Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A Josef sprowadzony został do Micrajim i kupił go Potifar, trzebieniec Paraona zwierzchnik oprawców, mąż Micrejski, od Jiszmaelitów, którzy go tam sprowadzili.
[2] »I był Wiekuisty z Josefem, i stał się mężem, któremu się szczęściło, i został w domu pana swego Micrejczyka.
[3] »A widząc pan jego że Wiekuisty jest z nim, i że wszystkiemu co czyni, Wiekuisty szczęści w ręku jego,
[4] »znalazł Josef łaskę w oczach jego, i usługiwał mu, i uczynił go przełożonym nad domem swoim i wszystko co miał oddał w ręce jego.
[5] »I stało się od czasu gdy go przełożył nad domem swoim i nad wszystkiém co posiadał, błogosławił Wiekuisty domowi Micrejczyka z powodu Josefa, i było błogosławieństwo Wiekuistego w wszystkiém co posiadał w domu i na polu.
[6] »I zdał wszystko co miał w ręce Josefa, i nie troszczył się przy nim o nic, wyjąwszy o chleb który jadł. A Josef był pięknego kształtu i pięknym z wejrzenia.
[7] »I stało się po tych wypadkach i podniosła żona pana jego oczy swoje na Josefa, mówiąc: połóż się do mnie.
[8] »I odmówił i rzekł do żony pana swojego: otóż pan mój nie troszczy się przy mnie o to co w domu, i wszystko co posiada oddał w ręce moje.
[9] »Nie masz większego w domu tym odemnie, i nie odmówił mi niczego, wyjąwszy ciebie, ponieważ jesteś żoną jego, i jakże mam popełnić ten wielki występek, bym zgrzeszył przeciw Bogu?
[10] »I stało się gdy namawiała Josefa każdego dnia i nie usłuchał jéj, by leżeć przy niéj i być z nią.
[11] »I stało się pewnego dnia, gdy wszedł do domu, by wykonać robotę swoją i żadnego z domowników nie było tam w domu,
[12] »uchwyciła go za suknią jego, mówiąc: połóż się do mnie; i zostawił suknią swoją w jéj ręku i uciekł i wyszedł na ulicę.
[13] »I stało się gdy widziała że zostawił suknią swoją w jéj ręku i że uciekł na ulicę,
[14] »zawołała domowników swoich i rzekła do nich, mówiąc: patrzcie, sprowadził nam męża Ibreja, by swawolił z nami, przyszedł do mnie aby leżeć przy mnie, i wołałam głosem donośnym.
[15] »I stało się, gdy słyszał że podniosłam głos swój i wołałam, zostawił suknią swoją przy mnie i uciekł i wyszedł na ulicę.
[16] »I położyła suknią jego przy sobie, aż do przybycia pana jego do domu swojego.
[17] »I opowiadała mu w podobnych słowach, mówiąc: przyszedł do mnie sługa ibrejski, któregoś sprowadził nam, by swawolić ze mną.
[18] »I stało się gdy podniosłam głos swój i wołałam, zostawił suknią swoją przy mnie i uciekł na ulicę.
[19] »I stało się gdy słyszał pan jego słowa żony swojéj, które opowiadała mu mówiąc: takie rzeczy zrobił mi sługa twój, zapalił się gniew jego.
[20] »I pan Josefa wziął go i wsadził go do domu więzienia, do miejsca gdzie więźnie króla są uwięzieni, i został się tam w domu więzienia.
[21] »I był Wiekuisty z Josefem i skłonił ku niemu przychylność, i udzielił mu łaskę w oczach zwierzchnika domu więzienia.
[22] »I poruczył zwierzchnik domu więzienia w ręce Josefa wszystkich więźniów, którzy byli w domu więzienia i wszystko co tam się robiło, on to zrobił.
[23] »Zwierzchnik domu więzienia nie doglądał niczego co było w ręku jego, gdyż Wiekuisty był z nim, i cokolwiek on zrobił, Wiekuisty poszczęścił.