Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I dokonane były niebiosa i ziemia i wszystek ich zastęp.
[2] »I dokonał był Bóg dnia siódmego dzieła swego, które zrobił i odpoczął dnia siódmego po całém swém dziele, które zrobił.
[3] »I błogosławił Bóg dniowi siódmemu i poświęcił go, albowiem w nim spoczął po całém swém dziele, które stworzył Bóg robiąc.
[4] »Oto jest powstawanie nieba, i ziemi przy ich stworzeniu, w dniu, kiedy Wiekuisty Bóg zrobił ziemię i niebo.
[5] »A żaden krzew polny jeszcze nie był na ziemi i żadna trawa polna jeszcze nie wzeszła, bo nie spuścił był Wiekuisty Bóg deszczu na ziemię, a nie było człowieka by uprawiał ziemię.
[6] »Ale para wystąpiła z ziemi i zwilżała całą powierzchnię ziemi.
[7] »I utworzył Wiekuisty Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w nozdrza jego tchnienie życia i stał się człowiek jestestwem żyjącém.
[8] »I zasadził Wiekuisty Bóg ogród w Eden ku wschodowi, i umieścił tam człowieka którego utworzył.
[9] »I wywiódł Wiekuisty Bóg z ziemi wszelkie drzewo przyjemne na wejrzenie i dobre do jedzenia, a drzewo życia w środku ogrodu i drzewo wiedzy dobrego i złego.
[10] »A rzeka wychodzi z Edenu dla zwilżania ogrodu, a ztamtąd rozdziela się i stanowi cztery odnogi.
[11] »Nazwa jednéj: Piszon, ta która okrąża całą ziemię Chawilah, gdzie złoto.
[12] »A złoto téj krainy dobre, tam jest Bdolach i kamień Szoham.
[13] »A nazwa drugiéj rzeki: Gichon, ta co okrąża całą ziemię Kusz.
[14] »A nazwa trzeciéj rzeki: Chydekel, ta co idzie ku wschodowi Aszuru, a czwarta rzeka to Prat.
[15] »I wziął Wiekuisty Bóg człowieka i umieścił go do ogrodu Eden, aby go uprawiał i strzegał.
[16] »I rozkazał Wiekuisty Bóg człowiekowi, mówiąc: z każdego drzewa ogrodu jeść możesz,
[17] »ale z drzewa wiedzy dobrego i złego, z niego nie będziesz jadł, gdyż w dniu, kiedy jeść będziesz z niego, umrzesz.
[18] »I rzekł Wiekuisty Bóg: nie dobrze człowiekowi być samemu, zrobię mu pomoc stosowną dla niego.
[19] »I utworzył był Wiekuisty Bóg z ziemi wszystkie zwierzęta polne i wszystkie ptactwo nieba i przyprowadził do człowieka, aby widział, jak je nazywać będzie, a jak człowiek nazwał każde jestestwo żyjące, takie miałoby imię.
[20] »I nadał człowiek imiona wszystkiemu bydłu, i ptactwu nieba i wszystkim zwierzętom polnym; a co do człowieka, – nie znalazł pomocy stosownéj dla siebie.
[21] »I spuścił Wiekuisty Bóg odurzenie na człowieka, że usnął i wyjął jedno z jego żeber i zwarł ciało za niém.
[22] »I ukształtował Wiekuisty Bóg żebro, które wyjął z człowieka, na niewiastę, i przyprowadził ją do człowieka.
[23] »I rzekł człowiek: tym razem, to kość z kości moich i ciało z ciała mojego, ta ma się nazywać niewiastą (Iszah), bo ta z mężczyzny (Isz) wyjętą została.
[24] »Dla tego opuszcza mężczyzna swojego ojca i matkę swoją i lgnie do żony swojéj, że się stają jedném ciałem.
[25] »A oboje byli nadzy, człowiek i żona jego i nie wstydali się.