Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z greckiego » Ewangelia Jana » Rozdział 19
«  Ewangelia Jana 18 Ewangelia Jana 19 Ewangelia Jana 20  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wówczas Piłat zatrzymał Jezusa i ubiczował. [2] »A żołnierze, uplótłszy koronę z ciernia, włożyli mu na głowę i szatą szkarłatną przyodziali go. [3] »I podchodzili do niego mówiąc: Witaj, królu żydowski! I bili go po twarzy. [4] »A Piłat znowu wyszedł do nich i mówi: Oto wyprowadzam go do was, abyście się przekonali, że nie znajduję w nim żadnej winy. [5] »(Wyszedł tedy Jezus w koronie cierniowej i szkarłatnej szacie). A Piłat rzekł do nich: Oto człowiek. [6] »Kiedy go zobaczyli najwyżsi kapłani i słudzy, zawołali: Ukrzyżuj go, ukrzyżuj! Powiedział im Piłat: Weźcie go wy i ukrzyżujcie, bo ja w nim nie znajduję winy. [7] »Odpowiedzieli mu Żydzi: My mamy Zakon, a według Zakonu powinien umrzeć, bo się za Syna Bożego podawał. [8] »Skoro Piłat usłyszał te słowa, bardziej jeszcze się uląkł. [9] »I wszedł znowu do pretorium i mówi do Jezusa: Skąd jesteś? Lecz Jezus mu nie odpowiedział. [10] »Rzekł mu tedy Piłat: Nie mówisz do mnie? Nie wiesz, że mam władzę wypuścić ciebie i mam władzę ukrzyżować cię? [11] »Odpowiedział Jezus: Nie miałbyś żadnej władzy nade mną, gdyby ci nie była dana z wysoka. Dlatego ten, który mnie tobie wydał, większego dopuścił się grzechu. [12] »Od tej chwili Piłat starał się go uwolnić. Ale Żydzi wołali: Jeśli go wypuścisz, nie jesteś przyjacielem cesarskim. Bo każdy, kto się królem ogłasza, sprzeciwia się cesarzowi. [13] »Piłat usłyszawszy te słowa, wyprowadził Jezusa na zewnątrz i zasiadł na trybunale, na miejscu, które się zwie Litostrotos, a po hebrajsku Gabbata. [14] »A było to w dniu Przygotowania Paschy, około godziny szóstej. I rzecze do Żydów: Oto król wasz! [15] »A oni zawołali: Precz, precz z nim, ukrzyżuj go! Mówi im Piłat: Króla waszego mam ukrzyżować? Odpowiedzieli przedniejsi kapłani: Nie mamy króla, tylko cesarza. [16] »Wtedy wydał go im na śmierć krzyżową. Zabrali więc Jezusa. [17] »I dźwigając krzyż dla siebie, wyszedł na owe miejsce, które się nazywa miejscem Trupiej Głowy, a po hebrajsku: Golgota. [18] »Tam go ukrzyżowali, a z nim dwóch innych, z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jezusa. [19] »A Piłat zrobił też napis i umieścił nad krzyżem. A było napisane: Jezus Nazareński, król żydowski. [20] »Napis ten czytało wielu Żydów, bo miejsce, gdzie został ukrzyżowany, było blisko miasta. A było napisane po hebrajsku, po łacinie i po grecku. [21] »Mówili tedy do Piłata przedniejsi kapłani żydowscy: Nie pisz: Król żydowski, ale że to tylko on mówił: Jestem królem żydowskim. [22] »Odpowiedział Piłat: Com napisał, napisałem. [23] »Żołnierze tedy, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli szaty jego i podzielili na cztery części, dla każdego po jednej, i tunikę. A tunika nie była szyta, ale od góry całodziana. [24] »Mówili tedy jeden do drugiego: Nie krajmy jej, ale losujmy, czyja ma być; – aby się wypełniło Pismo, które mówi: Podzielili między siebie szaty moje, a o suknię moją rzucili los. [25] »To właśnie uczynili żołnierze. A pod krzyżem Jezusowym stała matka jego i siostra matki jego, Maria Kleofasowa oraz Maria Magdalena. [26] »A gdy Jezus ujrzał matkę i ucznia, którego miłował, stojącego przy niej, rzekł do matki: Niewiasto, oto syn twój! [27] »Potem rzekł uczniowi: Oto matka twoja! I od owej godziny wziął ją ów uczeń pod swoją opiekę. [28] »Potem, Jezus świadom, że wszystko już się wykonało, aby się wypełniło Pismo, powiedział: Pragnę. [29] »A stało tam naczynie napełnione octem i oni włożywszy na trzcinę gąbkę nasiąkniętą octem, podali mu do ust. [30] »Jezus zaś, gdy skosztował octu, rzekł: Wykonało się. I skłoniwszy głowę, oddał ducha. [31] »Żydzi tedy (ponieważ był to dzień Przygotowania), aby przez szabat ciała nie zostały na krzyżu (albowiem ów dzień szabatu był uroczystym), prosili Piłata, aby im połamano nogi i zdjęto ich. [32] »Przyszli przeto żołnierze i połamali nogi pierwszemu i drugiemu, którzy z nim byli ukrzyżowani. [33] »A skoro podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali nóg jego, [34] »ale jeden z żołnierzy włócznią przebił bok jego, a natychmiast wypłynęła krew i woda. [35] »Ten, który to widział, daje o tym świadectwo i prawdziwe jest jego świadectwo. I wie on, że prawdę mówi, abyście i wy wierzyli. [36] »Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kości jego nie będą łamane. [37] »A na innym miejscu mówi Pismo: Zobaczą, kogo przebodli. [38] »A potem prosił Piłata Józef z Arymatei (który był uczniem Jezusa, lecz w ukryciu, z bojaźni przed Żydami), by mógł zabrać ciało Jezusa. I Piłat zezwolił. Przyszedł więc i zabrał ciało jego. [39] »A przybył też i Nikodem, ten, który dawniej przyszedł był do niego w nocy, niosąc około stu funtów przyprawy mirry i aloesu. [40] »Wzięli tedy ciało Jezusowe i obwiązali je w prześcieradła z wonnościami, jak jest zwyczajem grzebać u Żydów. [41] »A na miejscu, gdzie go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś nowy grobowiec, w którym jeszcze nikt nie był złożony. [42] »Tam tedy, z powodu żydowskiego dnia Przygotowania złożyli Jezusa, bo grobowiec był blisko. 
«  Ewangelia Jana 18 Ewangelia Jana 19 Ewangelia Jana 20  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z języka greckiego, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie pierwsze. 858 s. : il., mapy ; 16 cm. Druk: Bydgoszcz : Druk. RSW "Prasa". Druk ukończono we październiku 1961 r. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl