Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z greckiego » Apokalipsa Jana » Rozdział 11
«  Apokalipsa Jana 10 Apokalipsa Jana 11 Apokalipsa Jana 12  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I dano mi trzcinę podobną do laski, z tymi słowy: Wstań i zmierz świątynię Bożą, ołtarz i modlących się w niej. [2] »A dziedziniec zewnętrzny świątyni pomiń i nie mierz go, bo przeznaczony został dla pogan, a oni poniewierać będą to miasto święte przez czterdzieści dwa miesiące. [3] »I dozwolę dwom świadkom moim, że obleczeni w wory, prorokować będą przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni. [4] »Są oni dwiema oliwkami i dwoma świecznikami stojącymi przed obliczem Pana ziemi. [5] »A jeżeli im ktoś chce uczynić szkodę, ogień wydobywa się z ich ust i pożera ich nieprzyjaciół: tak musi zginąć każdy, kto by chciał im szkodzić. [6] »Mają oni moc zamknąć niebo, aby nie padał deszcz w czasie ich proroctwa, i mają władzę nad wodami, aby je zamienić w krew i porazić ziemię wszelkimi plagami, ilekroć zechcą. [7] »A kiedy dokonają świadectwa swego, bestia wychodząca z przepaści stoczy z nimi bój, zwycięży ich i pozabija. [8] »A ich zwłoki (legną) na ulicy owego miasta wielkiego, które w znaczeniu duchowym zwane jest Sodomą i Egiptem, gdzie i Pan ich był ukrzyżowany. [9] »Oto ludzie z różnych pokoleń, ludów, języków i narodów patrzą na ciała ich przez trzy i pół dnia i nie dozwalają ciał ich złożyć w grobie. [10] »Oto mieszkańcy ziemi radują się i weselą nad nimi, i (nawet) przesyłają jedni drugim upominki, albowiem ci dwaj Prorocy niezwykle udręczyli mieszkańców ziemi. [11] »A po upływie trzech i pół dnia wstąpił w nich duch życia od Boga. I stanęli na nogach, i padł wielki strach na tych, którzy na nich patrzyli. [12] »I usłyszeli z nieba donośny głos, mówiący im: Wstąpcie tu. I wstąpili w obłoku do nieba, a nieprzyjaciele ich patrzyli na nich. [13] »A w owej godzinie nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i runęła dziesiąta część miasta, i siedem tysięcy ludzi zginęło w tym trzęsieniu ziemi. A reszta, lękiem zdjęta złożyła chwałę Bogu na niebiosach. [14] »Minęło drugie „Biada”. Oto trzecie „Biada” nadejdzie niebawem. [15] »I zatrąbił Anioł siódmy, i zabrzmiały w niebie głosy potężne, które mówiły: Królestwo świata przeszło do Pana naszego i Chrystusa jego, i będzie królował na wieki wieków. [16] »A dwudziestu czterech starców, siedzących przed Bogiem na tronach swoich, padło na oblicze i złożyło pokłon Bogu mówiąc: [17] »Dzięki ci składamy, Panie Boże, Władco wszechrzeczy, któryś jest i któryś był (zawsze), żeś objął władzę wielką, aby rozpocząć panowanie. [18] »I wzburzyły się narody, a nadszedł twój gniew i czas sądu nad umarłymi, abyś wręczył zapłatę sługom twoim, Prorokom i świętym, małym i wielkim, bojącym się imienia twego, i abyś zniszczył tych, którzy wyniszczają ziemię. [19] »I otwarła się świątynia Boża, która jest w niebiesiech, i ukazała się arka przymierza jego w świątyni. A wtedy zaczęły się błyskawice i wołania, gromy i trzęsienie ziemi oraz grad wielki. 
«  Apokalipsa Jana 10 Apokalipsa Jana 11 Apokalipsa Jana 12  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z języka greckiego, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie pierwsze. 858 s. : il., mapy ; 16 cm. Druk: Bydgoszcz : Druk. RSW "Prasa". Druk ukończono we październiku 1961 r. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl