Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem zobaczyłem czterech Aniołów, stojących na czterech krańcach ziemi i zatrzymujących cztery wiatry ziemskie, ażeby nie powiał wiatr na ziemię ani na morze, ani też na żadne drzewo.
[2] »I ujrzałem innego Anioła, wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego. I zawołał głosem donośnym mówiąc do czterech Aniołów, którym dozwolono szkodzić ziemi i morzu:
[3] »Nie czyńcie szkody ziemi ani morzu, ani też drzewom, dopóki nie popieczętujemy sług Boga naszego na ich czołach.
[4] »I usłyszałem liczbę pieczętowanych sto czterdzieści cztery tysiące, pieczętowanych z każdego pokolenia synów izraelskich:
[5] »Z pokolenia Judy dwanaście tysięcy pieczętowanych. Z pokolenia Rubena dwanaście tysięcy. Z pokolenia Gada dwanaście tysięcy.
[6] »Z pokolenia Asera dwanaście tysięcy. Z pokolenia Neftalego dwanaście tysięcy. Z pokolenia Manassesa dwanaście tysięcy.
[7] »Z pokolenia Symeona dwanaście tysięcy. Z pokolenia Lewiego dwanaście tysięcy.
[8] »Z pokolenia Zabulona dwanaście tysięcy. Z pokolenia Józefa dwanaście tysięcy. Z pokolenia Beniamina dwanaście tysięcy pieczętowanych.
[9] »Potem spojrzałem, a oto rzesza wielka, której nikt nie mógł zliczyć, ze wszystkich narodów i pokoleń, ludów i języków. Stoją przed tronem i przed obliczem Baranka, przyodziani w białe szaty z palmami w ręku.
[10] »I wołają głosem donośnym, mówiąc: Zbawienie Bogu naszemu, siedzącemu na tronie, i Barankowi.
[11] »A wszyscy Aniołowie stojący wokół tronu i starców, i czterech zwierząt padli przed tronem na oblicza swe,
[12] »i oddali pokłon Bogu mówiąc: Amen. Błogosławieństwo i chwała, mądrość i dziękczynienie, cześć, moc i potęga Bogu naszemu na wieki wieków. Amen.
[13] »A jeden ze starców odzywając się rzekł do mnie: Kto są ci, którzy przyobleczeni są w szaty białe, i skąd przybyli?
[14] »I odpowiedziałem mu: Panie mój, ty wiesz. I powiedział mi: To są ci, którzy przychodzą z ucisku wielkiego. Obmyli szaty swoje i wybielili je we krwi Baranka.
[15] »Dlatego stoją przed tronem Boga i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a ten, który siedzi na tronie, ustawi nad nimi swój namiot.
[16] »Nie będą więcej łaknąć ani pragnąć, słońce ani upał ich nie dosięgną,
[17] »albowiem Baranek, który jest w pośrodku tronu, będzie nad nimi czuwał i poprowadzi ich do źródeł wód żywota, a Bóg otrze wszelką łzę z ich oczu.