Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »W oną godzinę przystąpili uczniowie do Jezusa mówiąc: Któż tedy jest większy w Królestwie Niebieskim?
[2] »A on, przywoławszy dziecię, postawił je w pośrodku nich
[3] »i rzekł: Zaprawdę mówię wam, jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie jako dzieci, nie wejdziecie do Królestwa Niebieskiego.
[4] »Ktokolwiek się przeto uniży jak to dziecię, ten będzie większy w Królestwie Niebieskim.
[5] »A ktobykolwiek przyjął jedno takie dziecię w imię moje, mnie przyjmuje.
[6] »Kto by zaś zgorszył jedno z tych maleńkich, które we mnie wierzą, lepiej by mu było, aby mu zawieszano u szyi kamień młyński i pogrążono w głębinie morskiej.
[7] »Biada światu za zgorszenia. Muszą bowiem przyjść zgorszenia, wszelako biada człowiekowi, przez którego staje się zgorszenie.
[8] »A Jeżeli ręka twoja albo noga gorszy cię, odetnij ją i odrzuć precz od siebie. Lepiej dla ciebie ułomnym i chromym wejść do żywota niż mając dwie ręce lub dwie nogi być wrzuconym w ogień wieczny.
[9] »I jeżeli oko twoje gorszy cię, wyłup je i odrzuć precz od siebie. Lepiej dla ciebie jednookim wejść do żywota niż mając dwoje oczu być wrzuconym do ognistej gehenny.
[10] »Baczcie, abyście nie wzgardzili którymś z tych maluczkich. Powiadam wam bowiem, że aniołowie ich w niebiesiech zawsze widzą oblicze Ojca mego, który jest w niebiesiech.
[11] »Syn Człowieczy przyszedł bowiem, aby zbawić, co było zginęło.
[12] »Cóż myślicie? Jeśliby jakiś człowiek miał sto owiec, a zbłądziła jedna z nich, czyż nie zostawi w górach dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie podąży szukać tej, która zginęła?
[13] »A jeśli uda mu się ją odnaleźć, zaprawdę powiadam wam, że się z niej więcej weseli, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu, które nie zbłądziły.
[14] »Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebiesiech, aby miało zginąć jedno z tych maluczkich.
[15] »Jeśliby zaś zgrzeszył przeciwko tobie brat twój, idź, a upomnij go w cztery oczy. A gdyby cię usłuchał, pozyskałeś brata twego.
[16] »Ale jeżeli nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, aby na zeznaniu dwóch albo trzech świadków opierała się wszelka sprawa.
[17] »A jeżeliby ich nie usłuchał, powiedz Kościołowi. A jeżeliby i Kościoła nie usłuchał, niech będzie jak poganin i celnik.
[18] »Zaprawdę powiadam wam, cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane i w niebiesiech, a cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane i w niebiesiech.
[19] »I znowu zaprawdę powiadam wam, jeśliby dwaj z was na ziemi zgodnie prosili o rzecz jakąkolwiek, otrzymają ją od Ojca mego, który jest w niebiesiech.
[20] »Gdzie bowiem dwaj albo trzej są zgromadzeni w imię moje, tam i ja jestem pośród nich.
[21] »Wtedy Piotr przystąpiwszy rzekł do niego: Panie, a ile razy mam mu odpuścić, gdy brat mój zgrzeszy przeciwko mnie? Czyż aż do siedmiukroć?
[22] »Mówi mu Jezus: Nie powiadam ci aż do siedmiukroć, ale aż do siedemdziesięciu siedmiukroć.
[23] »Dlatego podobne jest Królestwo Niebieskie królowi, który chciał się obliczyć ze sługami swymi.
[24] »A gdy począł się obliczać, przywiedziono jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów.
[25] »I gdy nie miał skąd oddać, kazał go pan zaprzedać i żonę (jego), i dzieci, i wszystko co miał, a oddać.
[26] »Wtedy sługa ów upadłszy prosił go mówiąc: Panie, miej cierpliwość nade mną a oddam ci wszystko.
[27] »A pan zlitowawszy się nad owym sługą uwolnił go i dług mu darował.
[28] »A sługa ów wyszedłszy, spotkał jednego z towarzyszów swoich, który był mu winien sto denarów. I ująwszy go dusił mówiąc: Oddaj coś winien.
[29] »A towarzysz ów upadłszy prosił go mówiąc: Miej cierpliwość nade mną, a oddam ci.
[30] »Ale on nie zgodził się, a odszedłszy, wtrącił go do więzienia, dopóki by mu długu nie zwrócił.
[31] »A widząc, co się działo, towarzysze jego zasmucili się bardzo i przyszedłszy, donieśli panu o wszystkim, co się stało.
[32] »Wtedy zawołał go pan jego i rzecze mu: Sługo niegodziwy, cały dług darowałem ci, boś mię prosił.
[33] »Czyż więc nie przystało, abyś i ty ulitował się nad towarzyszem swoim, jak i ja ulitowałem się nad tobą?
[34] »I rozgniewawszy się pan jego, wydał go katom, dopóki mu nie odda całego długu.
[35] »Tak i Ojciec mój niebieski uczyni wam, jeśli nie odpuścicie każdy bratu swemu z serc waszych.