Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z greckiego » Ewangelia Jana » Rozdział 10
«  Ewangelia Jana 9 Ewangelia Jana 10 Ewangelia Jana 11  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i zbójem. [2] »Lecz kto wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. [3] »Temu odźwierny otwiera, a owce słuchają jego głosu, a on własne swe owce woła po imieniu i wyprowadza je. [4] »Gdy już wypuści je wszystkie, wtedy idzie przed nimi, owce zaś podążają za nim, bo znają Jego głos. [5] »Ale za obcym nie idą, lecz uciekają przed nim, bo głosu obcych nie znają. [6] »Taką przypowieść powiedział im Jezus, ale oni nie zrozumieli tego, co im mówił. [7] »Rzekł im więc Jezus ponownie: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że ja jestem bramą dla owiec. [8] »Wszyscy, ilu ich tylko przyszło przede mną, złodzieje są i złoczyńcy; toteż nie usłuchały ich owce. [9] »Jam jest bramą. Jeżeli kto przeze mnie wejdzie, będzie zbawiony: i wejdzie, i wyjdzie, i pastwisko znajdzie. [10] »Złodziej przychodzi tylko po to, żeby ukraść, zabić i wyniszczyć. Ja przyszedłem, żeby miały życie i obficiej miały. [11] »Jam jest pasterz dobry. Dobry pasterz życie swoje daje za owce. [12] »Lecz najemnik i ten, kto nie jest pasterzem, do którego nie należą owce, na widok zbliżającego się wilka porzuca owce i ucieka, a wilk porywa je i rozprasza; [13] »bo to najemnik i nie troszczy się o owce. [14] »Jam jest pasterz dobry; znam swoje i one mnie znają, [15] »jak mnie zna Ojciec, a ja znam Ojca. I życie swoje oddaję za moje owce. [16] »I inne owce mam, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i słuchać będą głosu mego i stanie się jedna owczarnia i jeden pasterz. [17] »Dlatego miłuje mnie Ojciec, że ja życie swoje oddaję, abym je znowu otrzymał. [18] »Nikt mi go nie odbiera, ale ja oddaję je z własnej woli. Mam moc ofiarować je i mam moc znowu je odzyskać. Taki rozkaz otrzymałem od Ojca mego. [19] »Powstało tedy znowu rozdwojenie pomiędzy Żydami z powodu tych słów. [20] »I wielu z nich mówiło: Czarta ma i szaleje. Dlaczego go słuchacie? [21] »Drudzy mówili: To nie jest nauka opętanego. Czyż czart może ślepym wzrok przywracać? [22] »I przypadła wówczas w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia świątyni; a było to zimą. [23] »I przechadzał się Jezus w świątyni, w krużganku Salomona. [24] »Obstąpili go tedy Żydzi i mówili mu: Dokądże nas trzymać będziesz w niepewności? Jeżeli jesteś Chrystusem, powiedz nam jawnie. [25] »Odrzekł im Jezus: Już mówiłem wam, [26] »a nie wierzycie. Czyny, które ja wykonywam w imię Ojca mego, świadczą o mnie, ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec. [27] »Owce moje słuchają mego głosu, a ja je znam i one idą za mną. [28] »I daję im życie wieczne, a nie zginą na wieki, ani ich nikt nie wyrwie z ręki mojej. [29] »Ojciec mój, który dał mi (je), większy jest ponad wszystkich i nikt nie może wydrzeć (ich) z rąk Ojca mego. [30] »Ja i Ojciec jedno jesteśmy. [31] »Znowu więc chwycili Żydzi kamienie, aby go ukamienować. [32] »Odpowiedział im Jezus: Wiele dobrych pochodzących od Ojca czynów dokonałem wśród was; za który z nich kamienujecie mnie? [33] »Odpowiedzieli mu Żydzi: Nie kamienujemy ciebie za dobry uczynek, ale za bluźnierstwo, za to, że ty, będąc człowiekiem, czynisz siebie Bogiem. [34] »Odpowiedział im Jezus: Czyż w Prawie waszym nie napisano: Jam rzekł: bogami jesteście? [35] »Jeśli nazwał bogami tych, dla których przeznaczone było słowo Boże – a Pismo mylić się nie może –  [36] »o tym, którego Ojciec uświęcił i posłał na świat, wy mówicie, że bluźni, bo powiedziałem, że jestem Synem Bożym. [37] »Jeżeli nie wypełniam uczynków Ojca mego, nie wierzcie mi. [38] »Ale jeżeli je wypełniam, to choćbyście wierzyć nie chcieli mnie, wierzcie uczynkom, abyście poznali i zrozumieli, że Ojciec jest we mnie, a ja w Ojcu. [39] »Znowu więc usiłowali go pojmać, ale on uszedł z ich rąk. [40] »I odszedł ponownie za Jordan, do miejsca, gdzie dawniej Jan udzielał chrztu, i tam pozostawał. [41] »A wielu przychodziło do niego i mówili: Jan wprawdzie żadnego cudu nie uczynił, [42] »ale wszystko cokolwiek o nim powiedział, było prawdą. I wielu tam uwierzyło w niego. 
«  Ewangelia Jana 9 Ewangelia Jana 10 Ewangelia Jana 11  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z języka greckiego, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie pierwsze. 858 s. : il., mapy ; 16 cm. Druk: Bydgoszcz : Druk. RSW "Prasa". Druk ukończono we październiku 1961 r. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl