Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię (bo mi świadectwo daje sumienie moje w Duchu Świętym),
[2] »że mam wielki smutek i nieustannie boleje serce moje.
[3] »Albowiem ja sam pragnąłem być odrzucony daleko od Chrystusa za braci moich, bliskich mi według ciała.
[4] »Są oni synami Izraela i do nich należy przybrane synostwo i chwała, przymierze i Zakon, służba (Boża) i obietnice.
[5] »Ich przodkami są ci, z których pochodzi Chrystus według ciała, który jest nad wszystkimi Bóg błogosławiony na wieki. Amen.
[6] »Jednakże nie przepadło przez to słowo Boże. Nie wszyscy bowiem, którzy pochodzą z Izraela, są Izraelitami,
[7] »i nie wszyscy potomkowie Abrahama są jego synami. Ale:
od Izaaka zwać się będzie potomstwo twoje, [8] »to znaczy, że nie synowie ciała są tym samym synami Bożymi, ale synowie obietnicy: oni są uważani za potomstwo.
[9] »Albowiem to jest słowo obietnicy:
W tym czasie cię nawiedzę, a Sara powije Syna. [10] »A nie tylko ona, ale i Rebeka mająca (
dwóch synów) z jednego złączenia z Izaakiem, ojcem naszym.
[11] »I gdy się jeszcze nie urodzili ani też uczynili co dobrego lub złego (aby obietnica Boża według wybrania niewzruszona pozostała),
[12] »nie z uczynków, ale z woli wzywającego powiedziano jej:
[13] »Że starszy służyć będzie młodszemu, jak napisane jest:
Jakuba umiłowałem, a Ezawa miałem w nienawiści. [14] »Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Żadną miarą.
[15] »Rzekł bowiem do Mojżesza:
Zmiłuję się nad tym, komu jestem miłościw, a miłosierdzie okażę temu, nad kim się ulituję. [16] »Nie zależy to przeto ani od tego, kto chce, ani też kto się ubiega, ale od litującego się Boga.
[17] »Mówi bowiem Pismo do faraona:
Na tom cię wzbudził, aby okazać potęgę mą nad tobą, aby imię moje głoszone było po całej ziemi. [18] »Przeto lituje się nad kim chce, a kogo chce, w zatwardziałości pozostawia.
[19] »Powiesz mi tedy: Czemuż się jeszcze uskarża (
na grzeszników)? Któż bowiem sprzeciwi się jego woli?
[20] »O człowiecze! Kim jesteś, byś mógł Bogu w sporze stawić czoło? Czyż naczynie gliniane pyta tego, który je ulepił: Czemuś mnie takim uczynił?
[21] »Czy garncarz nie ma możności uczynić z tej samej bryły jednego naczynia ku chwale, a drugiego ku sromocie?
[22] »A jeżeli Bóg, chcąc okazać gniew i ujawnić potęgę swoją, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu, gotowe na zniszczenie,
[23] »aby okazał bogactwo swojej chwały w naczyniach miłosierdzia, które zgotował ku chwale.
[24] »To jest w nas, których powołał, nie tylko z Żydów, ale i z pogan.
[25] »Jak powiada (w księdze) Ozeasza:
Nazwę lud nie mój moim ludem, a wzgardzoną, nazwę umiłowaną. [26] »I stanie się, że na miejscu, gdzie im powiedziano: Wyście nie moim ludem, tam nazwani będą synami Boga żywego. [27] »A Izajasz głosi o Izraelu:
Gdyby liczba synów izraelskich była, jako piasek morski, tylko reszta zbawiona będzie. [28] »Spełniając bowiem słowo swoje, rychło wykona je Pan na ziemi, [29] »jak przepowiedział Izajasz:
Jeśliby Pan Zastępów nie był nam zostawił potomstwa, stalibyśmy się jako Sodoma i bylibyśmy podobni do Gomory. [30] »Cóż więc powiemy? Otóż, że poganie, którzy nie szukali sprawiedliwości, dostąpili sprawiedliwości, ale sprawiedliwości, która z wiary jest.
[31] »Izrael zaś szukając prawa sprawiedliwości, do prawa nie doszedł.
[32] »Czemu? Bo (
szukał jej) nie z wiary, ale jakoby z uczynków. Potknęli się o kamień obrażenia
[33] »jako napisane jest:
Oto stawiam na Syjonie kamień obrażenia i skałę zgorszenia, a ci, co w niego wierzą, zawstydzeni nie będą.