Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Dlatego mając ten urząd posługi z okazanego nam miłosierdzia, nie ustajemy w pracy,
[2] »ale odrzucamy skrytą nieprzystojność nie postępując przebiegle ani też nie fałszując słowa Bożego, lecz okazaniem prawdy zalecając samych siebie przed Bogiem sumieniu wszystkich ludzi.
[3] »A jeżeli nawet Ewangelia nasza jest zakryta, zakryta jest dla tych, którzy idą na zgubę:
[4] »mianowicie dla niewiernych, którym bóg tego świata zaślepił umysł, aby nie zajaśniał dla nich blask dobrej nowiny o chwale Chrystusa, będącego obrazem Boga.
[5] »Bo głosimy nie samych siebie, ale Chrystusa Jezusa Pana, a siebie uważamy za sługi wasze przez Jezusa.
[6] »Bóg bowiem, który rozkazał, aby z ciemności zabłysła światłość, sam oświecił serca nasze, abyśmy zajaśnieli blaskiem poznania jasności Bożej w obliczu Chrystusa (Jezusa).
[7] »A skarb ten mamy w naczyniach glinianych, aby ta najwyższa moc była od Boga, a nie z nas.
[8] »We wszystkim ucisk cierpimy, lecz nie upadamy na duchu, jesteśmy w biedzie, lecz nie rozpaczamy,
[9] »znosimy prześladowanie, lecz nie jesteśmy opuszczeni, rzucają nas o ziemię, lecz nie giniemy.
[10] »Zawsze umartwienie Jezusa w ciele naszym nosimy, aby i życie Jezusowe przejawiało się w ciałach naszych.
[11] »Bo my, którzy żyjemy, wciąż wydawani jesteśmy na śmierć dla Jezusa, aby i życie Jezusa przejawiło się w naszym śmiertelnym ciele.
[12] »Tak więc w nas dzieło swe sprawuje śmierć, a w was życie.
[13] »A że mamy tego samego ducha wiary, jak napisane jest:
Uwierzyłem i dlatego przemówiłem, wierzymy i my i dlatego mówimy,
[14] »przeświadczeni, że ten, który wzbudził Pana Jezusa z martwych, wzbudzi i nas z Jezusem i razem z wami przed sobą stawi.
[15] »Wszystko bowiem dla was, ażeby łaska obfitując przez dziękczynienie wielu, tym więcej chwale Bożej służyła.
[16] »Dlatego nie ustajemy w pracy. I chociaż niszczeje w nas człowiek zewnętrzny, jednak ten, który wewnątrz jest, odnawia się z dniem każdym.
[17] »Dzisiejsze bowiem utrapienie nasze, lekkie i przemijające, sprawuje w nas chwałę wiekuistą wagi niezmiernej.
[18] »Jesteśmy bowiem zapatrzeni nie w to, co widzialne, lecz w to, co niewidzialne: to bowiem, co widzimy, doczesne jest, a czego nie widzimy – wieczne.