Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z greckiego » Dzieje Apostolskie » Rozdział 15
«  Dzieje Apostolskie 14 Dzieje Apostolskie 15 Dzieje Apostolskie 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni. [2] »A kiedy między nimi, a Pawłem i Barnabą powstał zatarg i wielki spór, postanowiono, ażeby Paweł i Barnaba wraz z kilku innymi spośród nich, udali się w sprawie tego sporu do Apostołów i starszych w Jerozolimie. [3] »Posłani przez kościół, szli przez Fenicję i Samarię, rozgłaszając o nawróceniu pogan przez co wiele radości sprawili wszystkim braciom. [4] »A kiedy przyszli do Jerozolimy, przyjęci zostali przez kościół, Apostołów i starszych i opowiedzieli, jak wielkie rzeczy Bóg przez nich uczynił. [5] »Ale niektórzy z nawróconych ze stronnictwa faryzeuszów domagali się, ażeby ich poddać obrzezaniu i nakazać im zachowywać Prawo Mojżeszowe. [6] »Zgromadzili się więc Apostołowie i starsi, aby tę sprawę rozważyć. [7] »A gdy wszczął się wielki spór, Piotr powstawszy, rzekł do nich: Bracia! Wiecie, że już od dawna Bóg spośród was wybrał mnie, aby poganie z ust moich posłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. [8] »A Bóg, który zna serca, dał o nich świadectwo zsyłając im Ducha Świętego jak i nam, [9] »żadnej między nimi a nami nie czyniąc różnicy, oczyściwszy przez wiarę ich serca. [10] »Czemuż więc teraz kusicie Boga, zamierzając na karki uczniów nałożyć jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my udźwignąć nie zdołaliśmy? [11] »Ale wierzymy, że przez łaskę Pana Jezusa będziemy zbawieni, tak jak i oni. [12] »I uciszyło się całe zgromadzenie i słuchali opowiadania Barnaby i Pawła, jak wielkie znaki i cuda uczynił Bóg przez nich wśród pogan. [13] »A kiedy umilkli, odezwał się Jakub mówiąc: Posłuchajcie mnie, bracia. [14] »Szymon opowiedział, jak to przede wszystkim sam Bóg chciał spomiędzy pogan wybrać lud imieniu swemu. [15] »A z tym zgadzają się słowa Proroków, jak napisano: [16] »Potem powrócę i odbuduję upadły przybytek Dawida, i zwaliska jego odbuduję i wzniosę go. [17] »Aby pozostali ludzie szukali Pana i wszystkie narody, wśród których wzywane jest imię moje, mówi Pan, który to sprawia, [18] »że znane to jest od wieków. [19] »Dlatego sądzę, że tym spomiędzy pogan, którzy się do Boga nawracają, nie trzeba czynić trudności, [20] »ale polecić im, aby się powstrzymywali od rzeczy splugawionych przez bałwochwalcze ofiary, od nierządu, od tego, co zdławione, i od krwi. [21] »Mojżesz ma bowiem od dawna w każdym mieście takich, którzy głoszą (Prawo) jego w synagogach, czytając je w każdy szabat. [22] »Wówczas Apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać spomiędzy siebie ludzi, i wysłać ich z Pawłem i Barnabą do Antiochii a (mianowicie): Judę, zwanego Barsabaszem, i Sylasa, cieszących się uznaniem wśród braci. [23] »Za ich pośrednictwem wysłano więc pismo: Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienia braciom pochodzącym z pogan w Antiochii, Syrii i Cylicji. [24] »Ponieważ słyszeliśmy, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszedłszy od nas niepokoją was swymi naukami i wprowadzają w zamieszanie wasze dusze, [25] »postanowiliśmy na wspólnym zebraniu wybrać i wysłać do was mężów z najdroższymi nam Barnabą i Pawłem, [26] »ludźmi, którzy życie swe poświęcili dla imienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa. [27] »Wysyłamy przeto Judę i Sylasa, którzy wam ustnie powtórzą to samo. [28] »Albowiem zdało się Duchowi Świętemu i nam, by nie nakładać na was żadnego innego ciężaru nad to, co jest konieczne; [29] »abyście się powstrzymywali od mięsa ofiarowanego bałwanom, od krwi, od tego, co zadławione, i od nierządu. Rzeczy tych się wystrzegając, dobrze uczynicie. Bywajcie zdrowi. [30] »Wysłańcy tedy przybyli do Antiochii i zwoławszy gminę list oddali. [31] »Po odczytaniu go uradowano się z takiego pocieszenia. [32] »A Juda i Sylas, którzy byli sami prorokami, często przemawiali napominając braci i umacniając ich. [33] »Po upływie zaś pewnego czasu bracia wyprawili ich ze słowami pokoju do tych, którzy ich wysłali. [35] »A Paweł i Barnaba przebywali w Antiochii, nauczając i głosząc wraz z wielu innymi słowo Pańskie. [36] »A po kilku dniach rzekł Paweł do Barnaby: Wróćmy, a odwiedzimy braci we wszystkich miastach, w których głosiliśmy słowo Pańskie, jak się też mają. [37] »Ale Barnaba chciał zabrać z sobą i Jana, zwanego Markiem. [38] »Paweł jednak był zdania, że tego, który odstąpił od nich w Pamfilii i nie uczestniczył w ich pracy, nie należy brać z sobą. [39] »Powstał więc spór, tak że się nawzajem rozeszli, i Barnaba wziąwszy Marka, odpłynął na Cypr. [40] »Paweł zaś wybrał sobie Sylasa i wyruszył w drogę, powierzony łasce Bożej przez braci. [41] »I obchodził Syrię i Cylicję, utwierdzając kościoły. 
«  Dzieje Apostolskie 14 Dzieje Apostolskie 15 Dzieje Apostolskie 16  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z języka greckiego, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie pierwsze. 858 s. : il., mapy ; 16 cm. Druk: Bydgoszcz : Druk. RSW "Prasa". Druk ukończono we październiku 1961 r. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl