Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem spojrzałem, a oto drzwi otworzone w niebie i ów pierwszy głos, który usłyszałem, jakby trąby przemawiającej do mnie: Wejdź tutaj, a pokażę ci, co ma się dziać w przyszłości.
[2] »Natychmiast doznałem zachwycenia w duchu: Oto tron ustawiony w niebie, i na tym tronie ktoś siedzący.
[3] »A ten, który siedział, podobny był z wyglądu do kamieni: jaspisu i sardiusza, a tęcza wokoło tronu jaśniała jak połysk szmaragdu.
[4] »A wokół tronu tronów dwadzieścia cztery, a na tronach (ujrzałem) siedzących dwudziestu czterech starców przyodzianych w białe szaty, a na ich głowach korony złote.
[5] »A z tronu wychodzą błyskawice, głosy i gromy. I siedem lamp płomiennych gorzeje przed tronem: jest to siedem duchów Bożych.
[6] »A naprzeciw tronu, jakby morze przezroczyste, podobne do kryształu, a w pośrodku i wokół tronu, czworo zwierząt z mnóstwem oczu na przedzie i z tyłu.
[7] »Zwierzę pierwsze podobne do lwa, a drugie zwierzę podobne do wołu, a trzecie zwierzę ma oblicze jakoby człowieka, a zwierzę czwarte podobne do orła w locie.
[8] »A każde z czworga zwierząt ma po sześć skrzydeł, wokoło i wewnątrz ma pełno oczu. A we dnie i w nocy nieustannie mówią: Święty, Święty, Święty Pan Bóg, Władca wszechrzeczy, który był i który jest, i który ma przyjść.
[9] »A kiedy zwierzęta złożą chwałę, cześć i dziękczynienie siedzącemu na tronie i żyjącemu na wieki wieków,
[10] »dwudziestu czterech starców pada przed siedzącym na tronie, i składa pokłon żyjącemu na wieki, rzucając swoje korony przed tronem i mówiąc:
[11] »Godzien jesteś, o Panie i Boże nasz chwały, czci i mocy, boś ty stworzył wszystkie rzeczy: z woli twojej stworzone zostały i istnieją.