniałem. [84] »Ileż dni-życia sługi-Twojego? kiedyż wydasz, na-prześladowców-mych, wyrok? [85] »Wykopali mi, nadęci-pychą, doły; coć nie jest według-ustawy-Twojéj. [86] »Wsze przykazania-Twe, prawdziwością; darmo prześladują-mię; dopomożże-mi. [87] »Prawie zniweczyli-mię, rzuciwszy o-ziemię; jednakże-ja, nie zaniechałem przykazań-Twoich. [88] »Według-dobroci Twéj, do-życia-przywołaj-mię; a-zachowam świadectwo ust-Twoich. [89] »Na-wieki, o-Panie! słowo-Twé, ustaloném w-niebiosach. [90] »Od-pokolenia, do-pokolenia, prawdziwość-Twoja; ustawiłeś ziemię, i-stoi. [91] »Według-rozporządzeń-Twych, niebo i ziemia trwają do dzisiaj; bo, to-wszystko, dziéła-Twoje. [92] »Gdyby-nie była, ustawa-Twa, rozkoszą-mą; wtenczasbym zginął, w-nędzy-mojéj. [93] »Na-wieki nie zapomnę przykazań-Twoich; bo, przez-nie, do-życia-przywołujesz-mię. [94] »Twoimci, ja; ocal mię; bo, przykazań-Twoich, troskliwie-poszukiwam. [95] »Na-mnie zasadzają-się złoczyńcy, dla-zgubienia-mię; ale ja, świadectwa-Twoje, rozważam. [96] »W-każdéj doskonałości, upatruję koniec; lecz, obszerném, przykazanie Twé, nader. [97] »O-jakże miłuję ustawę-Twoję! każdego dnia, ona, rozmyślaniem-mojém. [98] »Niżeli-nieprzyjaciół-mych, mędrszym-czynisz-mię, przykazaniami-Twojemi; bo, na-wieki są, u-mnie. [99] »Niż-wszyscy nauczyciele-moi, lepiéj się-wyuczyłem; bo, świadectwa-Twe, rozmyślaniem-mojém. [100] »Niżeli-starcy, stałem-się-baczniejszym; bo, przykazania Twé, zachowywałem. [101] »Od-wszelkiéj drogi złéj, powściągam nogi-moje; ażebym dochował słowa-Twojego. [102] »Od-rozporządzeń-Twych nie zbaczam; bo Ty nauczasz-mię. [103] »O-jakże słodkié, podniebieniu-memu, przyrzeczenié-Twojé! ono słodszé, niżeli-miód, dla-ust-moich. [104] »Z-przykazań-Twych, roztropnym-się-staję; dla tegoć nienawidzę wszelką drogę kłamstwa. [105] »Pochodnią dla-nóg-mych, słowo-Twojé; a,-światłością, dla-ścieszki-mojéj. [106] »Przysiągłem, i-wytrwam, w dochowaniu wyroków sprawiedliwości-Twojéj. [107] »Strapion-jestem, aż-do ostateczności; o-Panie! pokrzep-mię, według-słowa-Twego. [108] »Dobrowolne-ofiary ust-mych, mile-przyim, proszę, o-Panie! i,-rozporządzeń-Twoich, naucz-mię. [109] »Życié-mojé, na-dłoni-méj, ciągle; ale,-ustawy-Twojéj, nie-zapominam. [110] »Zastawili złoczyńcy, sidła na-mnie; lecz,-od-przykazań-Twoich, nie zabłądziłem. [111] »Odziedziczyłem świadectwa-Twe, na-wieki; bo, radością serca-mego, są. [112] »Nakłaniam, sercé-mé, do-wykonywania ustaw-Twoich, na-wieki, aż do końca. [113] »Zdań-zmiennych, nienawidzę; ale,-ustawę-Twoję, miłuję. [114] »Zasłonąś-mą, i-tarcząś-moją, Ty; a, w-słowie-Twojém, karmię-się-nadzieją. [115] »Odłączcie-się, odemnie, złośliwcy; bo zachowuję przykazania Boga-mojego. [116] »Wspiéraj-mię, według-przyrzeczenia-Twego, ażebym-żył; i-nie