Teksty » Ks. Eugeniusz Dąbrowski - Nowy Testament z greckiego » Ewangelia Mateusza » Rozdział 23
«  Ewangelia Mateusza 22 Ewangelia Mateusza 23 Ewangelia Mateusza 24  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wtedy Jezus zwrócił się do rzesz i do uczniów swoich, mówiąc: [2] »Na stolicy Mojżeszowej zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. [3] »Wszystko zatem, cokolwiek by wam powiedzieli, czyńcie i zachowujcie, ale według uczynków ich nie postępujcie: mówią bowiem, ale nie czynią. [4] »Bo wiążą ciężkie i nieznośne brzemiona i nakładają na barki ludzkie, a sami nawet palcem nie chcą ich ruszyć. [5] »Wszystkie też sprawy swe czynią, aby byli widziani przez ludzi. Powiększają bowiem filakterie swe i wydłużają kraj szat swoich. [6] »Chętnie też zajmują pierwsze miejsca na ucztach i w synagogach, [7] »a lubią pozdrowienia na rynku i aby ich ludzie nazywali „Rabbi”. [8] »Wy zaś nie nazywajcie się nauczycielami, albowiem jeden jest tylko nauczyciel wasz, a wy wszyscy braćmi jesteście. [9] »Ani ojcem waszym nie nazywajcie nikogo na ziemi, bo jeden jest tylko Ojciec wasz, który jest w niebiesiech. [10] »Ani się nie nazywajcie przewodnikami, jeden jest bowiem przewodnik wasz, Chrystus. [11] »A kto większy między wami, sługą waszym będzie. [12] »A kto się wywyższy, będzie poniżony, a kto się uniży, wywyższony będzie. [13] »Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, że zamykacie Królestwo Niebieskie przed ludźmi; bo sami nie wchodzicie ani wchodzącym wejść nie dozwalacie. [15] »Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że objeżdżacie morze i ląd, abyście zyskali jednego współwyznawcę. A kiedy nim zostanie, czynicie go synem piekła dwakroć więcej, niźliście sami. [16] »Biada wam, ślepi przewodnicy, którzy powiadacie: Ktobykolwiek przysiągł na świątynię, nic to, ale kto by przysiągł na złoto świątyni, dotrzymać winien. [17] »O, głupi i ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze: złoto czy świątynia, która złoto uświęca? [18] »I jeszcze: Ktobykolwiek przysiągł na ołtarz, nic to, ale kto by przysiągł na ofiarę na nim złożoną, dotrzymać winien. [19] »Ślepcy! Cóż jest ważniejsze: ofiara czy ołtarz, który ją uświęca? [20] »Kto tedy przysięga na ołtarz, przysięga na niego i na wszystko, co na nim jest. [21] »A kto przysięga na świątynię, przysięga na nią i na tego, który w niej zamieszkuje. [22] »A kto przysięga na niebo, przysięga na tron Boży i na tego, który na nim zasiada. [23] »Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że dajecie dziesięcinę z mięty i z anyżu, i z kminku, a pominęliście to, co daleko ważniejsze jest w Zakonie: sąd i miłosierdzie, i wiarę. To trzeba było wypełniać, a tamtego nie pomijać. [24] »Ślepi przewodnicy, którzy przecedzacie komara, a wielbłąda połykacie. [25] »Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że obmywacie kielich i misę z zewnątrz, wewnątrz zaś pełne są zdzierstwa i nieczystości. [26] »Ślepy faryzeuszu! Obmyj pierwej wnętrze kielicha, aby i to, co zewnątrz jest, stało się czyste. [27] »Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które na zewnątrz wydają się piękne, wewnątrz zaś pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa. [28] »Tak i wy z zewnątrz wprawdzie wydajecie się ludziom sprawiedliwymi, a wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości. [29] »Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że budujecie grobowce Prorokom i przyozdabiacie pomniki sprawiedliwych [30] »mówiąc: Gdybyśmy żyli za dni ojców naszych, nie bylibyśmy wspólnikami ich w przelewaniu krwi Proroków. [31] »A tak sami sobie dajecie świadectwo, żeście synami tych, którzy Proroków zabijali. [32] »I wy dopełniacie miary ojców waszych. [33] »Węże! Plemię żmijowe! Jakżeż ujdziecie przed sądem piekła? [34] »Przeto oto i ja posyłam do was Proroków i mędrców, i uczonych w Piśmie. Wielu z nich zabijecie, i ukrzyżujecie, a innych ubiczujecie w synagogach waszych. I będziecie ścigali z miasta do miasta, [35] »aż spadnie na was krew wszystkich sprawiedliwych, która rozlana jest na ziemi, od krwi Abla sprawiedliwego, aż do krwi Zachariasza, syna Barachiaszowego, któregoście zabili między świątynią a ołtarzem. [36] »Zaprawdę powiadam wam, spadnie to wszystko na to plemię. [37] »Jeruzalem, Jeruzalem, które zabijasz Proroków i kamienujesz tych, którzy są do ciebie posłani! Ilekroć chciałem zgromadzić synów twoich, jako kokosz zgromadza pisklęta swe pod skrzydła, a nie chciałoś. [38] »Oto zostanie wam dom wasz pusty. [39] »Albowiem powiadam wam, nie ujrzycie mnie odtąd aż powiecie: Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie. 
«  Ewangelia Mateusza 22 Ewangelia Mateusza 23 Ewangelia Mateusza 24  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pismo Święte Nowego Testamentu,wstęp, nowy przekład z języka greckiego, komentarz przez ks. Eugeniusza Dąbrowskiego - doktora świętej teologii; doktora nauk biblijnych. Księgarnia św. Wojciecha. Poznań Warszawa Lublin. Wydanie pierwsze. 858 s. : il., mapy ; 16 cm. Druk: Bydgoszcz : Druk. RSW "Prasa". Druk ukończono we październiku 1961 r. Tekst zamieszczony za zgodą Wydawnictwa Święty Wojciech [zgoda z dn. 2017.03.17]. Opracowanie tekstu: BibliePolskie.pl