Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z greckiego » Apokalipsa Jana » Rozdział 17
«  Apokalipsa Jana 16 Apokalipsa Jana 17 Apokalipsa Jana 18  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I nadszedł jeden z siedmiu Aniołów, którzy mieli siedem czar, i odezwał się do mnie mówiąc: Zbliż się, a pokażę ci potępienie owej wielkiej wszetecznicy, która zasiada nad wielkimi wodami. [2] »Królowie ziemscy na rozpuście z nią czas trawili i upijali się mieszkańcy ziemi winem jej rozpusty. [3] »I zaniósł mnie w duchu na pustynię. I ujrzałem niewiastę siedzącą na purpurowej bestii, pełnej imion bluźnierczych, mającej siedem głów i dziesięć rogów. [4] »A niewiasta przyodziana była w purpurę i karmazyn, i przyozdobiona złotem, drogimi kamieniami i perłami. Złoty puchar miała w ręku napełniony obrzydliwością i plugastwem swej rozpusty. [5] »A na czole jej napisane było imię-tajemnica: Wielki Babilon, matka rozpustników i plugastwa ziemi. [6] »I widziałem niewiastę pijaną krwią świętych i krwią męczenników. A kiedy ją zobaczyłem, zdziwiłem się niezmiernie. [7] »I rzekł mi Anioł: Czemu się tak dziwisz? Ja ci wyjaśnię tajemnicę niewiasty i bestii, która ją niesie, mającej siedem głów i dziesięć rogów. [8] »Bestia, którą widziałeś, była, a nie masz jej, ale jeszcze wynurzy się z przepaści i pójdzie na zagładę. I zadziwią się ci mieszkańcy ziemi, których imię nie jest zapisane w księdze żywota od powstania świata, widząc tę bestię, która była i nie ma jej, a znowu będzie. [9] »Tu potrzeba umysłu obdarzonego mądrością. Siedem głów, to siedem gór, na których niewiasta zasiadła. I królów jest siedmiu: [10] »pięciu z nich upadło, jeden jest, a inny jeszcze nie przyszedł, a kiedy nadejdzie, pozostanie tylko przez krótki czas. [11] »A bestia, która była, a której nie masz, to jest (król) ósmy; i podobnie jak siedmiu pójdzie na zagładę. [12] »A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu królów, którzy nie mieli jeszcze królestwa, ale (oto) otrzymają władzę królewską na jedną godzinę wraz z bestią. [13] »Ci są zgodni w swych zamiarach, a moc i władzę swoją oddadzą bestii. [14] »Będą oni walczyć z Barankiem, ale Baranek ich zwycięży, bo jest Panem nad pany i królem królów, a ci, którzy z nim są, to wezwani, wybrani i wierni. [15] »I rzekł do mnie: Wody, które widziałeś, nad którymi zasiadła wszetecznica, to ludy i rzesze, narody i języki. [16] »A dziesięć rogów, które widziałeś patrząc na bestię, to są ci, którzy będą mieć w nienawiści wszetecznicę i spustoszą ją i uczynią nagą. Ciałem jej żywić się będą, a ją samą spalą w ogniu. [17] »Albowiem Bóg to sprawił w ich sercach, aby wypełnili jego postanowienie i aby byli zgodni w swych zamiarach i oddali królestwo swoje bestii, dopóki nie wypełnią się słowa Boże. [18] »A niewiasta, którą widziałeś, to miasto wielkie, które panuje nad królami ziemi. 
«  Apokalipsa Jana 16 Apokalipsa Jana 17 Apokalipsa Jana 18  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z języka greckiego, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie pierwsze. 858 s. : il., mapy ; 16 cm. Druk: Bydgoszcz : Druk. RSW "Prasa". Druk ukończono we październiku 1961 r. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl