Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I rzekł do uczniów swoich: Niepodobna, aby zgorszenia przyjść nie miały, ale biada temu, przez kogo przychodzą.
[2] »Lepiej by mu było, gdyby mu zawieszono kamień młyński u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał zgorszyć jednego z tych maluczkich.
[3] »Miejcie się na baczności. Jeśliby zgrzeszył brat twój, upomnij go, a gdyby żałował, odpuść mu.
[4] »I gdyby siedemkroć na dzień zgrzeszył przeciwko tobie i siedemkroć zwrócił się do ciebie, mówiąc: Żałuję tego – odpuść mu.
[5] »I rzekli do Pana Apostołowie: Pomnóż w nas wiarę.
[6] »A Pan rzekł: Gdybyście mieli wiarę wielkości ziarnka gorczycy, powiedzielibyście temu drzewu morwowemu: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a usłuchałoby was.
[7] »A któż z was, mający sługę oracza lub pasterza, powie mu, kiedy ten wróci z pola: Pójdź zaraz i siądź u stołu.
[8] »A nie mówi mu: Przygotuj mi wieczerzę, a przepasz się i usługuj mi, dopóki się nie najem i nie napiję, a potem ty będziesz jadł i pił.
[9] »Czyż dziękuje słudze owemu, że zrobił co było nakazane?
[10] »Tak i wy: gdy uczynicie wszystko, co wam rozkazano, mówcie: Słudzy my nieużyteczni, cośmy winni byli uczynić, uczyniliśmy.
[11] »I zdarzyło się, że gdy zdążał do Jeruzalem, przechodził środkiem Samarii i Galilei.
[12] »A gdy wchodził do pewnej osady, zabiegło mu drogę dziesięciu trędowatych, którzy stanęli z daleka
[13] »i wołali: Jezusie, Nauczycielu, zmiłuj się nad nami!
[14] »A ujrzawszy ich rzekł: Idźcie, ukażcie się kapłanom. I stało się, gdy szli, że byli oczyszczeni.
[15] »A jeden z nich, ujrzawszy, że był uzdrowiony, wrócił głosem wielkim wielbiąc Boga
[16] »i padł na oblicze do jego stóp, dziękując mu; a był to Samarytanin.
[17] »A Jezus odpowiedział: Czyż nie dziesięciu było oczyszczonych? Gdzież więc jest dziewięciu?
[18] »Nie znalazł się nikt, kto by wrócił i dał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec.
[19] »I rzekł mu: Wstań, idź! Wiara twoja uzdrowiła cię.
[20] »A zapytany przez faryzeuszów, kiedy nadejdzie Królestwo Boże, odpowiedział im: Królestwo Boże nie nadejdzie dostrzegalnie.
[21] »Nie powiedzą też: Oto tu jest, albo tam! Oto bowiem Królestwo Boże w was jest.
[22] »I rzekł do uczniów: Nadejdą czasy, że będziecie pragnęli ujrzeć chociaż jeden dzień Syna Człowieczego, a nie ujrzycie.
[23] »I powiedzą wam: Oto tam jest, oto tu! Nie chodźcie ani się za nimi nie udawajcie.
[24] »Albowiem jak błyskawica, kiedy zabłyśnie spod nieba, oświeca to, co pod niebem jest, tak będzie i Syn Człowieczy w dniu swoim.
[25] »Potrzeba jednak, aby najpierw wiele ucierpiał i był przez to plemię odrzucony.
[26] »A jak się działo za dni Noego, tak też będzie w czasach Syna Człowieczego.
[27] »Jedli, pili, żenili się, za mąż wydawali – aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki. I przyszedł potop i wytracił wszystkich.
[28] »Podobnie jak działo się za czasów Lota: Jedli, pili, kupowali, sprzedawali, sadzili, budowali.
[29] »Ale tego dnia, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba, niby deszcz, ogień siarczysty i wytracił wszystkich.
[30] »Tak też będzie w dniu, kiedy się Syn Człowieczy objawi.
[31] »Kto by owego dnia był na dachu, a sprzęty jego w domu, niech nie zstępuje, aby je zabrać; a kto na polu niech także nie wraca.
[32] »Pamiętajcie na żonę Lota.
[33] »Ktobykolwiek usiłował życie swe troskliwie zachować, straci je, a kto by je stracił, odzyska je.
[34] »Powiadam wam: Nocy tej będzie dwóch na jednym łożu, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony;
[35] »dwie będą mełły razem, jedna będzie wzięta, a druga zostanie.
[36] »Oni tedy odpowiadając mówią mu: Gdzie, Panie? A on im rzekł:
[37] »Gdziekolwiek będzie ciało, tam się zgromadzą i sępy.