Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I rzekł Jezus do uczniów swoich: „Zgorszenia są wprawdzie nieuniknione; lecz biada temu, przez kogo przychodzą!
[2] »Lepiejby my było, gdyby z kamieniem młyńskim u szyi leżał na dnie morza, niżby miał zgorszyć jedno z maluczkich, co tu stoją.
[3] »Tego się strzeżcie! Gdy zawini brat twój, upomnij go; a gdy żałuje, przebacz mu!
[4] »A choćby nawet siedmkroć na dzień zgrzeszył przeciw tobie i siedmkroć na dzień powrócił do ciebie, mówiąc: żałuję! – powinieneś mu przebaczyć”.
[5] »Rzekli wtedy apostołowie do Pana: „Pomnóż w nas wiarę!”.
[6] »Odpowiedział im na to Pan: „Gdybyście mieli wiarę, choćby tak małą tylko, jak ziarno gorczyczne, moglibyście rozkazać temu tu drzewu morwowemu: Precz stąd, a zakorzeń się w morzu – zaiste, usłuchałoby was”.
[7] »„Któż z was, tak mówił Jezus dalej, mając sługę czy to oracza, czy pasterza, powie mu, gdy wraca z pola: Chodź szybko i siadaj do stołu?
[8] »Czyż mu raczej nie powie: Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i służ mi, aż się najem i napiję – a potem ty będziesz jadł i pił?
[9] »Czyż powinien on dziękować słudze za to, że uczynił, co mu nakazano?
[10] »Tak samo i wy postępujcie: jeżeliście wszystko wykonali, co wam zlecono, mówcie: sługami jesteśmy niezasłużonymi, wszak uczyniliśmy tylko to, co było naszym obowiązkiem”.
[11] »W podróży do Jerozolimy wypadła Jezusowi droga przez pogranicze między Samarją i Galileą.
[12] »W pewnem miasteczku wyszło mu naprzeciw dziesięciu trędowatych. Stanęli zdala odeń,
[13] »głośno wołając: „Jezu, mistrzu, zmiłuj się nad nami!”.
[14] »Skoro ich dostrzegł, rzekł im: „Idźcie, okażcie się kapłanom!”. A idąc do nich zostali oczyszczeni z trądu.
[15] »A tylko jeden z nich, gdy poczuł się uzdrowionym, powrócił do Jezusa, głośno chwaląc Boga.
[16] »A padłszy na oblicze swe u Jezusowych stóp, dzięki mu składał. A ten był Samarytaninem.
[17] »Zapytał wtedy Jezus: „Czyż nie zostało dziesięciu uzdrowionych? Gdzież jest dziewięciu innych?
[18] »Ani jeden z nich nie wrócił, by podziękować Bogu i oddać mu cześć i chwałę, jeno ten oto cudzoziemiec?”.
[19] »Jemu przeto rzekł: „Wstań i idź! Wiara twoja uzdrowiła ciebie”.
[20] »Pewnego razu zapytali Jezusa faryzeusze, kiedy przyjdzie królestwo Boże. Odpowiedział im: „Królestwo Boże nie przyjdzie z rozgłosem i przepychem zewnętrznym.
[21] »Nie można też powiedzieć: oto, tu jest, albo: tam jest. Bo królestwo Boże już jest pośród was”.
[22] »Potem rzekł Jezus uczniom swoim: „Przyjdą dni, gdy z wielkiem utęsknieniem będziecie pragnęli oglądać choć jeden z dni Syna człowieczego, a nie ujrzycie.
[23] »I powiedzą wam wówczas: Oto tu jest Mesjasz, a oto tam jest! A wy nie chodźcie tam, ani też nie biegajcie za tymi ludźmi!
[24] »Albowiem jak promień błyskawicy rozbłyśnie i zadrga na niebie od jednego końca do drugiego, takoż będzie z Synem człowieczym w dniu jego.
[25] »Wprzód jednak przyjdzie mu jeszcze wiele cierpieć i być odrzuconym przez pokolenie obecne.
[26] »A jak się działo za dni Noego, tak też będzie za dni Syna człowieczego:
[27] »jedli i pili, pojmowali żony i zamąż wydawali córy aż do dnia, którego wszedł Noe do korabia, i rozszalał potop i wytracił wszystkich.
[28] »Tak samo działo się za dni Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali.
[29] »Tegoż zaś dnia, gdy Lot opuścił Sodomę, spadł deszcz ognisty i siarczysty z nieba i wytracił wszystkich.
[30] »Nieinaczej będzie w dniu, gdy Syn człowieczy się objawi.
[31] »Ktokolwiek onego dnia będzie na dachu, sprzęty swe mając w domu, ten niech nie schodzi po nie; a kto na polu będzie, niech również nie wraca do domu swego.
[32] »Pamiętajcie o tem, co się stało z żoną Lota!
[33] »Ktokolwiekby się starał zachować życie, straci je! a ktokolwiekby życie utracił, otrzyma prawdziwe życie wieczne.
[34] »Powiadam wam: w onej nocy z dwóch spoczywających na jednem łożu, jednego wezmą na zbawienie, a drugiego zostawią na potępienie.
[35] »Dwie służące mleć będą razem: jedną wezmą na zbawienie, a drugą zostawią na potępienie.
[36] »Dwóch będzie na polu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawion będzie”.
[37] »Na to zapytali go uczniowie: „Gdzież to będzie, Panie?”. Odpowiedział im Jezus: „Gdziekolwiek będzie ścierwo, tam też zbiorą się i sępy”.