zawódź-mię, w-nadziei-mojéj. [117] »Pokrzep-mię, a-będę-ocalon, i-będę-się-zapatrywał, na-ustawy-Twe, ciągle. [118] »Ty-pogardzasz wszystkimi, zbaczającymi, od-ustaw-Twoich; bo kłamstwem, oszukaństwo-ich. [119] »Jak szumowiny, usuwasz wszystkich złoczyńców ziemi; dla-tegoć miłuję świadectwa-Twoje. [120] »Dreszcz-przejmuje, od-strachu-Twego, ciało-mojé; więc-przed-wyrokami-Twemi, się-lękam. [121] »Wypełniam prawość, i-sprawiedliwość; nie wydajże-mię gnębicielom-moim. [122] »Zaręcz za sługę-Twego, że-dobry; niech-nie uciemiężają-mię dumni. [123] »Oczy-me tęskną, do-zbawienia-Twego, i-do-wyrzeczenia sprawiedliwości-Twojéj. [124] »Obchódź-się, z sługą-Twym, według-łaskawości-Twojéj, i-ustaw-Twych, naucz-mię. [125] »Sługamci-Twój, ja; pojętnym-uczyń-mię, ażebym-się-dorozumiał świadectw-Twoich. [126] »Czas, do-działania Panu; bo oni-unieważnili ustawę-Twoję. [127] »Dla tego, bardziéj miłuję, przykazania-Twe, niżeli-złoto, i-niż-złoto-najczystszé. [128] »Dla tegoć, wsze przykazania Twoje, całkiem uznaję-za-prawe; a, wszelką drogę kłamstwa, nienawidzę. [129] »Przedziwne, świadectwa-Twoje; dla tego się-trzyma-ich, dusza-moja. [130] »Wykład wyrazów-Twych, oświéca, czyniąc-roztropnymi, prostaków. [131] »Usta-me otwiéram, i-wzdycham; bo, do-przykazań-Twoich, pożądam. [132] »Spojrzyj na-mnie, i-zmiłuj-się-nademną, jak-zwykle, nad-miłującymi Imię-Twojé. [133] »Kroki-me ustal, w-przyrzeczeniu-Twojém; i-niech-nie włada, wemnie, żadna nieprawość. [134] »Wybaw-mię, od-ucisku ludzi; a-będę-zachowywał przykazania-Twoje. [135] »Obliczem-Twém zajaśniéj, nad-sługą-Twoim, i-naucz-mię praw-Twoich. [136] »Strumienie wód spadają, z oczu-moich; bo, nie zachowują ustawy-Twojéj. [137] »Sprawiedliwyś Ty, o-Panie! i,-prawe, wyroki-Twoje. [138] »Zaléciłeś sprawiedliwość świadectwami-Twémi, i-wiarę mocną. [139] »Niszczy-mię gorliwość-moja, bo zapominają słów-Twych, nieprzyjaciele-moi. [140] »Wybadaném, przyrzeczenié-Twé, nader; przeto,-sługa-Twój, miłuje-jé. [141] »Mały ja, i-za-nic-miany; wszelako, przykazań-Twoich, niezapominam. [142] »Sprawiedliwość-Twoja, sprawiedliwością, trwającą na-wieki; a-ustawa-Twa, prawdą. [143] »Niedola, i-ucisk, dotknęły-mię; ale, przykazania-Twe, rozkoszami-mojemi. [144] »Sprawiedliwość świadectw-Twych, trwałą na-wieki; roztropnym-uczyń-mię, ażebym-żył. [145] »Wołam, z-całego serca; odpowiédz-mi, Panie, a, prawa-Twoje, zachowam. [146] »Wzywam-Cię; ocal-mię; a-będę-zachowywał świadectwa-Twoje. [147] »Wychodzę, z-świtem, i-wzywam-pomocy; bo, w-słowie-Twém, nadzieją-się-żywię. [148] »Wyprzédzają oczy-me, straże-nocne, dla-rozmyślania w-przyrzeczeniu-Twojém. [149] »Głosu-mego posłuchaj, według-dobroci-Twojéj; o-Panie! według-rozporządzenia-Twego, odżyw-mię. [150] »Zbliżają-się, prześladowcy-moi zamierzonéj-zbrodni, którzy, od-ustawy-Twojéj, oddalili-się. [151] »Aleś bliższym, Ty, o-Panie! bo,-wsze przykazania-Twe, prawdą. [152] »Przedtém poznałem, z-świadectw-Twoich, że na-wieki, utwiérdziłeś-je. [153] »Obacz nędzę-moję, i,-z niéj,-wydobądź-mię; ponieważ ustawy-Twojéj, nie zapominam. [154] »Broń sprawy-mojéj, i-wyzwól-mię; według-przyrzeczenia-Twego, do-życia-przywołaj-mię. [155] »Dalekiém, od-złoczyńców zbawienié; bo, ustaw-Twoich, nie poszukują. [156] »Politowania-Twe, wielkie, o-Panie! według-rozporządzeń-Twoich, żywego-zachowaj-mię. [157] »Wielu prześladowców-mych, i-wrogów-moich; jednakże, od-świadectw-Twych, nie zbaczam. [158] »Widuję przeniewierców, i-martwię-się; że, słowa-Twego, nie zachowują. [159] »Patrz, że przykazania-Twoje, miłuję; Panie, według-łaski-Twéj, do-życia-przywołaj-mię. [160] »Źródłem, słowa-Twego, prawda; a,-na-wieki, wszelki wyrok sprawiedliwości-Twojéj. [161] »Książęta prześladują-mię niesłusznie; lecz,-od-słowa-Twego, przeraża-się sercé-mojé. [162] »Cieszę-się ja, nad przyrzeczeniem-Twojém, jako-znalazca zdobyczy wielkiéj. [163] »Kłamstwa nienawidzę, i-brzydzę-się niém; ale, ustawę-Twoję, miłuję. [164] »Siedmiokrotnie w-dzień, wysławiam-Cię, za wyroki sprawiedliwości-Twojéj. [165] »Pokój wielki, dla-miłujących ustawę-Twoję; nawet-nie-ma, w-nich, do-grzéchu-zachęty. [166] »Czekam, na-zbawienié-Twe, o-Panie! bo,-przykazania-Twoje, wypełniam. [167] »Dochowuje, dusza-moja, świadectw-Twoich; bo,-miłuje-je bardzo. [168] »Zachowuję przykazania-Twe, i-świadectwa-Twoje; bo, wsze drogi-me, przed-Tobą. [169] »Niech-się-zbliży wołanié-mé, przed-obliczé-Twojé, o-Panie! według-słowa-Twego, roztropnym-uczyń-mię. [170] »Niech-dojdzie błaganié-mé, do-oblicza-Twego; według-przyrzeczenia-Twego, oswobódz-mię. [171] »Niech-rozgłaszają wargi-me, chwałę; gdy nauczysz-mię praw-Twoich. [172] »Będzie-opiéwał język-mój, przyrzeczenié-Twojé; bo, wsze przykazania-Twe, sprawiedliwością. [173] »Niech-będzie ręka-Twa, do-dopomagania-mi; bo, przykazania-Twoje, umiłowałem. [174] »Pragnę, do-zbawienia-Twego, o-Panie! bo,-ustawa-Twa, rozkoszami-mojemi. [175] »Niechże-żyje dusza-moja, i-niech-wysławia-Cię; a,-rozporządzenia-Twe, niech-wspiérają-mię. [176] »Błąkam-się, jako-owca ginąca; szukaj sługi-Twego, bo, przykazań-Twoich, niezapominam. 
«  Księga Psalmów 118 Księga Psalmów 119 Księga Psalmów 120  »


 Źródło tekstu: Polona - Psalmy Dawida w przekładzie Pawła ByczewskiegoOpis prezentowanego tekstu: Psalmy Dawida przełożone dosłownie z osnowy języka hebrajskiego, na język polski przez Pawła Byczewskiego. Warszawa 1854. s. VIII, [1], 10-240 s. Opracowanie tekstu i modułu BibliePolskie.pl