Teksty » Psalmy Dawida - Paweł Byczewski » Księga Psalmów » Rozdział 106
«  Księga Psalmów 105 Księga Psalmów 106 Księga Psalmów 107  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Halelu-Ja (Chwalcie-Pana). Składajcie-dzięki Panu, bo dobry; bo, na-wieki trwałą, dobroć-Jego. [2] »Któż wypowie świetne-i-wielkie-dziéła Pana? któż rozgłosić-może, wszystkę chwałę-Jego? [3] »Szczęśliwi, zachowujący prawość, pełniący sprawiedliwość, w-każdym czasie. [4] »Pamiętaj-o-mnie, o-Panie! według-łaskawości Twéj, ku ludowi-Twemu; opatrz-mię zbawieniem-Twojém, [5] »DIa-oglądania, w-szczęściu, wybranych-Twoich, dla-ucieszenia-się z-radością ludu-Twojego, dla-pochlubienia-się, z dziedzictwem-Twojém. [6] »Zgrzeszyliśmy, równie-jak ojcowie-nasi niegodziwie-robiliśmy, nieuczciwie-postąpiliśmy. [7] »Ojcowie-nasi, w-Egipcie, nie mieli-względu na cuda-Twe, nie pamiętali mnogości dobrodziejstw-Twoich; więc-się-buntowali nad morzém, nad-morzém czerwoném. [8] »Wszelako-ocalił-ich, Pan, dla Imienia-swego, dla-dania-poznać potęgi-swojéj. [9] »Bo-zgrómił morzé czerwoné, i-wyschło; zatém-przeprowadził-ich, przez-przepaści, jak-przez-pustynię. [10] »Więc-oswobodził-ich, z-ręki nienawidzących, i-uwolnił-ich, z-ręki nieprzyjaciela. [11] »Ale,-przykryły wody, wrogów-ich; ani-jeden, z-nich, nie pozostał. [12] »Wtedy-wierzyli, w-słowa-Jego, śpiéwali chwałę-Onegoż. [13] »Lecz prędko zapomnieli dziéł-Jego, nie czekali, na-radę-Jego. [14] »Przeto,-powzięli żądzę, w-pustyni, i,-kusili Boga, w-samotności. [15] »A-On-dał im, według żądania-ich; lecz-zesłał chodość (suchoty) na-osoby-onych. [16] »Potém-obudzili-nienawiść ku-Mojżeszowi, w-obozie; i, ku-Aaronowi, Swiętemu Pana. [17] »Otworzyła-się ziemia, i-połknęła Datana, oraz-przykryła, na-tłumie, Abirama. [18] »Nadto-zapalił-się ogień, w-rzeszy-ich; płomień spalił bezbożnych. [19] »Zrobili cielca w-Horebie, i,-kłaniali-się bałwanowi,-odlanemu-z-kruszcu; [20] »I-przemienili chwałę-swę; w-podobieństwo wołu, jedzącego trawę. [21] »Zapomnieli Boga, wybawcy-swojego, wykonawcy wielkich-rzeczy, w-Egipcie, [22] »Cudów, w-krainie Chama, okropności, przy morzu czérwoném. [23] »Zatém-rzekł, co-do-zgubienia-ich; gdyby-nie Mojżesz, wybrany-Jego, stanął-był, za-pogromu, przed-Nim, dla-odwrócenia gniéwu-Jego, od-zguby. [24] »Wszelakoż-pogardzali krajem pożądanym, i, nie zawiérzali słowu-Jego. [25] »Nawet-szemrali, w-namiotach-swoich, i, nie uważali na-głos Pana. [26] »Przeto,-podniósł rękę-swę, na-nich, dla-porzucenia ich, w-pustyni, [27] »I-dla-rozrzucenia plemienia-ich, między-narody, oraz,-dla-rozprószenia-ich, po-krajach. [28] »Więc-złączyli-się z-Baal-Peorem, i-pożywali ofiary umarłych-bożyszczy. [29] »Zatém-pobudzali-do-gniéwu, Boga, przez-czyny-swoje, aż-się-rozlała, między-nich, plaga. [30] »AIe-stanął Pinechas, i-zawyrokował; więc-powstrzymaną-była ta-plaga. [31] »A-to-poczytano mu, za-sprawiedliwość, od-rodu, do-rodu, aż na wieki. [32] »Oni jeszcze-rozjątrzyli Pana, przy-wodach Meribah; nawet-źle-powiodło-się Mojżeszowi, za-nich. [33] »Bo, goryczą-zaprawili-byli ducha-jego; że-nieroztropnie-przemówił-był, wargami-swojemi. [34] »Oni, nie zniszczyli tych-ludów, jak był-zalécił Pan, onym. [35] »Owszem,-pomieszali-się, z-narodami; i-nauczyli-się, czynności-ich; [36] »Oraz służyli bożyszczom-ich; a,-one-stały-się, dla-nich za-sidło. [37] »Tudzież-ofiarowali synów-swych, i-córki-swe, czartom. [38] »Niemniéj,-rozléwali krew niewinną, krew synów-swych, i-córék-swoich, których poświecili bożyszczom Kanaanejskim; i-splamion-był, ten-kraj, zabójstwami. [39] »Przetoż-skalali-się, przez-czyny-swe, i-nierząd-pełnili, przez postępki-swoje. [40] »Wtedy-zapalił-się gniéw Pana, przeciw-ludowi-swemu; bo-obrzydził dziedzictwo-swojé; [41] »I-oddał-jé, w-rękę narodów; zatém-panowali, nad-nimi, nienawidzący-ich. [42] »Więc uciskali-ich, nieprzyjaciele-ich, tak, że-upokorzeni-byli, pod ręką-onychże. [43] »Razy wiele, Bóg, oswobadzał-ich; ale-oni zuchwałymi-byli, w-zamiarach-swych; więc-utrapieni-byli, za-bezprawié-swojé. [44] »Wszelako-spojrzał, na-niedolę ich, za-posłyszenia-swego, wołania-ich. [45] »I-przypomniał im przymierzé-swojé oraz-zmiłował-się, według-wielkości dobroci-swojéj: [46] »Tudzież-uczynił-ich, jako-politowania-godnych, przed wszystkiemi, w-niewolę-biorącymi-ich. [47] »Oswobódź-nas, o-Panie, Boże-nasz! i-zgrómadź-nas, z tych-narodów, dla-dziękczynień Imieniu Swiętości-Twéj, dla-pokładania-chluby w-chwale-Twojéj. [48] »Niech będzie błogosławion Pan, Bóg Izraela, od-wieczności,-aż do-wieczności; niech-rzecze wszystek lud, Amen. Halelu-Ja. (Niech tak będzie. Chwalcie Pana). 
«  Księga Psalmów 105 Księga Psalmów 106 Księga Psalmów 107  »


 Źródło tekstu: Polona - Psalmy Dawida w przekładzie Pawła ByczewskiegoOpis prezentowanego tekstu: Psalmy Dawida przełożone dosłownie z osnowy języka hebrajskiego, na język polski przez Pawła Byczewskiego. Warszawa 1854. s. VIII, [1], 10-240 s. Opracowanie tekstu i modułu BibliePolskie.pl