Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z greckiego » Dzieje Apostolskie » Rozdział 14
«  Dzieje Apostolskie 13 Dzieje Apostolskie 14 Dzieje Apostolskie 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I zdarzyło się w Ikonium, że razem weszli do synagogi żydowskiej i przemawiali tak, że uwierzyło wielkie mnóstwo Żydów i Greków. [2] »Ale ci z Żydów, którzy nie uwierzyli, podburzyli i rozjątrzyli umysły pogan przeciw braciom. [3] »I przebywali tam przez długi czas, odważnie przemawiając ufni w Panu, który dawał świadectwo słowu łaski swojej sprawiając, że za ich wpływem działy się znaki i cuda. [4] »I rozdwoiła się ludność miasta: jedni byli za Żydami, a drudzy za Apostołami. [5] »Gdy jednak i poganie, i Żydzi ze swymi przełożonymi ruszyli, aby ich zelżyć i ukamienować, [6] »dowiedziawszy się o tym uszli do miast lykaońskich, do Lystry i do Derbe oraz w okolice [7] »i tam głosili Ewangelię. [8] »A znajdował się w Lystrze człowiek pewien chory na bezwład nóg i chromy od urodzenia, który nigdy nie chodził. [9] »Słuchał on przemawiającego Pawła. A ten spojrzawszy na niego bacznie i widząc, że wierzy w swe uzdrowienie, [10] »głośno zawołał: Wstań prosto na nogi! A on zerwał się i zaczął chodzić. [11] »A tłumy widząc, co Paweł uczynił, poczęły wołać po lykaońsku: Bogowie w ludzkiej postaci zstąpili do nas. [12] »I nazywali Barnabę Zeusem, a Pawła Hermesem, albowiem on przodował w mowie. [13] »A kapłan podmiejskiej świątyni Zeusa przywiódł przed bramę woły i wieńce i zamierzał wraz z ludem złożyć ofiarę. [14] »Skoro o tym posłyszeli apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarłszy szaty swoje wpadli w tłum [15] »wołając: Ludzie, czemu to czynicie? I myśmy tacy sami, jak i wy ludzie. Głosimy wam naukę, abyście się odwrócili od tych rzeczy próżnych i zwrócili do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich istnieje. [16] »Dawnymi czasy dopuszczał on, aby wszyscy poganie chodzili własnymi drogami, [17] »lecz nie przestał świadczyć o sobie: czyniąc dobrodziejstwa, dając deszcze z nieba i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i radością serca wasze. [18] »A to mówiąc, zaledwie mogli powstrzymać tłum, by im nie składał ofiary. [19] »A z Antiochii i z Ikonium nadeszli Żydzi i zyskawszy posłuch tłumu, obrzucili Pawła kamieniami i wywlekli za miasto, w przekonaniu, że już nie żyje. [20] »Lecz gdy obstąpili go uczniowie, powstał i wszedł do miasta, a nazajutrz odszedł z Barnabą do Derbe. [21] »W owym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Lystry, Ikonium i Antiochii, [22] »utwierdzając dusze uczniów i zachęcając do wytrwania w wierze: albowiem – mówili – poprzez wiele utrapień trzeba wejść do Królestwa Bożego. [23] »A gdy w każdym kościele wśród modlitw i postów ustanowili im kapłanów, polecili ich Panu, w którego uwierzyli. [24] »I minąwszy Pizydię przybyli do Pamfilii. [25] »A po ogłoszeniu słowa w Perge zeszli do Attalii, [26] »skąd popłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą byli wyznaczeni do dzieła, które wykonali. [27] »Skoro przybyli i zebrał się Kościół, oznajmili, jak wielkie rzeczy Bóg przez nich uczynił i jak otworzył poganom podwoje wiary. [28] »I przebywali z uczniami czas niemały. 
«  Dzieje Apostolskie 13 Dzieje Apostolskie 14 Dzieje Apostolskie 15  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z języka greckiego, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie pierwsze. 858 s. : il., mapy ; 16 cm. Druk: Bydgoszcz : Druk. RSW "Prasa". Druk ukończono we październiku 1961 r. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl